Οι γυναίκες κινηματογραφίστριες κάνουν το μεγάλο τους breakthrough στην ανδροκρατούμενη κατηγορία

Φαντάζει αρκετά περίεργο, αλλά, μέχρι και σήμερα, το 2022, υπάρχει μία κατηγορία στα βραβεία Όσκαρ, στην οποία ποτέ δεν έχει νικήσει γυναίκα: η κινηματογραφία. Εκτός από αυτό, το Center for the Study of Women in Television and Film στο San Diego State University κατέληξε στο ότι, από τις 250 πιο κερδοφόρες ταινίες που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2021, μόλις το 6% είχε γυναίκα κινηματογράφο.

Αν τώρα, βιάστηκες να υποθέσεις πως, αν και δεν υπάρχουν νίκες από γυναίκες στην εν λόγω κατηγορία, σίγουρα θα υπάρχουν υποψηφιότητες, τότε η πραγματικότητα θα σε διαψεύσει. Μόλις το 2018 υπήρξε η πρώτη υποψηφιότητα κινηματογραφίστριας – η Rachel Morrison για την ταινία «Mudbound».

Τα θετικά νέα είναι ότι φέτος έχουμε τρία μεγάλα γυναικεία ονόματα στις ταινίες που κέρδισαν περισσότερο τις εντυπώσεις -Ari Wegner, Claire Mathon, Helene Louvart-, τα οποία φιλοδοξούν με τη σειρά τους να συμβάλλουν στην αλλαγή της -ανδροκρατούμενης στα βραβεία- κατηγορίας της 7^ης τέχνης.

Ari Wegner

Η Ari Wegner είναι 38 ετών και τη φετινή χρονιά έχει έρθει στο προσκήνιο για την ταινία «The Power of the Dog», της οποίας είναι κινηματογραφίστρια. Η εξαιρετική δουλειά της στην ταινία την έχει καταστήσει υποψήφια για Όσκαρ και μαζί με την Jane Campion στην καρέκλα της σκηνοθέτη έχει δώσει αρκετές ελπίδες για γυναικείες νίκες στον θεσμό. Η κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Thomas Savage είναι αδιαμφισβήτητα το μεγαλύτερο πρότζεκτ που έχει αναλάβει μέχρι σήμερα, γι’ αυτό και διείσδυσε στην τέχνη της περισσότερο από ποτέ. Έπαιξε με τα συναισθήματα και την ατμόσφαιρα, μεταφέροντας το κοινό στον κόσμο του απειλητικού Phil (Benedict Cumberbatch) με τις φαινομενικά πιο απλές λεπτομέρειες. «Υπάρχει κάτι πολύ πιο τρομακτικό στον ήχο των βημάτων κάποιου στις σκάλες από έναν που σε σημαδεύει με όπλο», δήλωσε στο Αμερικανικό CNN.

Claire Mathon

Η 47χρονη Claire Mathon ανέλαβε την ταινία, για την οποία ήξερε πως ο κόσμος θα είχε μεγάλες απαιτήσεις. Η πριγκίπισσα Diana (Kirsten Stewart) ήταν ανέκαθεν μία από τις αδυναμίες του κοινού και το πώς κάποιος θα την αποτυπώσει θέλει μεγάλη προσοχή. Ο κόσμος είναι ευαίσθητος με το συγκεκριμένο θέμα και αυτήν την ευαισθησία περιμένει να δει από τους δημιουργούς που θα την αναλάβουν. Η Mathon κατάφερε ακριβώς αυτό, γιατί αυτό είχε στο μυαλό της από την πρώτη μέρα. «Είναι περισσότερο από οικειότητα. Είναι σχεδόν εσωτερικότητα», δήλωσε για την καταγραφή στην κάμερα της ερμηνείας της Stewart. Το «Spencer», ωστόσο, αποτελεί μία από τις δύο επιτυχίες μέσα στο 2021, αφού η κινηματογραφίστρια βρίσκεται και πίσω από το «Petite Maman» που δέχτηκε διθυραμβικές κριτικές από το κοινό.

Hélène Louvart

H Hélène Louvart στα 58 της χρόνια, έχει πάνω από 100 τίτλους ταινιών στο βιογραφικό της, οπότε το «The Lost Daugher» είναι μία ταινία που έρχεται κατόπιν χρόνιας εμπειρίας στον χώρο. «Ξέραμε ακριβώς τι θέλαμε να κάνουμε σε κάθε σκηνή. Θέλαμε να μείνουμε απλές και να είμαστε κοντά στον χαρακτήρα», είπε η Louvart για το όραμα που μοιράστηκε με την Maggie Gyllenhaal στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο. Η κινηματογραφίστρια εκτιμά την ποιότητα στην τέχνη και γνωρίζει να κοστολογεί ακριβά τις ερμηνείες των ηθοποιών που σαφώς διευκολύνουν τη δουλειά της για το τελικό αποτέλεσμα. «Όταν η υποκριτική είναι καλή, είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις το γύρισμα», προσέθεσε.

Paula Huidobro

Το πολυσυζητημένο «Coda» έγινε η μεγαλύτερη ταινία πάνω στην οποία έχει δουλέψει η Paula Huidobro. Δυνατό σε κάθε σκηνή, βαθιά συναισθηματικό, με τις εικόνες να έχουν τον τρόπο τους να εκφράζουν κάθε συναίσθημα που τα λόγια δεν μπορούσαν. Η κινηματογραφίστρια έκανε τόσο εξαιρετική δουλειά που ανήκει ήδη σε άλλη μία διάσημη παραγωγή «Pam & Tommy», το οποίο είναι προγραμματισμένο να προβληθεί μέσα στο 2022.

Alice Brooks

Ίσως είχες εκτιμήσει τη δουλειά της στα webisodes του «The Walking Dead» (2017-2018) ή στην ταινία «Home Before Dark» ή στο «Holograms». Για πολλούς το μεγάλο της breakthrough έγινε με το «In the Heights», όμως, την ίδια χρονιά η Alice Brooks συνέδεσε το όνομά της με το «tick, tick… BOOM» και βοήθησε τον Andrew Garfield να περάσει μέσα από τη μεγάλη οθόνη την ιστορία του νεαρού συνθέτη που μέσα από τις δυσκολίες της ζωής στη Νέα Υόρκη, βιώνει την αγάπη και τη φιλία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Η πρώτη τελετή για τα βραβεία Όσκαρ το 1929 δεν είχε καμία σχέση με τις σημερινές

Oscars 2022: Η Χριστίνα Μπίθα αναπολεί το Los Angeles και προβλέπει τους φετινούς νικητές

Oscars 2022: Ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες - Ποιες ταινίες απέσπασαν τις περισσότερες

01

08