Η Ρένεση μιλά για την ανάρτηση για τον πατέρα της κόρης της: «H προσωπική ζωή δεν είναι προς πώληση»

Την πρώτη της συνέντευξη μετά την περιβόητη ανάρτηση που αφορούσε στην αλήθεια για τον πατέρα του παιδιού της, έκανε η ηθοποιός Κλέλια Ρένεση.

Χωρίς να αναφέρεται στον Manu Chao, η Κλέλια της Μουρμούρας αναφέρθηκε στην απόφαση να μιλήσει για το θέμα αυτό στο Facebook στην συνέντευξή της στο Page 2.

«Το έκανα γιατί εκεί έχω ένα βήμα να επικοινωνήσω κάποιες σκέψεις μου με κάποιον έλεγχο. Δεν μιλάω ποτέ για τις προσωπικές μου ιστορίες, συναντήσεις, όνειρα, κατακτήσεις. Σπάνια. Και αυτό φροντίζω να το κάνω μόνο αν το κρίνω απαραίτητο και σε ένα μέσο που ο άλλος δεν αγοράζει με αντίτιμο χρημάτων ή έναντι διαφημίσεων. Γιατί η προσωπική ζωή του κάθε καλλιτέχνη δεν είναι προς πώληση και αυτό είναι βαθιά μου πεποίθηση. Έτσι, λοιπόν, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένας τρόπος να εκφράσω αυτό που θέλω χωρίς μεσάζοντες που εκμεταλλεύονται καταστάσεις για να «πουλήσουν» έναντι χρημάτων ή δημοτικότητας τους. Ας μάθουμε, λοιπόν, να μη χτίζουμε στις πλάτες των άλλων. Ο καθένας ας πάρει στους ώμους τους τη σκιά του κι ας περπατήσει. Πιστεύω πως αυτός είναι ένας έντιμος τρόπος για να πορεύεσαι».

Όσο για το πώς είναι η ζωή με το μωρό, την γλυκιά της κόρη αλλά και πώς έγινε η επιστροφή στη δουλειά μετά την γέννηση της μικρής, η Κλέλια απαντάει με απόλυτη ειλικρίνια:

«Έχω ζήσει μια ζωή μ’ ένα μωρό να με κοιτάει στον καθρέφτη και μπορώ να πως πως είναι δύσκολος συνοδοιπόρος. Πάω να το κάνω κουμάντο, αλλά όλο μου ξεφεύγει. Αν ρωτάς για το πλάσμα το οποίο μεγαλώνω, είναι ένας πραγματικός δάσκαλος και η ζωή είναι σαν να πηγαίνω απ’ την αρχή σχολείο. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Το παιδί μου είναι μαζί μου παντού και πάντα, γιατί δεν διατίθεμαι να χάσω ούτε μια ώρα «μάθημα» απ’ αυτήν. Είμαι «φυτό» που λένε».

Στην ερώτηση για τον στίχο που εμπνεύστηκε η Ρένεση όταν έζησε τη χαρά της μητρότητας, εκείνη απαντά και πάλι με τον δικό της μοναδικό τρόπο:

«Ο τρόπος που γράφω αλλάζει και εξελίσσεται, και πώς αλλιώς άλλωστε. Πλέον γράφω και σε ηρεμία και νηφαλιότητα και έτσι το ευχαριστιέμαι περισσότερο. Στιχάκια πάνε και έρχονται στα τετράδια μου από τότε που επισκέφτηκα τη χώρα της μητρότητας, χωρίς μεγάλη επιτυχία, μπορώ να ομολογήσω. Μάλλον δεν χωράνε ακόμα οι λέξεις τις περιγραφές μου, οπότε κάτι μικραίνει και κάτι στριμώχνεται. Θα έρθει η ώρα που θα έχουν όλα το «σχήμα» που πρέπει. Δεν βιάζομαι. Απολαμβάνω. Το ίδιο εύχομαι και σε εσάς».