Η Ευγενία Σαμαρά στην αγκαλιά του Γιάννη της περνά το ωραιότερο καλοκαίρι της
Ο ξέφρενος χορός της Ευγενίας και η ευτυχία της με τον αγαπημένο της Γιάννη Ποιμενίδη στις διακοπές τους.
You only live once και η Ευγενία Σαμαρά το κάνει πράξη αυτό το καλοκαίρι. Στην Αφρική όπου βρίσκεται μαζί με τον σύντροφό της Γιάννη Ποιμενίδη και τον αδελφό της, περνά τις ωραιότερες διακοπές της ζωής της. Είναι ερωτευμένη και χαρούμενη και υπάρχουν αποδείξεις για αυτό.
Μαθήματα χορού με τους locals
Κάθε τουρίστας ή τουρίστρια που πηγαίνει στην Αφρική ζει την εμπειρία της παραδοσιακής μουσικής και των χορών από τους ντόπιους, ανάμεσα σε όλες τις άλλες με τα μαγικά τοπία. Στην Ζανζιβάρη όπου βρίσκεται η Ευγενία δεν περνά μέρα δίχως χορό και τραγούδι. Αυτή τη φορά τόλμησε και εκείνη να πάρει μέρος σε ένα event που γινόταν στο ξενοδοχείο της και να αφήσει τους ντόπιους να την μάθουν να χορεύει. Αποδείχτηκε άριστη μαθήτρια, όπως θα δείτε και στο video που ακολουθεί.
Η Ευγενία Σαμαρά φωνάζει «σ’ αγαπώ» στα Σουαχίλι απολαμβάνοντας τα τιρκουάζ νερά της Ζανζιβάρης
Η αγκαλιά με τον Γιάννη της
Αυτή η εμπειρία με το μαγευτικό τοπίο όπου κάνει τις διακοπές της και η ευτυχία που αποδεικνύεται από το διαρκές της χαμόγελο στις φωτογραφίες, δεν μπορεί με τίποτε όμως να συγκριθεί με την ευτυχία που νιώθει στην αγκαλιά του αγαπημένου της. 8 χρόνια έχει σχέση με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιάννη Ποιμενίδη και τους έχουμε δει πολλές φορές να είναι αχώριστοι και ερωτευμένοι. Και μας χάρισε την ωραιότερη εικόνα από τις διακοπές τους στην αγκαλιά του.
Οι δυό τους γνωρίστηκαν το 2014 στα γυρίσματα της σειράς του Ant1 «Εκδρομή» όπου πρωταγωνιστούσαν και έγιναν λίγο καιρό μετά ζευγάρι. Εδώ και αρκετά χρόνια ζουν κάτω από την ίδια στέγη.
Όσο για το ενδεχόμενο ενός γάμου, ως φυσικό επόμενο μίας τόσο μακροχρόνιας σχέσης, η Ευγενία φάνηκε να έχει άλλες αντιλήψεις, όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή της: «Ο γάμος δεν είναι μία διαδικασία που αισθάνομαι ότι μου ταιριάζει. Η ιδέα ενός παιδιού μου είναι πιο οικεία. Αλλά την ίδια στιγμή σκέφτομαι ότι έχω να λύσω ακόμη θέματα δικά μου για να προχωρήσω. Γιατί πρέπει να μεγαλώσεις ένα παιδί που δεν θα φοβάται, που θα το κινεί η αγάπη, που δεν θα του περάσεις τις δικές σου ανασφάλειες. Είναι τεράστια ευθύνη. Αλλά μήπως όταν υπεραναλύεις τα πράγματα δεν προχωράς ποτέ;»