Κάναμε το #HappinessAdventureChallenge και καταλάβαμε ότι η χαρά κρύβεται στα πιο απλά πράγματα!

Ευτυχία, τι ωραία που ακούγεται αυτή η λέξη. Και μόνο που τη λες και «γεμίζεις» ωραία συναισθήματα. Ίσως λογικό αν σκεφτείς ότι -θεωρητικά τουλάχιστον- περιγράφει αυτήν την ψυχική και σωματική ικανοποίηση που παίρνεις αφού πετύχεις κάποιους στόχους.

Αλήθεια, μιας και το έφερε η κουβέντα, τι είναι ευτυχία; Ειδικά τα τελευταία χρόνια, φαίνεται σαν να την «κυνηγάμε». Υπάρχει μια εσωτερική ή εξωτερική πίεση να γίνουμε ευτυχισμένες, ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Να γινόμαστε συνεχώς καλύτερες και να ζητάμε διαρκώς το καλύτερο, να γυμναζόμαστε περισσότερο, να μας προσέχουμε περισσότερο (διάβασες το τελευταίο selfcare ritual που ακούγεται πολύ;), να ταξιδεύουμε περισσότερο, να διαβάζουμε περισσότερο, να χαμογελάμε πιο πολύ, να, να, να…

Δεν ξέρουμε τι λες εσύ, εμείς πάντως, και μόνο που τα διαβάζουμε, όχι απλά δεν νιώθουμε ωραία αλλά μας δημιουργείται ένα άγχος. Μήπως όλα αυτά είναι πολύπλοκα; Μήπως η ευτυχία κρύβεται στα πολύ απλά πράγματα; Μήπως να χαλαρώσουμε λίγο; Μήπως να πιούμε λίγο χυμό Amita Free Energy. Μήπως…;

Βyes στη φύση και απόλαυσέ την!

Και όπως πίναμε λίγες απολαυστικές γουλιές από τον χυμό με πορτοκάλι-καρότο-λεμόνι, ξαφνικά μάς «έσκασε» μια απορία. Μήπως η ευτυχία βρίσκεται όχι μέσα στο σπίτι μας, αλλά λίγα μέτρα έξω από αυτό; Και μήπως τελικά το πιο μεγάλο βήμα για να είμαστε καλύτερα, είναι το να περάσουμε την εξώπορτά μας και να κάνουμε κάτι πιο… αctive;

Και αφού τα βάλαμε κάτω, είπαμε να ονομάσουμε όλη αυτήν τη διαδικασία #HappinessAdventureChallenge, να βγούμε έξω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μας και να δούμε πού θα μας οδηγήσει όλο αυτό. Και αφού η λέξη adventure παραπέμπει σε κάτι πιο δραστήριο και περιπετειώδες (δεν εννοούμε να κάνουμε παρκούρ στις ταράτσες των δίπλα πολυκατοικιών), τι κάναμε; Κλείσαμε την τηλεόραση που έπαιζε, πήραμε το ποδήλατο που είχαμε ξεχάσει ότι έχουμε (ή, μάλλον, είχε γίνει κρεμάστρα), πήραμε και έναν χυμό Amita Free Energy, βάλαμε και ένα ζευγάρι ακουστικά, κλείσαμε την πόρτα και βγήκαμε στον δρόμο.

Αντισταθήκαμε στον πειρασμό να βάλουμε ως μουσική υπόκρουση «Το ποδήλατο» του Κώστα Μακεδόνα, βάλαμε κάτι πιο σύγχρονο (μην μας πουν και boomer) και upbeat και βάλαμε το πόδι μας στο πετάλι. Αρχίσαμε να κάνουμε αυτές τις κυκλικές κινήσεις με τα πόδια και ούτε που καταλάβαμε πότε απομακρυνθήκαμε αρκετά από το σπίτι.

Ξέρεις τι άλλο δεν καταλάβαμε; Πότε αρχίσαμε να νιώθουμε πιο ελεύθερες, πότε άρχισε να σχηματίζεται ένα χαμόγελο στα χείλη μας, πότε συνειδητοποιήσαμε ότι ίσως αυτό να είναι η ευτυχία: Τα μικρά, απλά πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα!

Τελικά, ο κόσμος έξω από το σπίτι μας μπορεί να είναι υπέροχος. Για να το ανακαλύψουμε αυτό αρκεί να λέμε πιο συχνά β-yes στο να αναζητάμε τη χαρά έξω, ακόμα και στα πιο απλά (παρέα με μια Amita Free Energy)!