Κι όμως γίνεται! Ερευνητές κατασκεύασαν οικολογικό πλαστικό περιτύλιγμα από ίνες ξύλου

Κάθε χρόνο, παγκοσμίως, παράγουμε 300 εκατομμύρια τόνους πλαστικού, το 78% των οποίων δεν ανακτάται ή δεν ανακυκλώνεται. Από αυτά, τα 8,8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού πέφτουν στους ωκεανούς με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν διαρκώς τα θαλάσσια ζώα και να βρίσκονται υπό την απειλή της εξαφάνισής τους λόγω της ρύπανσης και κατάποσης του πλαστικού.

Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι μέχρι το 2050 μπορεί στις θάλασσες να υπάρχει περισσότερο πλαστικό παρά ψάρια. Γεγονός πολύ λυπηρό και πολύ βλαβερό για το περιβάλλον, όλη την τροφική αλυσίδα και, φυσικά, τον ίδιο τον άνθρωπο. Βλέποντας όλη αυτήν την κατάσταση ολοένα και περισσότεροι επιστήμονες προσπαθούν για καινοτομίες που θα είναι φιλικές προς το περιβάλλον και που θα μειώνουν την παρουσία του πλαστικού στον πλανήτη.

Η τεράστια οικολογική καταστροφή στη Βραζιλία για ένα πάρτι αποκάλυψης φύλου

Ακριβώς έτσι σκέφτηκαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, οι οποίοι ανέπτυξαν ένα φιλμ κυτταρίνης που μοιάζει και συμπεριφέρεται σαν πλαστικό, αλλά είναι εντελώς βιοδιασπώμενο. Στην ουσία, δημιούργησαν βιοδιασπώμενο πλαστικό περιτύλιγμα από ίνες ξύλου. Ναι, αυτό που χρησιμοποιείς για να σκεπάσεις τα μαγειρεμένα φαγητά σου ώστε να είναι προστατευμένα.

Πώς δημιουργήθηκε το πλαστικό περιτύλιγμα από ίνες ξύλου

Ειδικότερα, ο ερευνητής Dr. Feng Jiang -σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο ACS Sustainable Chemistry & Engineering- ανέπτυξε την εναλλακτική λύση του πλαστικού μιας χρήσης, η οποία έχει ως βάση το ξύλο.

Για να δημιουργήσει το προϊόν, λοιπόν, ο Δρ. Jiang διασπά τις ίνες ξύλου από τα απόβλητα δάσους σε ένα διάλυμα ψυχρού υδροξειδίου του νατρίου μαζί με κάποια ήπια μηχανική ανάμειξη. Η διαδικασία δημιουργεί ένα πλαστικό φιλμ που είναι ισχυρό, ημιδιαφανές και αδιάβροχο. Το συγκεκριμένο περιτύλιγμα, μάλιστα, είναι ιδιαίτερο λόγω του ότι για την κατασκευή του χρησιμοποιείται ελάχιστη ενέργεια, ενώ η διαδικασία δημιουργίας του είναι και βιώσιμη.

Για να καταλάβεις, όλες οι ίνες ξύλου προέρχονται από δασικά απόβλητα και το υδροξείδιο του νατρίου μπορεί να ανακυκλωθεί μετά. Μετά τον κύκλο ζωής του, το φιλμ μπορεί να θαφτεί στο έδαφος ή ακόμα και να τοποθετηθεί σε έναν κάδο βιολογικών προϊόντων, όπου θα διασπαστεί σε μόλις 3 εβδομάδες.