Πίσω από μια δυναμική, περήφανη & ανεξάρτητη γυναίκα κρύβεται ο πατέρας της

Πίσω από τη δημιουργία της Ημέρας που τιμάται ο πατέρας κρύβεται γυναίκα. Το όνομά της είναι Sonora Smart Dodd και κρύβει έναν τεράστιο αγώνα ως προς την καθιέρωση ενός επίσημου ισοδύναμου με την Ημέρα της Μητέρας. Η αμερικανικής εμπνεύσεως Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Αυτή η Ημέρα, στην οποία τιμάται η προσφορά του Πατέρα, είναι πάντα μία καλή υπενθύμιση για την επιρροή που έχουν οι μπαμπάδες σε πολυπαραγοντικό επίπεδο στις οικογένειές τους και ιδίως στη ζωή των παιδιών τους.

Ο δικός μου μπαμπάς

«Το ύψος του ανθρώπου ξεκινά από τα πόδια και φτάνει μέχρι το κεφάλι. Από εκεί και πάνω ξεκινάει το ανάστημά του». Αυτά τα λόγια του Αργύρη Χιόνη μπορούν να περιγράψουν συνοπτικά το προφίλ του μπαμπά μου ο οποίος εκτός από πολύ υψηλό ανάστημα (οκ, και ύψος) έχει και 4 παιδιά για τα οποία μπορεί να υπερηφανεύεται και να νιώθει πως αυτού του είδους το ανάστημα συνεχίζεται.

Σε μία πρώτη ανάγνωση: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έχω συνδέσει τη λέξη μπαμπάς με τη δύναμη, τον σεβασμό, την αγάπη, την ασφάλεια, την καλοσύνη, την ανιδιοτέλεια, τη γενναιοδωρία, τη συγχώρεση, την αλληλεγγύη, την περηφάνια, την ανεξαρτησία, την κατανόηση, τη βοήθεια, τη μεγαλοψυχία, την υποστήριξη, την παιδεία. Σαφέστατα, στα «λάθη» που έχω να προσάψω στο μπαμπά μου είναι επίσης η σύνθετη σκέψη, η λύση στο πρόβλημα, το «όλα θα πάνε καλά». Ο μπαμπάς μου είναι ξεκάθαρα ηθικός αυτουργός και για τη σημαντικότητα της αξίας της εσωτερικής ομορφιάς καθώς επίσης και για το «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν».

Σε δεύτερη ανάγνωση: Στις συνδεδεμένες λέξεις με την έννοια μπαμπάς είναι το πολυτεχνείο, η Άρτα, η πολιτική, το πάθος για τη δουλειά, η σοκολάτα Break, το κινητό που τελειώνει σε 1914, ο Παναθηναϊκός. Και επειδή το χιούμορ είναι βαθύτατα συνδεδεμένο με εκείνον, το «μπαμπά θέλω λεφτά» στην εφηβεία και η χιουμοριστική απάντηση «να μου φέρεις τα ρέστα» είναι επίσης αναφορές που συνέθεσαν πτυχές μιας προσωπικότητας που είναι above money.

Σε τρίτη ανάγνωση: Ο πατέρας μου δεν είναι απλώς πατέρας αλλά μπαμπάς και η απόσταση που χωρίζει αυτές τις δύο λέξεις κάποιες φορές είναι μικρή και κάποιες άλλες χαοτική. Ο πατέρας μου έγινε μπαμπάς σε μικρή ηλικία οπότε μια ζωή έχει συνηθίσει να είναι μπαμπάς. Πολλές φορές αναρωτιέμαι πώς ήταν πριν γίνει μπαμπάς και κάθε φορά η απάντηση είναι η ίδια: ήταν ακριβώς έτσι. Και έπρεπε να γίνει μπαμπάς για να κληροδοτήσει με τη σειρά του όσα εισέπραξε από τον δικό του πατέρα. Στα credits που θα προσάψω στον μπαμπά μου είναι η τεράστια αγάπη για τα αδέρφια μου. Aka η αγάπη για τους διαφορετικούς ανθρώπους που όμως έχουν κοινό «εκείνον» τον πατέρα και όλα όσα εκείνος πρεσβεύει.

Papa IS a Rolling Stone και κάποιες (ακόμα) μεγάλες αλήθειες για τον μπαμπά μου

Από τον μπαμπά μου έμαθα πως η ζήλεια είναι συντετριμμένος θαυμασμός οπότε μοιραία διδάχθηκα και την έννοια της συγχώρεσης. Στην ίδια οικογένεια των αξιών συγκαταλέγεται και το «σ'αγαπάω» που δεν είναι στα λόγια αλλά στις πράξεις. Το σ΄αγαπάω που δεν γίνεται σ' αγαπώ καθώς σε εκείνο το άλφα κρύβεται, μεταξύ άλλων, όλη η αξία του να μην κάνεις εκπτώσεις.

Η σύνδεση με το επάγγελμα που επέλεξα εγώ

Ο πατέρας μου δεν έχει καμία σχέση με το επάγγελμα της δημοσιογραφίας όμως χωρίς να το ξέρει επηρέασε όλη την επαγγελματική μου διαδρομή αν σκεφτούμε πως η δημοσιογραφία είναι κάτι που δεν διδάσκεται. Η εικόνα που ισούται με χίλιες λέξεις, η σωστή έρευνα, η διασταύρωση μιας είδησης, το to-the-point, η μνήμη, η πολυπλοκότητα της απλότητας. Το σύντομο, σαφές, ειλικρινές. Το δεν κάνω like στον εαυτό μου και το δεν κάνω εκπτώσεις. Το ότι όταν κάτι μάς αφορά (καλή ώρα το εν λόγω κείμενο) δυσκολεύεσαι να το μοιραστείς. Γιατί δεν είμαστε εμείς το θέμα. Ωστόσο, όταν κάτι αξίζει να μεταδοθεί πρέπει να μεταδίδεται γιατί η Ημέρα του Πατέρα είναι άξια αναφοράς ως ένδειξη σεβασμού και υπενθύμισης.

Ο μπαμπάς μου επηρέασε επίσης τη σκέψη μου σχετικά με το τι θα πει ο κόσμος και πως αυτό αφορά τον δικό μας εσωτερικό κόσμο. Μέσω του πατέρα μου έμαθα την κομβικής σημασίας σωστή χρήση των σημείων στίξεις -τα οποία δεν έχουν να κάνουν μόνο με το κείμενο αλλά με μια ολόκληρη κοσμοθεωρία αν σκεφτείς πότε πρέπει να βάλεις το θαυμαστικό και πότε την τελεία στη ζωή σου.

Κάποτε, ένας αείμνηστος δάσκαλός μου και κορυφαίος δημοσιογράφος έθεσε το εξής ερώτημα σε εμάς τους επίδοξους δημοσιογράφους: «Θα ήσουν διατεθειμένος να "δώσεις" τον πατέρα σου για χάρη του ρεπορτάζ;». Για την απάντησή μου είμαι περήφανη: Δεν θα είχα ποτέ τέτοιο δίλημμα για τον πατέρα μου. Και φρόντισε ο ίδιος για αυτό.

Αλήθεια, τι σημαίνει μπαμπάς;

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει εγχειρίδιο για το πώς να είσαι μπαμπάς. Και η έννοια μπαμπάς σημαίνει σπίτι, οικογένεια και όλα τα παραπάνω. Μπαμπάς σημαίνει και «εκείνο» το ευχαριστώ για όλες τις αδιαπραγμάτευτες αξίες που συνθέτουν το παζλ μιας προσωπικότητας που καταλήγει στο «I did it my way».

P.s. Στην ερώτηση ποιος είναι ο αγαπημένος μου ήρωας η απάντηση είναι «ο μπαμπάς μου». Ξεκάθαρα.

P.s.2 Πίσω από μια δυναμική, περήφανη και ανεξάρτητη γυναίκα κρύβεται ο πατέρας της. Όχι ότι παίζει κάποιο ρόλο αλλά την επόμενη φορά που θα τολμήσει κάποιος να πειράξει με οποιονδήποτε τρόπο μια γυναίκα θα πρέπει να έχει υπόψιν του και πού απευθύνεται.

P.S. 3 Για την ιστορία, τον μπαμπά μου τον λένε Χριστόφορο. Αν βλέπεις το κινητό σου να χτυπάει όπως παρακάτω είσαι τυχερή. Και εγώ δηλώνω δημόσια τυχερή.

Γιατί γιορτάζουμε την Ημέρα του Πατέρα;

Πίσω από τη δημιουργία της Ημέρας που τιμάται ο πατέρας κρύβεται γυναίκα. Το όνομά της είναι Sonora Smart Dodd και κρύβει έναν τεράστιο αγώνα ως προς την καθιέρωση ενός επίσημου ισοδύναμου με την Ημέρα της Μητέρας.

Σύμφωνα με το History Channel, η Dodd, μια γυναίκα από την Ουάσινγκτον, ήταν ένα από τα έξι παιδιά που μεγάλωσε ο χήρος πατέρας της. Η μητέρα της είχε πεθάνει κατά τη γέννηση του έκτου παιδιού της. Δεδομένου ότι η Ημέρα της Μητέρας καθιερώθηκε το 1908, η Sonora Smart Dodd ήθελε να έχει μια αντίστοιχη γιορτή για τους πατέρες. Για να προωθήσει την ιδέα της, η Sonora επισκέφθηκε τοπικές εκκλησίες και την YMCA και συναντήθηκε με καταστηματάρχες και κυβερνητικούς αξιωματούχους για να κερδίσει την υποστήριξη αυτής της νέας παράδοσης. Λόγω της σκληρής δουλειάς της, η Sonora σημείωσε επιτυχία όταν η Πολιτεία της Ουάσινγκτον γιόρτασε την πρώτη Ημέρα του Πατέρα στις 19 Ιουνίου 1910.

Παρόλο που η Ημέρα της Μητέρας κέρδισε αμέσως «έδαφος», θα χρειαστούν χρόνια για να αναγνωριστεί η Ημέρα του Πατέρα σε εθνικό επίπεδο ως αργία. Το 1916 και το 1924, οι πρόεδροι Wilson και Calvin Coolidge έδειξαν υποστήριξη για την Ημέρα του Πατέρα. Ο πρόεδρος Coolidge προέτρεψε μάλιστα τις κυβερνήσεις των πολιτειών να γιορτάσουν αυτή τη γιορτή. Όμως μόνο δεκαετίες αργότερα η Ημέρα του Πατέρα θα αναγνωριζόταν ως εθνική εορτή. Το 1966, ο πρόεδρος Lyndon B. Johnson υπέγραψε προεδρική διακήρυξη που όριζε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα. Το 1972, ο πρόεδρος Nixon καθιέρωσε τελικά μια μόνιμη εθνική εορτή της Ημέρας του Πατέρα.

Ένας λόγος που χρειάστηκε τόσος χρόνος για να γίνει η Ημέρα του Πατέρα εθνική εορτή ήταν η έλλειψη υποστήριξης μεταξύ των ανδρών. Πολλοί άνδρες αισθάνονταν ότι οι παραδόσεις των γιορτών με τα δώρα και τα λουλούδια δεν γιόρταζαν τον ανδρισμό τους. Κάποιοι πίστευαν επίσης ότι ήταν ένας τρόπος για τα καταστήματα να εμπορευματοποιήσουν άλλη μια γιορτή και να πιέσουν τις οικογένειες να ξοδέψουν περισσότερα χρήματα αγοράζοντας περιττά δώρα. Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, ένα κίνημα προσπάθησε πραγματικά να εξαλείψει τη Γιορτή της Μητέρας και του Πατέρα. Οι υποστηρικτές του κινήματος ζητούσαν να αντικατασταθούν αυτές οι γιορτές με την Ημέρα του Γονέα, κατά την οποία γιορτάζονται και οι δύο γονείς. Παρά τις προσπάθειες του κινήματος, η Ημέρα της Μητέρας παρέμεινε στο ημερολόγιο και η Ημέρα του Πατέρα θα προστεθεί τελικά στο εθνικό ημερολόγιο.

Γιατί πρέπει να γιορτάζουμε την Ημέρα του Πατέρα;

Παρά την αρχική διαμάχη γύρω από την Ημέρα του Πατέρα, η κοινωνία έχει αποκτήσει επίγνωση της σημασίας των μπαμπάδων. Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, οι πατέρες δεν λάμβαναν μεγάλη αναγνώριση για την επιρροή που είχαν στα παιδιά τους. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες ψυχολογικές μελέτες που ολοκληρώθηκαν σχετικά με τη γονική μέριμνα εστίαζαν την έρευνά τους στις μητέρες. Ωστόσο, στη δεκαετία του 1970, οι ψυχολόγοι άρχισαν να αναγνωρίζουν τη σημασία του μπαμπά.

Σε πρόσφατες μελέτες, το Psychology Today διαπίστωσε ότι τα παιδιά που έχουν έναν ενεργό πατέρα, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι συναισθηματικά ασφαλή, να έχουν αυτοπεποίθηση για να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους και, καθώς μεγαλώνουν, να έχουν καλύτερες κοινωνικές σχέσεις. Επιπλέον, πολλές έρευνες διαπιστώνουν ότι ένα ενεργό και φροντιστικό στυλ πατρότητας συνδέεται με καλύτερες λεκτικές δεξιότητες, πνευματική λειτουργία και ακαδημαϊκές επιδόσεις μεταξύ των εφήβων.

Η αλήθεια είναι πως τα παιδιά που έχουν ενεργούς πατέρες, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι υγιή συναισθηματικά, κοινωνικά και πνευματικά. Ακόμη και όταν τα παιδιά αντιμετωπίζουν κρίσεις, η ύπαρξη ενός εμπλεκόμενου πατέρα βοηθά τα παιδιά να ρυθμίζουν καλύτερα τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά τους σε σχέση με τα παιδιά των οποίων οι πατέρες απουσιάζουν. Επιπλέον, σύμφωνα με μελέτες, τα παιδιά που έχουν απόντες πατέρες είναι πιο πιθανό να εμπλακούν σε συμπεριφορές υψηλού κινδύνου.

Ενώ οι μητέρες έχουν αναγνωριστεί ως οι κύριοι φροντιστές, οι καιροί σίγουρα αλλάζουν, καθώς σε περισσότερες γυναίκες προσφέρονται περισσότερες ευκαιρίες στον εργασιακό χώρο και οι πατέρες εμπλέκονται περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών αντί να επικεντρώνονται κυρίως στην παροχή πόρων στην οικογένεια. Οι πατέρες σήμερα εργάζονται σκληρά για να φροντίζουν τις οικογένειές τους, καλύπτοντας τις ανάγκες τους, βοηθώντας στις δουλειές του σπιτιού και περνώντας χρόνο με τα παιδιά τους.