Shakira μην απαντήσεις στη φωτό του Piqué με μισογυνισμό, θυμήσου τα λόγια που σου έγραψε ο Márquez

Ο Gerard Piqué και η Clara Chía Marti είναι πλέον και social-ομιντιακά official καθώς ο άσος του ποδοσφαίρου ήταν εκείνος που επισημοποίησε τον δεσμό και διαδικτυακά κάνοντας το πρώτο σταθερό κοινό post στο Instagram.

Η πρώτη κοινή φωτογραφία των ερωτευμένων (;) έρχεται λίγες ημέρες μετά το νέο single της τραγουδίστριας –το οποίο είναι γεμάτο σπόντες για τον 35χρονο Piqué ο οποίος απάντησε με... ειρωνεία στη μητέρα των δύο παιδιών του.

Για την ιστορία το «Shakira: Bzrp Music Sessions, Vol. 53» αποτελεί μια επίθεση 3,5 λεπτών τόσο προς τον Gerard Piqué όσο και προς την 23χρονη σύντροφό του, Clara Chía Marti.

Ο Gerard Piqué απαντά με ειρωνεία στο νέο τραγούδι- όλο σπόντα- της Shakira

Ενδεικτικά, αποσπάσματα από το παραλήρημα του εσωτερικευμένου μισογυνισμού της κολομβιανής σταρ στο οποίο, ανάμεσα σε άλλα, παρομοιάζει τις γυναίκες με αντικείμενα.

Φυσικά, (αλίμονο!) ο άσος του ποδοσφαίρου σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε δεν άφησε ασχολίαστο το νέο τραγούδι της Shakira.

«Τι έγινε τώρα, δεν μπορώ να κλείσω προσωπικές συμφωνίες με χορηγούς; Γιατί εγώ θα έρθω με ένα Twingo», δήλωσε χαρακτηριστικά o ποδοσφαιριστής, λέγοντας ότι θα πάει στην τρίτη αγωνιστική της λίγκας του με αυτοκίνητο Twingo. Ενώ αναφορικά με τα ρολόγια Casio είπε: «Είναι καλά ρολόγια. Κρατάνε μια ζωή».

Η αλήθεια είναι πως θα θέλαμε να ξεχάσουμε τους κατινίστικους και «λίγους» στίχους της Shakira και να εστιάσουμε σε εκείνο το κορίτσι που περιέγραφε ο Gabriel García Márquez στη Guardian.

Μήπως να παθαίναμε Miley Cyrus και όχι Shakira σε έναν χωρισμό; Δύο αντιδράσεις, δύο νέα singles

Σε εκείνο το κορίτσι που αν σταματήσει να τροφοδοτεί τα Μέσα με «δεύτερα» τεχνάσματα, ίσως σταματήσει και ο Piqué τις «γεμάτες θόρυβο» αναρτήσεις με τη σύντροφό του.

«Ο ποιητής και η πριγκίπισσα»

Αυτός ήταν ο τίτλος που είχε δώσει ο αείμνηστος Κολομβιανός Νομπελίστας Gabriel García Márquez στη συμπατριώτισσά του, Shakira. Δεν είναι και λίγο να σε αποκαλεί έτσι ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ου αιώνα σε άρθρο που έγραψε στη Guardian το 2002.

Ένα υπέροχο αφιέρωμα στην ανερχόμενη τότε pop star από έναν διανοούμενο που θέλησε να διαλύσει στερεότυπα και να αναδείξει τη βαθύτερη πλευρά της Shakira. 'Ενα κείμενο που αποδεικνύει ότι δεν αρκεί μόνο το ταλέντο για να φτάσει κανείς ψηλά, αλλά και η σκληρή δουλειά.

«Η Shakira πέταξε από το Μαϊάμι στο Μπουένος Άιρες στην 1η Φεβρουαρίου, “καταδιωκόμενη” από έναν δημοσιογράφο που ήθελε να τη ρωτήσει μία και μόνο ερώτηση για μία ραδιοφωνική εκπομπή. Για κάποιους λόγους δεν κατάφερε να τη βρει για τις επόμενες 27 ημέρες, μετά έχασε τα ίχνη της στην Ισπανία τις πρώτες εβδομάδες του Μαρτίου. Όλα όσα είχε ήταν ένας τίτλος: Γιατί κανείς δεν μπορεί να βρει τη Shakira; Γιατί ακριβώς ζω, είχε εξηγήσει η ίδια χαριτολογώντας.

Έφτασε στο Μπουένος Άϊρες το απόγευμα της 1ης Φεβρουαρίου και την επόμενη ημέρα δούλευε μέχρι μετά τα μεσάνυχτα. Ήταν τα γενέθλιά της, αλλά δεν είχε χρόνο να τα γιορτάσει. Όταν επέστρεψε στο Μαϊάμι πόζαρε για ένα δημοφιλές περιοδικό και πέρασε κάποιες ώρες ηχογραφώντας την αγγλική version του τελευταίου της άλμπουμ. Στη συνέχεια, ηχογραφούσε από απόγευμα Τετάρτης μέχρι τα ξημερώματα Σαββάτου, έφυγε για να κοιμηθεί τρεις ώρες, και επέστρεψε για να ξαναδουλέψει μέχρι το απόγευμα της ίδιας μέρας. Εκείνο το βράδυ κοιμήθηκε λίγες ώρες και έφυγε νωρίς το πρωί της Κυριακής για τη Λίμα. Το βράδυ της Δευτέρας εμφανίστηκε σε ένα τηλεοπτικό σόου και μετά διαφημιστικά σποτ, πάρτι από τους δημοσιοσχετίστες της και ξενύχτι μέχρι το πρωί.

Και όλο αυτό συνεχίστηκε με συνεντεύξεις σε τηλεοράσεις, εφημερίδες, ραδιόφωνο από τις 10 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα και μετά έκανε ένα ταξίδι της τελευταίας στιγμής στη Μπογκοτά για να συμπαρασταθεί στα θύματα σεισμού. Το ίδιο βράδυ κατάφερε να πάρει την τελευταία πτήση για το Μαϊάμι, όπου επί τέσσερις ώρες έκανε πρόβες για συναυλίες στην Ισπανία και το Παρίσι. Συνεργαζόταν με την Γκλόρια Εστέφαν στις αγγλόφωνες εκδόσεις των δίσκων της. Ατελείωτες ώρες δουλειάς, επιστροφή στο σπίτι ίσα για να πιει έναν καφέ και να φάει ένα κομμάτι ψωμί, να κοιμηθεί με τα ρούχα. Στις 16 του μήνα έφυγε για Μαϊάμι και μετά στο Καράκας για τηλεοπτικό σόου. Είχε κοιμηθεί ελάχιστα και στις 21 έπρεπε να φύγει από τη Βενεζουέλα για το Λος Άντζελες, προκειμένου να δώσει το “παρών” στα Grammy. Ήλπιζε να βρίσκεται ανάμεσα στους νικητές, αλλά οι Αμερικανοί πήραν όλα τα βασικά βραβεία. Ακόμη κι αυτό όμως, δεν την πτόησε. Στις 25 Φεβρουαρίου φεύγει για την Ισπανία και μέχρι την 1η Μαρτίου, οπότε και κατάφερε τελικά να κοιμηθεί μια ολόκληρη νύχτα σε ξενοδοχείο της Μαδρίτης, είχε διανύσει από αέρος όσο και ένας ιπτάμενος φροντιστής: περισσότερα από 40.000 χιλιόμετρα σε έναν μήνα.

Οι υποχρεώσεις της Shakira στο έδαφος δεν είναι λιγότερο απαιτητικές. Η ομάδας που ταξιδεύει μαζί της, από μουσικούς μέχρι ηχολήπτες και τεχνικούς φωτισμού αποτελούν μία ομάδα κρούσης. Η ίδια επιτηρεί τα πάντα προσωπικά. Δεν διαβάζει μουσική, αλλά η τέλεια και πλήρης προσήλωσή της της επιτρέπουν να διασφαλίσει ότι εκείνη και οι μουσικοί της δεν θα χάσουν νότα. Επίσης, ενδιαφέρεται η ίδια για κάθε μέλος της ομάδας της. Σπάνια δείχνει την εξάντληση, αλλά μην σας ξεγελά αυτό. Σε κάποιες από τις εμφανίσεις της, ένας βοηθός βρισκόταν εκεί στο πλευρό της για να τη βοηθά. Είχε υποφέρει από αλλεργίες στο δέρμα, ταχυπαλμίες, φλεγμονή στο έντερο.

Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε κατά τη διάρκεια της σκληρής προετοιμασίας για την αγγλόφωνη version του Dónde Están Los Ladrones? (Where Are The Thieves?), μία συνεργασία με τον Εμίλιο και την Γκλόρια Εστέφαν, που αποτέλεσε για την Shakira την πιο πιεστική στιγμή της ζωής της. Μιλούσε σπαστά αγγλικά, αλλά δούλεψε σκληρά για να βελτιώσει την προφορά της. Της έγινε εμμονή που μίλαγε αγγλικά ακόμη και στον ύπνο της. Τη νύχτα πριν από το ντεμπούτο της στις ΗΠΑ ανέβασε πυρετό και δεν μπορούσε να κοιμηθεί. “Έκλαιγα όλη νύχτα, σκεφτόμουν ότι δεν θα τα καταφέρω”

Η μοναχοκόρη ενός κοσμηματοπώλη από την Μπαρανκίγια της Κολομβίας, του Γουίλιαμ Μεμπαράκ και της συζύγου του Νίντια Ρίπολ, η Shakira γεννήθηκε σε μία καλλιτεχνική οικογένεια με αραβική καταγωγή. Η πρόωρη ωριμότητά της, την οδήγησε να καταφέρει στα πρώτα της χρόνια όσα οι περισσότεροι άνθρωποι καταφέρνουν σε δεκαετίες. Σε ηλικία 17 μηνών, ήξερε το αλφάβητο. Στα τρία, είχε μάθει να μετράει. Στα τέσσερα, χόρευε στο ενοριακό σχολείο της Barranquilla, όπου τη δεκαετία του 1930 ένα μέλος του προσωπικού ήθελε να στήσει ένα μνημείο στη λατρεία της Shirley Temple. Μέχρι τα επτά της, η Shakira είχε συνθέσει το πρώτο της τραγούδι. Στα οκτώ της άρχισε να γράφει ποιήματα και στα 10 της είχε γράψει και συνθέσει πρωτότυπα τραγούδια. Την ίδια περίπου περίοδο, υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο, διασκεδάζοντας εργάτες στα ανθρακωρυχεία El Cerrejon στις ακτές του Ατλαντικού. Δεν είχε ξεκινήσει καν το γυμνάσιο όταν υπέγραψε με μια δισκογραφική εταιρεία. “Ήξερα πάντα ότι ήμουν πολύ δημιουργική. Σκάρωνα ερωτικά ποιήματα, έγραφα ιστορίες και είχα πολύ καλούς βαθμούς σε όλα τα μαθήματα, εκτός από τα μαθηματικά”, έλεγε. Δεν άντεχε να της ζητούν οι φίλοι των γονιών να τραγουδήσει, όταν τους επισκέπτονταν στο σπίτι. “Προτιμούσα ένα πλήθος 30.000 ανθρώπων παρά 5 ηλικιωμένους να με ακούν να τραγουδάω γρατσουνώντας μία κιθάρα” ήταν τα λόγια της.

Δείχνει ευάλωτη, αλλά και απολύτως σίγουρη ότι θα γινόταν διάσημη. Δεν ήξερε πώς, αλλά ποτέ δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία. Ήταν το πεπρωμένο της.

“Ήξερα πάντα ότι ήμουν πολύ δημιουργική. Σκάρωνα ερωτικά ποιήματα, έγραφα ιστορίες και είχα πολύ καλούς βαθμούς σε όλα τα μαθήματα, εκτός από τα μαθηματικά”, έλεγε. Δεν άντεχε να της ζητούν οι φίλοι των γονιών να τραγουδήσει, όταν τους επισκέπτονταν στο σπίτι. “Προτιμούσα ένα πλήθος 30.000 ανθρώπων παρά 5 ηλικιωμένους να με ακούν να τραγουδάω γρατσουνώντας μία κιθάρα” ήταν τα λόγια της.

Δείχνει ευάλωτη, αλλά και απολύτως σίγουρη ότι θα γινόταν διάσημη. Δεν ήξερε πώς, αλλά ποτέ δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία. Ήταν το πεπρωμένο της.

Σήμερα τα όνειρά της έχουν γίνει κάτι παραπάνω από πραγματικότητα. Η μουσική της Shakira δεν μοιάζει με του οποιουδήποτε, έχει επινοήσει το δικό της brand ενός αθώου αισθησιασμού. “Αν δεν τραγουδάω, θα πεθάνω” λέει συχνά και στην περίπτωσή της είναι η απόλυτη αλήθεια. Όταν δεν τραγουδάει, μετά βίας ζει. Η εσωτερική της ειρήνη προέρχεται από την ικανότητα να νιώθει μόνη στη μέση ενός πλήθους. Ποτέ δεν έχει τρομάξει, παρά μόνον αν δεν βρίσκεται στη σκηνή. “Νιώθω σαν λιοντάρι στην ζούγκλα” λέει. Και (σσ. η σκηνή) είναι το μόνο σημείο που μπορεί να είναι ο πραγματικός εαυτός της.

Πολλοί τραγουδιστές επιλέγουν να πέφτουν πάνω τους τα έντονα φώτα, προκειμένου να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν το πλήθος. Η Shakira επιλέγει το αντίθετο: ζητά από τους τεχνικούς της να ρίχνουν τα φώτα στο κοινό για να μπορεί να το βλέπει. “Η επικοινωνία είναι ολοκληρωμένη” λέει. Μπορεί να διαμορφώσει το ανώνυμο, απρόβλεπτο πλήθος σε έμπνευση. “Μου αρέσει να βλέπω τα μάτια των ανθρώπων, όταν τους τραγουδάω” τονίζει. Μερικές φορές κοιτάζοντας το κοινό βλέπει πρόσωπα που δεν έχει ξαναδεί ποτέ, αλλά τους θυμάται σαν παλιούς φίλους της.

Το πιο εντυπωσιακό για το φαινόμενο Shakira είναι η τρέλα της για τα παιδιά. Κοριτσάκια του δημοτικού θέλουν να γίνουν κλώνοι της, ντύνονται μιλούν και τραγουδούν όπως εκείνη. Εξάχρονα κοριτσάκια είναι οι πιο φανατικές της θαυμάστριες. Αντίγραφα των κοσμημάτων της, αξεσουάρ των μαλλιών της ξεπουλάνε. Όλα τα κορίτσια θέλουν να γίνουν Shakira (…)

Παρά το αστείρευτο ταλέντο της και το όλο μάρκετινγκ, η Shakira δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα χωρίς την εκπληκτική της ωριμότητα. Είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πώς μία τόσο τεράστια δημιουργική ενέργεια ξεπηδά από ένα κορίτσι που αλλάζει το χρώμα των μαλλιών της κάθε μέρα: χθες μαύρα, σήμερα κόκκινα, αύριο πράσινα. Έχει κερδίσει βραβεία, τιμητικές διακρίσεις περισσότερα από μεγαλύτερες σε ηλικία ντίβες. Μπορεί να πει κανείς έχει τα πάντα: είναι έξυπνη, γλυκιά, έντονη, συνεσταλμένη, ανασφαλής. Ακόμη και στην κορυφή της καριέρας της, είναι ένα απλό κορίτσι από την Μπαρανκίγια (…)

«Είναι γνωστό ότι δίνει έως και 40 συνεντεύξεις την ημέρα χωρίς να επαναλαμβάνεται. Έχει τις δικές της ιδέες για την τέχνη, αυτή τη ζωή και την επόμενη, την ύπαρξη του Θεού, την αγάπη και τον θάνατο. Οι δημοσιογράφοι προσπάθησαν τόσο σκληρά να την κάνουν να ξεκαθαρίσει αυτές τις απόψεις που έγινε ειδικός στην υπεκφυγή, δίνοντας απαντήσεις πιο αξιοσημείωτες για αυτό που κρύβουν παρά για αυτό που αποκαλύπτουν. Απορρίπτει κάθε ιδέα ότι η φήμη της είναι φευγαλέα και εξοργίζεται από τις εικασίες ότι η υπερβολική προσπάθεια θα μπορούσε να βλάψει τη φωνή της. “Στο πλήρες φως της ημέρας, δεν θέλω να σκέφτομαι το ηλιοβασίλεμα»”. Σε κάθε περίπτωση, οι ειδικοί το θεωρούν απίθανο, αφού η φωνή της έχει ένα φυσικό εύρος που θα επιβιώσει στις υπερβολές της. Έπρεπε να τραγουδήσει όταν έχει πυρετό και έχει λιποθυμήσει από την κούραση, αλλά η φωνή της δεν έχει υποφέρει ποτέ στο ελάχιστο. “Η χειρότερη απογοήτευση για έναν τραγουδιστή”, λέει με ανυπομονησία στο τέλος της συνέντευξής μας, “είναι να επιλέξει μια καριέρα στη μουσική και μετά να μην μπορεί να κάνει μουσική επειδή δίνεις συνέχεια συνεντεύξεις”

«Το πιο ολισθηρό θέμα της είναι η αγάπη. Την εξυψώνει, την εξιδανικεύει, είναι η δύναμη πίσω από τα τραγούδια της, αλλά στην κουβέντα την ξεσκεπάζει με χιούμορ. “Η αλήθεια είναι”, λέει γελώντας, “ότι φοβάμαι περισσότερο τον γάμο παρά τον θάνατο”. Είναι γνωστό ότι είχε τέσσερις συντρόφους και παραδέχεται πειράγματα ότι υπάρχουν άλλοι τρεις που κανείς δεν ξέρει. Όλοι ήταν περίπου στην ηλικία της, αλλά κανένας δεν ήταν τόσο ώριμος. Η Shakira τους αναφέρει με στοργή, χωρίς πόνο. Φαίνεται να τους θυμάται ως εφήμερα φαντάσματα που έχει κρεμάσει στην ντουλάπα της. Ευτυχώς, δεν υπάρχει λόγος να απελπίζεστε: την επόμενη 2 Φεβρουαρίου, κάτω από το ζώδιο του Υδροχόου, η Shakira θα είναι μόλις 26 ετών».

Το αντίο της Shakira στον Gabriel García Márquez

Με μια φωτογραφία της αγκαλιά με τον Gabriel García Márquez και ένα λιτό κείμενο είχε αποχαιρετίσει τον σπουδαίο Νομπελίστα η Shakira. O Márquez έφυγε από τη ζωή στις 17 Απριλίου 2014 και στην ανάρτησή της η 46χρονη σε λίγες ημέρες Shakira έγραψε: