Ο φόβος της αποτυχίας και οι ιστορίες που θα διηγείσαι στα παιδιά σου

Ο φόβος της αποτυχίας πάντα με στοίχειωνε. Φοβόμουν να κάνω νέα ξεκινήματα, νέα βήματα, απέφευγα τις μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου και αισθανόμουν μία έμφυτη αποστροφή για ανθρώπους που ένιωθα ότι δεν πιστεύουν σε μένα ή ότι με αμφισβητούν. Μπορεί να είναι ανασφάλεια, αλλά πάντα πίστευα ότι τα πιο όμορφα ξεκινήματα δε γίνονται μόνο από ανθρώπους που έχουν απλώς ένα ταλέντο. Γίνονται από ανθρώπους που εξελίσσονται, που έχουν όραμα και πίστη στον εαυτό τους, που δεν το βάζουν κάτω εύκολα και συνεχίζουν να προσπαθούν ακόμη κι αν υπάρξουν εμπόδια στο δρόμο τους.

Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα αμφισβητήσει τις ικανότητές σου και θα προσπαθήσει να σου κάνει τη ζωή δύσκολη, πολλές φορές μάλιστα χωρίς να αξίζεις τέτοια συμπεριφορά. Κι εκεί είναι που δεν πρέπει να κάνεις πίσω, όσο δύσκολο κι αν σου ακούγεται. Πρέπει να μάθουμε να παλεύουμε στη ζωή μας. Κι αυτή η πάλη είναι πιο εύκολη όταν έχουμε κοντά μας ανθρώπους που μας αγαπούν, που πιστεύουν σε εμάς, που μας επιβραβεύουν και μας δίνουν κουράγιο και ώθηση. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να είναι η μαμά σου, ο κολλητός σου, ο σύντροφός σου ή ακόμη και το παιδί σου. Φρόντισε λοιπόν στα δύσκολα να περιστοιχίζεσαι από αυτούς που σε αγαπούν γιατί μόνο εκεί θα βρεις γαλήνη που θα σου δώσει δύναμη να ανταπεξέλθεις και στις πιο ακραίες καταστάσεις. Από μία μικρή αποτυχία, μέχρι μία χρεοκοπία.

Γιατί κι αυτό να γίνει, εσύ θα ξέρεις ότι έδωσες τον καλύτερό σου εαυτό, ότι προσπάθησες, ότι δεν τα παράτησες. Και να σου πω κάτι ακόμα; Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Αυτή η αποτυχία που σε πήγε στον πάτο, κάποια στιγμή θα σε πάει πάλι στην κορυφή. Γιατί έτσι είναι η ζωή. Ένας κύκλος. Τα πράγματα δε μπορούν και δε γίνεται να είναι πάντα τέλεια. Το θέμα είναι να έχεις τα μάτια σου, τα αφτιά σου και την καρδιά σου ανοιχτή για να ξεκινήσεις και πάλι από την αρχή. Δες το κι αλλιώς... Θα έχεις ιστορίες να λες στα παιδιά σου! Σπουδαίο πράγμα να μεταγγίζεις την πείρα σου και τις γνώσεις σου στα παιδιά σου εξοπλίζοντάς τα με θάρρος, δύναμη και σθένος.

Τις στιγμές αυτές, που νιώθω ανασφαλής σε εχθρικά περιβάλλοντα, ιστορίες σαν και αυτή, με επαναφέρουν στην πραγματικότητα. Και τότε όλα αυτά μου φαίνονται τόσο μικρά μπροστά στο μεγαλείο της ζωής...

Αννούσα σ’ ευχαριστώ για την έμπνευση.

Στέλλα εύχομαι σύντομα όλη αυτή η περιπέτεια να μοιάζει με ένα κακό όνειρο που έφυγε ανεπιστρεπτί. Η σκέψη μου είναι κοντά σας...

Καλή σας μέρα!

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!

Μπορείτε να με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον.