Υπάρχουν τουλάχιστον 5 συμβουλές που δίνεις στην κολλητή αλλά δεν... ισχύουν για 'σένα!

Αλήθεια, εσύ πόσες φορές πήρες την κολλητή, τις πιο ακατάλληλες ώρες, για να της πεις τον πόνο σου και να σε παρηγορήσει; Πόσες φορές δεν κρατήθηκες και τηλεφώνησες ξημερώματα για να της πεις εκείνο το νέο που δεν μπορούσες με τίποτα να κρατήσεις για τον εαυτό σου; Διότι, όταν κάποιος σου λέει «μην το πεις πουθενά», σίγουρα αυτό το «πουθενά», δεν συμπεριλαμβάνει τη bestie σου.

Όλες τις φορές αυτές είχε την κατάλληλη συμβουλή για εσένα, σαν λύση σε κάθε άλυτο -για τα δικά σου μάτια- πρόβλημα. Και εσύ το ίδιο, αντίστοιχα. Είναι αμοιβαίο, άλλωστε. Όμως, άκου να δεις τι γίνεται: Ενώ, κάθε φορά προσπαθείς να σκεφτείς τις καλύτερες συμβουλές για το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο πρόβλημα της κολλητής, όταν αντιμετωπίζεις εσύ τα ίδια ή παρόμοια θέματα δεν μπορείς να εφαρμόσεις τις δικές σου advices για να λύσεις τα θέματα που σε απασχολούν. Κάνουμε λάθος;

Ωστόσο, σε εμποδίζει αυτό από το να κάθεσαι στη θέση της ψυχολόγου για την κολλητή; Όχι βέβαια!

«Δώσε μου το κινητό σου, δεν θα στείλεις μήνυμα!»

Πόσες φορές έχεις αποτρέψει ή τουλάχιστον έχεις προσπαθήσει να αποτρέψεις την κολλητή να στείλει εκείνο το μήνυμα προς εκείνον τον παραλήπτη, που έχετε κρίνει ως «άκρως ακατάλληλο» για αυτήν, και το πιο πιθανό είναι να το μετανιώσει την επόμενη ημέρα; Μάλλον πολλές.

Ωστόσο, εσύ όχι απλά δεν δίνεις το κινητό σου, όταν πρόκειται για κάτι τέτοια, αλλά επιμένεις, κάνοντας της ακόμα και σκηνή. Είναι πιο challenging, άλλωστε, όταν δεν το εγκρίνει, σωστά; Το θέμα είναι να μην πληγωθεί η κολλητή βασικά.

«Εφόσον δεν περνάς καλά, πρέπει να φύγεις από αυτήν την κατάσταση»

Τι είναι χειρότερο απ’ όλα; Να βλέπεις την κολλητή χωρίς διάθεση, να χάνει τον εαυτό της επειδή επιλέγει και μένει σε αυτό το situationship που το μόνο που κάνει είναι να την ταλαιπωρεί. Φυσικά, η συμβουλή σου είναι να φύγει και προσπαθείς συνέχεια να την προτρέψεις προς τα εκεί.

Μήπως, όμως, νοιάζεσαι περισσότερη για αυτήν, παρά για τον εαυτό σου; Όχι, δεν είναι καθόλου εγωιστικό αυτό που σου λέμε. Απλώς, στη δική σου περίπτωση, όχι μόνο θα μείνεις σε μία τέτοια κατάσταση, αλλά θα εξαντλήσεις και όλα τα περιθώρια μέχρι να παραδεχτείς πως τελικά αυτό το άτομο δεν κάνει για σένα ή τέλος πάντων αυτού δεν του κάνεις.

«Κάνε εσύ την πρώτη κίνηση»

Κάθεσαι με την κολλητή και αναλύετε κάθε πιθανό σενάριο που θα μπορούσε να συμβεί σε περίπτωση που έκανε εκείνο το πρώτο βήμα για μία γνωριμία ή μία συμφιλίωση που έχει καθημερινά στο μυαλό της, ώστε να της δώσεις ένα push να προσπαθήσει για το πρόσωπο και να σταματήσουν αυτά τα σενάρια. Τρομακτικό και μόνο που το λες, ε;

Η κολλητή ας το κάνει, δεν σε πειράζει. Για εσένα, όμως, ούτε λόγος, διότι ο δικός σου εγωισμός μπορεί να περιμένει όσο χρειαστεί μέχρι να κάνει ο άλλος την πρώτη κίνηση. Φαντάσου, όμως, να περιμένει και ο άλλος το ίδιο.

«Πότε θα κάνεις επιτέλους ένα πρόγραμμα;»

Συχνά μπορεί να γίνεσαι η σκληρότερη κριτής της κολλητής, ακριβώς, όμως, επειδή πάντα θέλεις να φροντίζεις για το καλό της. Όποτε τη βλέπεις να τρέχει και να μην προλαβαίνει με τις υποχρεώσεις της και μετά να έχει άσχημο mood, της βάζεις λίγο τις φωνές για να τις υπενθυμίσεις πόσο θα τη βοηθούσε να είχε ένα πρόγραμμα και ότι δεν χρειάζεται να τα χωρέσει όλα σε μία ημέρα.

Όμως, όταν βρίσκεσαι εσύ σε αυτήν τη θέση, ξεχνάς τελείως τι πάει να πει πρόγραμμα και απλώς συνεχίζεις να προσπαθείς να τα βγάλεις πέρα με τα «πρέπει» της κάθε ημέρας, ζητώντας της να μεγαλώσει, αφού οι 24 ώρες δεν είναι πάντα αρκετές.

«Να μιλάς φίλη μου και να διεκδικείς αυτό που σε ευχαριστεί»

Αυτό δεν θα έπρεπε να είναι συμβουλή, αλλά κάτι που όλοι θα έπρεπε να κάνουμε. Όμως, κάποιοι θέλουν εκείνη τη μικρή ώθηση, γι' αυτό και πάντα θα τους το υπενθυμίζουμε. Δεν αντέχεις να βλέπεις την κολλητή να μην λέει αυτό που πιστεύει, ούτε να την πιέζουν στη δουλειά και να αναλαμβάνει υποχρεώσεις άλλων. Για να μην μιλήσουμε για τους συμβιβασμούς που κάνει αν πρόκειται να είναι καλά με το πρόσωπο. Καμία φορά, δεν πρόκειται καν για συμβιβασμό, βέβαια, απλά δεν θα πει αυτό που την απασχολεί.

Όταν πρόκειται, όμως, για σένα, συνήθως οι άλλοι θα πρέπει να μαντέψουν τι θέλεις, αφού εσύ δεν θα το εξηγήσεις και πολύ εύκολα, ενοχλημένη, βέβαια, που δεν καταλαβαίνουν. Τι να καταλάβουν, όμως; Αυτό που εσύ καν δεν λες;

Είναι εντυπωσιακό πώς μπορείς να αναλαμβάνεις τα καθήκοντα ψυχολόγου, κάθε φορά για την κολλητή, να σκαρφίζεσαι συμβουλές, να συζητάς κάθε φορά τα ίδια και να προσπαθείς να τους δείξεις πώς να απλοποιήσουν τη ζωή τους. Μήπως έφτασε η ώρα, όμως, να ακούσεις καμία φορά και εσύ τις δικές σου συμβουλές, έτσι για αλλαγή; Αφού βρε κολλητή, ήδη τις έχεις σκεφτεί, κρίμα δεν είναι;