«Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη» τραγουδούσε κάποτε στα ελληνικά, η 90 ετών σήμερα Sophia Loren
Η επιτομή της θηλυκότητας που διέλυσε μερικά από τα άκρως αναχρονιστικά στερεότυπα περασμένων (;) δεκαετιών, όπως ότι οι όμορφες δεν είναι έξυπνες. «Πρέπει να γεννηθείς σύμβολο του σεξ. Δεν γίνεσαι. Αν γεννηθείς με αυτό, θα το έχεις ακόμα και όταν θα είσαι 100 χρονών».
Πριν αποθεωθεί και γράψει ιστορία ως Sophia Loren, το όνομά της ήταν Sofia Villani Scicolone. Γεννημένη στην αιώνια πόλη, τη Ρώμη, σαν σήμερα πριν από 90 χρόνια σε μια φιλανθρωπική πτέρυγα για ανύπαντρες μητέρες, η γυναίκα που πάτησε το πόδι της σε τούτο τον κόσμο για να τον κατακτήσει με τη γοητεία, τον αισθησιασμό και το ταλέντο της, μεγάλωσε σε ακραία φτώχεια από μια επίδοξη ηθοποιό που έμοιαζε με την Greta Garbo.
Αφού κέρδισε τον (σχεδόν προφητικό) τίτλο «Miss Elegance» στα 16 της χρόνια στον διαγωνισμό Miss Italia το 1950, η σαγηνευτική ομορφιά της Loren δεν πέρασε απαρατήρητη από τους κινηματογραφιστές. Μέχρι το 1953, είχε ήδη κατακτήσει τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Aida ενώ κέρδισε και την υποστήριξη του Ιταλού υπερπαραγωγού -και μελλοντικού συζύγου της- Carlo Ponti.
Η Ιταλίδα ηθοποιός, γνωστή και ως η επιτομή της θηλυκότητας, που σήμερα συμπληρώνει τα 90 χρόνια που περπατά σε αυτό τον πλανήτη και που τον «ταράζει» αφενός με την ομορφιά και τη φινέτσα της και αφετέρου με το μυαλό και την προσωπικότητά της, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών της χρόνων στη Νάπολη και όχι τη Ρώμη, μαζί με τη μητέρα, την αδερφή και τη γιαγιά της.
Μεγαλωμένη σε φτωχογειτονιές, βοηθούσε από μικρή με δουλειές την οικογένειά της για να βιοποριστούν. Η πατρική απουσία ήταν μια επιλογή του ίδιου του πατέρα της, Ricardo Sicolone, ο οποίος αρνήθηκε να υποστηρίξει τη μητέρα της στην ανατροφή των παιδιών, αλλά και να την παντρευτεί.
Αφετηρία για την παροιμιώδη καριέρα της στάθηκε η ταινία υπερπαραγωγή, «Quo Vadis;», όπου και ήταν απλώς μια κομπάρσος. Ωστόσο, δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να «λάμψει το άστρο της» και να γίνει παγκοσμίως γνωστή. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950, είχε ξεχωρίσει ως μια από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς της Ιταλίας και η φήμη της δεν περιοριζόταν στα σύνορα της χώρας της.
Η γκάμα των ρόλων που υποδύθηκε, η πιο πολυφωτογραφημένη καλεσμένη στο Φεστιβάλ των Καννών του 1955, είναι πράγματι μεγάλη, αποδεικνύοντας πως μπορεί να υπηρετήσει εξίσου δράμα και κωμωδία.
Ιστορία θα αφήσουν ταινίες της όπως «Πόθοι κάτω από τις λεύκες», «Διαβολογυναίκα», «Αραμπέσκ», «Η κόμισσα από το Χονγκ Κονγκ» και σίγουρα «Η πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας»- συμμετοχή για την οποία έλαβε τότε το ποσό του 1.000.000 δολαρίων.
Αξέχαστη παραμένει φυσικά και η ερμηνεία της Loren (μαζί με τον Τόνυ Μαρούδα) στο τραγούδι «Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη» για λογαριασμό της ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι» (Boy on a Dolphin). Μία ταινία του 1957, που γυρίστηκε σχεδόν εξολοκλήρου στα ελληνικά νησιά και καθιέρωσε τόσο εκείνη ως μεγάλη πρωταγωνίστρια, όσο και τα ελληνικά νησιά ως απίστευτα ερωτικό προορισμό διακοπών.
Δείγμα της πολυσχιδούς προσωπικότητας και καλλιτεχνικής της ιδιοσυγκρασίας είναι και το γεγονός πως καταπιάστηκε και με τη μουσική, ηχογραφώντας περισσότερα από 25 τραγούδια. Ωστόσο, τόσο την υποκριτική όσο και τη μουσική, τις έθεσε σε δεύτερη μοίρα όταν έγινε μητέρα, για να βάλει σε πρώτη τους γιους που απέκτησε με τον σύζυγό της, δικηγόρο και μεγαλοπαραγωγό, Carlo Ponti.
Παρά το γεγονός πως απουσίαζε σε μεγάλο βαθμό από τις κινηματογραφικές αίθουσες από τις αρχές της δεκαετίας του '80, για να επικεντρωθεί στην ανατροφή των δύο παιδιών της στις περιπτώσεις που «υπήρχε» δημόσια εξακολουθούσε να εκπέμπει και να ασκεί αυτό που το λένε γοητεία. Μία τεράστια -για την ακρίβεια- γοητεία που διατηρεί μέχρι και σήμερα στις εμφανίσεις της.
Καθιερωμένη πια ως μια γυναίκα με έντονο αποτύπωμα αλλά και αναγνωρισμένη ως καταξιωμένη ηθοποιός έχοντας ανάμεσα σε άλλα στην κατοχή της, βραβείο Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία La Ciociara, τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά της στον παγκόσμιο κινηματογράφο, τιμητικό Βραβείο Cecil B. DeMille στις Χρυσές Σφαίρες, αποτελεί και θα αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Μέχρι σήμερα, η Sophia Loren παραμένει η πιο διάσημη σταρ που ανέδειξε η Ιταλία και ένας ακόμη λόγος που τη ξεχωρίζουμε είναι και για το γεγονός ότι διέλυσε μερικά από τα άκρως αναχρονιστικά στερεότυπα ότι οι όμορφες δεν είναι έξυπνες.
Γιατί ας είμαστε ειλικρινείς: τις δεκαετίες εκείνες (;) οι σταρ που ήταν γνωστές για την ομορφιά και το σεξαπίλ τους, θεωρούνταν πιο αφελείς και το αντίστροφο. Εκείνη, όμως, έκανε θρύψαλα τέτοιες αντιλήψεις με μια πορεία που μίλησε από μόνη της.
Η Sophia Loren άφησε εποχή και μέσα από κάποια λόγια που παραμένουν αξεπέραστα. Όπως:
- «Τα λάθη είναι μέρος του τιμήματος που πληρώνει κανείς για μια γεμάτη ζωή»
- «Η ομορφιά είναι το πώς αισθάνεστε μέσα σας και αντανακλάται στα μάτια σας»
- «Υπάρχει μια πηγή νεότητας: Είναι το μυαλό σας, τα ταλέντα σας, η δημιουργικότητα που προσφέρετε στη ζωή σας και στις ζωές των ανθρώπων που αγαπάτε. Όταν μάθετε να αξιοποιείτε αυτή την πηγή, θα έχετε πραγματικά νικήσει την ηλικία»
- «Τα λάθη είναι μέρος του τιμήματος που πληρώνει κανείς για μια γεμάτη ζωή»
- «Το φόρεμα μιας γυναίκας πρέπει να είναι σαν συρματόπλεγμα: Να εξυπηρετεί τον σκοπό του χωρίς να εμποδίζει τη θέα»
- «Το σεξ είναι σαν το πλύσιμο του προσώπου σου - κάτι που κάνεις επειδή πρέπει να το κάνεις. Το σεξ χωρίς αγάπη είναι απολύτως γελοίο. Το σεξ ακολουθεί την αγάπη, δεν προηγείται ποτέ»
- «Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, εξακολουθώ να βρίσκομαι στη διαδικασία της αυτογνωσίας. Είναι καλύτερα να εξερευνάς τη ζωή και να κάνεις λάθη παρά να παίζεις εκ του ασφαλούς»
- «Tα δύο μεγάλα πλεονεκτήματα που είχα κατά τη γέννησή μου ήταν ότι γεννήθηκα σοφή και φτωχή»
- «Αρρωσταίνω όταν δεν εργάζομαι για ένα ή δύο χρόνια»
- «Είναι μεγάλο πλεονέκτημα για ένα σύστημα φιλοσοφίας να είσαι ουσιαστικά αληθινός»
- «Μια μητέρα πρέπει να σκέφτεται δύο φορές, μία για τον εαυτό της και μία για το παιδί της»
- «Πρέπει να γεννηθείς σύμβολο του σεξ. Δεν γίνεσαι. Αν γεννηθείς με αυτό, θα το έχεις ακόμα και όταν θα είσαι 100 χρονών»
- «Πρέπει να είσαι πολύ διακριτικός όσον αφορά την προσωπική σου ζωή όταν είσαι ηθοποιός»
- «Τα μακαρόνια τρώγονται με μεγαλύτερη επιτυχία αν τα εισπνέεις σαν ηλεκτρική σκούπα»
«Ό,τι βλέπετε, το χρωστάω στις μακαρονάδες»
- «Το σεξαπίλ είναι κατά το πενήντα τοις εκατό αυτό που έχεις και κατά το πενήντα τοις εκατό αυτό που νομίζουν οι άλλοι ότι έχεις»