Παντελής Παντελίδης: Τι είδαμε, τι ακούσαμε και εν τέλει πώς νιώσαμε όλες αυτές τις μέρες
Τελικά οι μέρες περνούν πολύ γρήγορα. Σαν χθες θυμάμαι την ώρα που ακούσαμε μέσα στο γραφείο για το τροχαίο του Παντελή Παντελίδη. «Σκοτώθηκε διάσημος τραγουδιστής, λένε πως είναι ο Παντελίδης». Και εκεί ξαφνικά πέφτει σιωπή. Είτε τον άκουγες είτε όχι, η είδηση αυτή σε μούδιαζε. Είναι η ώρα που σκάει ο προβληματισμός :«Τι είμαστε, βρε παιδί μου, τελικά; Σήμερα εδώ, αύριο εκεί». Ακούγεται τόσο κλασσικό αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Την επόμενη ημέρα είχε πρεμιέρα, όλα ήταν έτοιμα, εκείνος όμως δεν πρόλαβε να «ανέβει» στη σκηνή και να τραγουδήσει για τους φίλους του. Για εκείνον οι θαυμαστές του ήταν οι φίλοι του. Τώρα πίνει από εκεί ψηλά για εμάς, πόσο προφητικός αυτός ο στίχος τελικά.
Ο θάνατος του Παντελή Παντελίδη σόκαρε το πανελλήνιο και ακόμη και σήμερα υπάρχουν ερωτηματικά. Κάποιοι τον παρομοίασαν με ροκ σταρ εξαιτίας της ταχύτητας που μπήκε στις ζωές μας και της ακόμα μεγαλύτερης ταχύτητας που έφυγε από δίπλα μας. Τέσσερα χρόνια καριέρας, δόξας, επιτυχίας, εκατομμυρίων κλικς στο youtube, sold out εμφανίσεων και ξαφνικά το απόλυτο μαύρο.
Και ενώ όλοι περιμένουμε να μάθουμε την αλήθεια γύρω από αυτό το τραγικό δυστύχημα, οι νύχτες έχουν αλλάξει μορφή. Στα μαγαζιά ξαφνικά παίζουν τα τραγούδια του Παντελή Παντελίδη και ο κόσμος χειροκροτεί. Οι djs βάζουν το ένα τραγούδι πίσω από τον άλλο την ώρα που σε κάθε τραπέζι ή σε κάθε σημείο της μπάρας οι θαμώνες προσπαθούν να καταλάβουν τι έχει συμβεί. Έχουν ειπωθεί πολλά, έχουν «ανέβει» χιλιάδες κείμενα στο διαδίκτυο, τίποτα όμως δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί. Ποιος οδηγούσε; Γιατί βρέθηκε σε εκείνο το σημείο; Ποιες ήταν οι κινήσεις του αφού έφυγε από την πρόβα;
Και όποιον και αν ρωτήσεις, έχει να σου πει μία ιστορία στην οποία ο Παντελής Παντελίδης ήταν η παρηγοριά του. Χωρίσαμε, ερωτευτήκαμε, καψουρετήκαμε με τα τραγούδια του ακόμα και αυτοί που το ξημερώνουμε ακούγοντας Deep House. Δε νιώθεις όμως τα ίδια τώρα. Δεν μπορείς να ακούσεις τα τραγούδια του και να μη σε πιάσει ένας κόμπος στο λαιμό, μία μελαγχολία. Είναι ένα συναίσθημα τόσο περίεργο. Μέσα σε αυτά τα 4 χρόνια έχει υπάρξει σίγουρα κάποιος στίχος που σε εξέφραζε ταμάλα. Ήταν σα να του είχες περιγράψει κάποια προσωπική σου ιστορία και εκείνος την έκανε τραγούδι. Και αν σκεφτεί κανείς πως ξεκίνησε μόνο με την κιθάρα του και τα δικά του βιντεάκια. Μία κοπέλα μου είπε χθες, ο Παντελής λέει σε 4 λεπτά όσα μερικές φορές δεν τολμάμε να πούμε εμείς σε αυτόν που είναι απέναντί μας.
Ξέρεις όμως τι πρέπει να κρατήσεις από όλο αυτό; Πως η ζωή φίλη μου δε μπαίνει σε χρονοδιαγράμματα. Σταμάτα, λοιπόν, να ζεις με γκρίνιες, «μη» και διστακτικότητα. Κάνε σήμερα ό,τι θες, πες αυτά που νιώθεις και μην αναβάλλεις τίποτα. Σταμάτα να καταπίνεις αυτά που σκέφτεσαι, σταμάτα να ζεις μία μονότονη ζωή και απόλαυσε την κάθε σου στιγμή. Η ζωή είναι ένα πάρτι και οφείλεις να «χορεύεις» όσο το δυνατόν περισσότερο.
Και όταν οι άλλοι σου λένε πως δε γίνεται εσύ να τους απαντάς πως... γίνεται!