Ο Ηλίας Λογοθέτης έφυγε από τη ζωή: Το ιδιαίτερο «αντίο» του γιου του και της συζύγου του

Ο Ηλίας Λογοθέτης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών και την είδηση γνωστοποίησε στο Instagram ο γιος του, επίσης ηθοποιός Αλέξανδρος Λογοθέτης. Το ιδιαίτερο αντίο του Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη και της συζύγου του ηθοποιού με τα σπάνια χαρίσματα.

Σκόρπισε την τέχνη του στα σημαντικά

Ο Ηλίας Λογοθέτης ανήκει σε εκείνη τη σπάνια σχολή των ηθοποιών της παλαιάς γενιάς με ιδιαίτερο ήθος που δεν αναλώθηκε στα πολλά, αλλά σε όσα ήταν σημαντικά. Την είδηση για την απώλειά του γνωστοποίησε ο γιος του Αλέξανδρος Λογοθέτης (ο τηλεοπτικός Διονύσης στην Παραλία και εξίσου σπουδαίος ηθοποιός) αναφερόμενος στα μπλε μάτια του πατέρα του γράφοντας σε μία μαύρη σελίδα απλά το «Στο καλό μπλε μάτια».

Με έναν στίχο (του Γιώργου Βιζυηνού) τον αποχαιρέτησε και η σύζυγος του, ηθοποιός Mαρία Ζαχαρή, γράφοντας «Μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου».

Αυτή είναι και μία σπάνια οικογενειακή τους φωτογραφία.

Εξίσου ιδιαίτερο το «αντίο» του Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, καθώς συνεργάστηκαν μαζί για ένα επεισόδιο στη σειρά του Σωτήρη Τσαφούλια, «Έτερος Εγώ». Ο ηθοποιός έκανε repost μία παλαιότερη ανάρτησή του από τα γυρίσματά τους, χαρακτηρίζοντάς τον ως θρύλο.

Και ήταν ένας θρύλος ο Ηλίας Λογοθέτης. Χαμηλών τόνων και ουσιαστικής παιδείας και ουσίας. Λευκαδίτης στην καταγωγή, αρχικά τον είχε κερδίσει το λυρικό θέατρο και η οπερέτα. Απόφοιτος της σχολής Πολιτικών Επιστημών, μετά τις σπουδές του στην Πάντειο συνέχισε τις σπουδές του στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν και η γνωριμία μαζί του, άλλαξε τη ρότα της ζωής του.

Αγαπούσε τον κινηματογράφο, τον υπηρέτησε μάλιστα πιστά αν και όχι τόσο τακτικά. Ταινία σταθμός η «Βαβυλωνία» το 1970, αρκετές οι παρουσίες του στο θέατρο σε πολύ ιδιαίτερους ρόλους, λιγοστές αλλά καθοριστικές οι guest τηλεοπτικές του παρουσίες.

Σπάνια έδινε συνεντεύξεις, αλλά όταν το έκανε ήταν μία απόλαυση με ένα βιτριολικό χιούμορ, πολιτική και κοινωνική ευρεία γνώση και απλότητα που πάντα τον χαρακτήριζε. Κάποια στιγμή σε μία παλαιότερη συνέντευξή του στον Γιώργο Δουατζή, θα πει χαρακτηριστικά τι σήμαινε για εκείνον η υποκριτική: «Είμαι υποκριτής, όχι ηθοποιός. Δεν ποιώ ήθος. Το ήθος του ηθοποιού είναι οι ποιητές. Είμαι μεταφορέας. Μεταφέρω το ήθος του ποιητή. Ανήκω στα ισχυρά όπλα. Παντός καιρού. Το λέω με παρρησία και αυτοπεποίθηση. Ούτε χαρισματικός, ούτε τίποτε από όσα λένε κατά καιρούς τα εγκώμια των κριτικών για εμένα».

Στην Real News είχε περιγράψει και ένα αστείο περιστατικό που τον αφορούσε όταν ήταν δύο χρονών και επί κατοχής είχε αρρωστήσει από τύφο. Παρόλο που ένας Ιταλός γιατρός του έσωσε τη ζωή, οι γονείς του τον είχαν βάλει ήδη στο μικρό φέρετρο, σίγουροι πως είχε πεθάνει: «Δεν αντέδρασα όμως και σίγουροι πλέον ότι με χάσανε με βάλανε στο φερετράκι. Ώρες αργότερα, το νεκρό αυτό πλάσμα που του είχαν κλείσει τα μάτια, είπε τη λέξη «νερό». Και ξεσηκώθηκε ο κόσμος, το σπίτι και η γειτονιά ολόκληρη».