Το να είσαι people pleaser θα μπορούσε στην πραγματικότητα να κρύβει βαθύ τραύμα - Πώς να λες «όχι»

Δυσκολεύεσαι να δώσεις προτεραιότητα στις ανάγκες σου; Πιάνεις τον εαυτό σας να ξεπερνάει τα όρια προκειμένου να μην απογοητεύσεις τους άλλους; Αποτελεί πρόκληση να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και να ξέρεις τι πραγματικά θέλεις τη στιγμή που το θέλετε;

Αν κάποιο (ή όλα) από τα παραπάνω σε βρίσκει σύμφωνη, μπορεί ήδη να ταυτίζεσαι με τον people pleaser ή αλλιώς τον άνθρωπο που ικανοποιεί τους άλλους. Αυτό που συζητιέται λιγότερο σχετικά με τέτοιες συμπεριφορές είναι ότι μπορεί να είναι σύμπτωμα του «fawning», μιας τραυματικής αντίδρασης στο στρες.

Το «fawning», ένας όρος που επινοήθηκε από τον Pete Walker, έναν ψυχοθεραπευτή που έγραψε το Complex PTSD: From Surviving to Thriving, περιγράφει το να τονώσει κανείς τους άλλους ενώ καταπιέζει τα δικά του συναισθήματα, σκέψεις και ανάγκες. Σύμφωνα με τον Pete, πρόκειται για μια προσαρμοστική συμπεριφορά που πιθανότατα αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας προκειμένου να παραμείνει προσκολλημένη σε φροντιστές που μπορεί να ήταν επικριτικοί, ελεγκτικοί, απορριπτικοί, συναισθηματικά απόμακροι, αγχωμένοι ή κακοποιητικοί.

Στην ενήλικη ζωή, η κολακεία μπορεί να οδηγήσει σε φτωχά όρια, τελειομανία, δυσαρέσκεια και δυνητικά σε χρόνιες ασθένειες. Αν κάποιος είναι «γλύφτης» -όπως δυστυχώς είθισται να τον λένε, δεν θα πρέπει να κατηγορεί τον εαυτό του. Το να «γλύφει» κανείς λοιπόν δεν είναι τόσο μια επιλογή όσο είναι μια αυτόματη αντίδραση του νευρικού συστήματος στο στρες -την απειλή της αποσύνδεσης.

Τα καλά νέα είναι ότι αν αντιμετωπίζεις κι εσύ μια τέτοια κατάσταση, μπορείς να «επανασυνδέσεις» τον εαυτό σου και να δημιουργήσεις νέους τρόπους ύπαρξης και συμμετοχής αμέσως.

Τι είναι η υπερφόρτωση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος και πώς μπορώ να την αποφύγω;

Ιδού πώς:

1. Ξεκαθάρισε ποια θέλεις να είσαι και πώς θέλεις να φαίνεσαι

Επειδή οι «γλείφτες» είναι γενικά ευαίσθητοι στα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων, μπορεί να είναι λιγότερο συντονισμένοι με τα δικά τους.

Αφιέρωσε χρόνο για να δεις μέσα σου και να σκεφτείς τι πραγματικά είναι αυτό που θέλεις. Πώς θέλεις να αισθάνεσαι; Όταν είσαι πιο «ζωντανή» και η καρδιά σου τραγουδάει, ποια είστε; Τσέκαρε αυτή τη δωρεάν άσκηση που θα σε καθοδηγήσει στον καθορισμό του οράματός σου για την επιτυχία.

2. Βάλε όρια σε μικροδόσεις

Τα όρια δεν είναι απλώς να λες όχι. Στην πραγματικότητα, έχουν περισσότερο να κάνουν με το να λες ναι σε αυτό που είναι σημαντικό -το όραμά σου για το ποια θέλεις να είσαι! Μπορεί να αισθάνεσαι τρομακτικά με την ιδέα να θέσεις όρια, απλά κάνε το σε μικροποσότητες.

Ξεκίνα από μικρά όρια, κάνοντας εξάσκηση με ανθρώπους με τους οποίους αισθάνεσαι άνετα σε καταστάσεις χαμηλού ρίσκου. Επίσης, εξέτασε το ενδεχόμενο να καθυστερήσεις να πεις «ναι» σε κάτι. Όταν λαμβάνεις ένα αίτημα, ζήτα χρόνο για να το σκεφτείς λέγοντας: «Ευχαριστώ που μου ζητάτε να συμμετάσχω σε αυτή την εκδήλωση. Μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σας αύριο; Θέλω να ελέγξω το πρόγραμμά μου». Αυτό σου δίνει χώρο για να πάρεις μια συνειδητή απόφαση.

3. Ολοκλήρωσε τον κύκλο του άγχους σου

Συχνά όσοι άνθρωποι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, δεν συνειδητοποιούν καν ότι έχουν αντίδραση στρες. Στην πραγματικότητα, το σώμα μπορεί να είναι τόσο χρόνια στρεσαρισμένο που να το αισθάνεται φυσιολογικό. Σκέψου ποιες σωματικές στρατηγικές σε υποστηρίζουν στο να απενεργοποιήσεις το συμπαθητικό νευρικό σου σύστημα (αντίδραση μάχης ή φυγής) και να ενεργοποιήσεις το παρασυμπαθητικό νευρικό σας σύστημα (λειτουργία ανάπαυσης και πέψης). Η άσκηση, η αναπνοή, οι βόλτες στη φύση, η συντροφιά με έναν φίλο, το χάιδεμα ενός ζώου και το γέλιο βοηθούν το σώμα να σηματοδοτήσει ότι είσαι ασφαλής. Όταν πρόκειται για το άγχος, δεν μπορούμε απλώς να λέμε στον εαυτό μας ότι είναι εντάξει. Πρέπει να το ενσαρκώσουμε.

4. Δούλεψέ το με κάποιον

Το «fawning» είναι μια αντίδραση στο στρες που προέρχεται από ένα τραύμα. Το τραύμα συμβαίνει όταν περνάμε ένα συντριπτικό ή δύσκολο γεγονός και το αντιμετωπίζουμε μόνοι μας.

Η απάντηση εδώ είναι η συντροφικότητα. Τα νευρικά μας συστήματα βρίσκονται συνεχώς σε διάλογο μεταξύ τους. Η συνεργασία με έναν θεραπευτή που είναι εκπαιδευμένος σε αυτόν τον τομέα μπορεί να βοηθήσει να νιώσουμε ασφάλεια στην απομάκρυνση των παλιών μοτίβων, δημιουργώντας παράλληλα νέους τρόπους ύπαρξης.

Είναι η ονειροπόληση καλή για την υγεία μας; Ποια είναι η κακοπροαίρετη εκδοχή και ποια τα 6 οφέλη