Κατερίνα Λέχου: «Από ένα σημείο και μετά δεν έχει σημασία η τιμωρία, απλά όλα τελειώνουν γύρω σου»
Ανανεώθηκε:
Η Κατερίνα Λέχου μιλά στο Queen.gr για αλλαγές, πειθαρχία, όρια, χαρίζοντάς μας και δύο σημαντικές αποκαλύψεις για τον ρόλο της ως Δαμιανή στη Μάγισσα.
Διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που την κάνουν ιδιαίτερη την Κατερίνα Λέχου. Δεν αγαπά την έκθεση, τις υπερβολές και το θεαθήναι της δουλειάς της, είναι πολύ πιο cool από ότι φαντάζεσαι, είναι προσεγγίσιμη, έχει χιούμορ και έχει ένα ταλέντο αφοπλιστικό. Φέτος μας εντυπωσιάζει ως η τηλεοπτική Δαμιανή στη Μάγισσα. Κάνοντας μία μικρή παύση από το θέατρο, αναγκαία για να αφοσιωθεί σε αυτή τη σειρά που λάτρεψε από την πρώτη στιγμή.
Η ηθοποιός μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις μας και μας αποκαλύπτει ένα γλυκό και ένα πιο...δολοφονικό παρασκήνιο της τηλεοπτικής υπερπαραγωγής.
«Μπήκε ένα όριο. Αφυπνιζόμαστε σταδιακά»
Δεν χρειάζεται να κάνουμε ιδιαίτερες συστάσεις για την επαγγελματική πορεία της Κατερίνας Λέχου. Οι αμέτρητες επιτυχίες της στο θέατρο, αλλά και η μία προς μία προσεγμένες της εμφανίσεις στην τηλεόραση, μιλούν από μόνες τους. Από την Ελένη στο «Ευτυχισμένοι μαζί», στην Ελένη στο «Νησί» ή στον dark ρόλο της ως Καίτη στο «42ο», το ψυχολογικό θρίλερ της Cosmote, που προκάλεσε αίσθηση πριν από τρία χρόνια.
Τι οδήγησε τη Δαμιανή στην αυτοκτονία της στη Μάγισσα; Το αιματηρό φινάλε και το πάρτι για το τέλος
Ούτε χρειάζεται να υπεραναλύσουμε τον χαρακτήρα της. Είναι πολύ ξεκάθαρες οι απόψεις της, τα «θέλω» της, το αξιακό της σύστημα, ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το κοινωνικό γίγνεσθαι, ο τρόπος που χαίρεται τη ζωή. Δεν υπάρχει δίλημμα για εκείνη ανάμεσα στην επαγγελματική επιτυχία και την προσωπική. Υπάρχουν και τα δύο αρμονικά στη ζωή της. (σ.σ στη φωτογραφία με τον σύζυγό της Μάνο Στρατάκη).
Η συζήτησή μας ξεκινά από τις αξίες.
Κάποια στιγμή είχα γράψει πως φέτος ως Δαμιανή, ξεπεράσατε τον ίδιο σας τον εαυτό, ακόμη και τον θρυλικό σας ρόλο ως Ελένη στο «Νησί». Σας φόβισε ποτέ η τυποποίηση; Να μην ταυτιστείτε εσαεί με κάτι συγκεκριμένο τηλεοπτικά ή θεατρικά;
Όχι, δε με φόβιζε αυτό, ποτέ δεν το σκεφτόμουν με αυτό τον τρόπο. Αυτό που με αφορά, είναι να είναι κάτι καινούργιο, γιατί με θέλγει το καινούργιο. Και ενώ το φοβάμαι αυτό το νέο, παράλληλα ασκεί και μία ιδιαίτερη γοητεία μέσα μου.
Βαριέστε ως ιδιοσυγκρασία, τα ίδια και τα ίδια;
Για αυτό και αρνιόμουν πράγματα που ήταν όμοια με αυτά που είχα κάνει. Νομίζω ότι στην τηλεόραση τελικά, αλλά και στο θέατρο, κατάφερα να κάνω όσο το δυνατόν διαφορετικά πράγματα.
Σας ενδιέφερε η εικόνα σας; Όχι ως προς την εμφάνιση γιατί σε αυτό είστε πάντα προσεγμένη. Αλλά στον τομέα της γνώμης των άλλων. Στο τι νομίζουμε εμείς για εσάς, στο τι λέγεται για εσάς;
Έμαθα από πολύ νωρίς ότι αυτό δεν μπορώ να το ελέγξω. Ότι όλοι εσείς, θα νομίζετε ότι θέλετε για εμένα, είτε κάνω κάτι συγκεκριμένο, είτε δεν κάνω. Ο καθένας το μεταφράζει όπως θέλει με το μυαλό του. Και ξέρετε, είναι και μία παγίδα όλο αυτό και πιστεύω πως θα χάσω την ενέργειά μου αν ασχοληθώ παραπάνω. Από τη φύση μου είμαι γενικά ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων.
Είστε αυστηρή και πειθαρχημένη όπως δείχνετε κάποιες φορές, ή cool και με αίσθηση του χιούμορ όπως λένε αρκετοί συνάδελφοί σας; Πώς αυτοχαρακτηρίζεστε;
Γενικά θα έλεγα ότι είμαι ένας κλειστός χαρακτήρας με διαφορετικά πράγματα να με χαρακτηρίζουν. Είμαι αυστηρή πρωτίστως με τον εαυτό μου, δεν θα μπορούσα να μην είμαι με όλους τους άλλους. Αλλά διαθέτω και αυτή την πλευρά του χιούμορ.
Με την πάροδο των χρόνων δεν παύουμε να είμαστε αυστηροί με εμάς, γιατί έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε αρκετά και δεν μας νοιάζει αν κάποιοι θα μας κρίνουν;
Ναι, έχω μαλακώσει και εγώ πάρα πολύ. Αυστηρότητα όμως για εμένα είναι και η πειθαρχία.
Μου έλεγε ο Γιάννης Μπέζος, ο οποίος αποτέλεσε δουλεύοντας μαζί του ένα μεγάλο μάθημα, πως είναι άλλο πράγμα η εγγύτητα και η συναδελφικότητα και άλλο η πειθαρχία. Δυσανασχετώ όταν κάποιος αργεί μόνιμα στη δουλειά, ή αν κάποιος συνάδελφος δεν ξέρει τι του γίνεται και δεν έχει διαβάσει τον ρόλο του. Ο επαγγελματισμός ανήκει στα αυτονόητα, για εμένα.
Έχετε κάνει υπερβολές ξεφεύγοντας από αυτή την πειθαρχία;
Έχω κάνει, αλλά τις παίρνω και ως μάθημα. Είμαι καλή μαθήτρια, μου αρέσει να μαθητεύω στον εαυτό μου και στους ανθρώπους γύρω μου. Κάποιος μένει ζωντανός όταν θέλει να μαθαίνει και δεν κάνει πως τα ξέρει όλα.
Ο κόσμος της τέχνης και του θεάτρου πήρε ένα καλό μάθημα μετά από όσα αποκαλύφθηκαν με το #metoo; Μπορούμε να μιλάμε για σταδιακή αποκατάσταση της ισονομίας;
Μπήκε μία καινούργια πληροφορία στο «τραπέζι» την οποία δεν γνωρίζαμε.
Δεν γνωρίζαμε το τι σημαίνει κακοποιητική συμπεριφορά. Αυτό δε σημαίνει ότι αλλάζουν οι άνθρωποι από τη μία μέρα στην άλλη. Βλέπετε καθημερινά ότι δεν έχουν «ξεριζωθεί» αρκετά πράγματα, η ανθρώπινη φύση είναι πολύ περίεργη. Μπήκε όμως ένα όριο.
Μάθαμε πως αυτό το όριο στην συμπεριφορά, δεν πρέπει πλέον να ξεπερνιέται. Αφυπνιζόμαστε και το κάνουμε σταδιακά. Όχι μόνο στον δικό μας χώρο αλλά και σε άλλους που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν, παρόμοια ζητήματα.
Μας έκανε και ένα καλό όλο αυτό. Το να επιστρέφουμε σε βασικές ηθικές αξίες, να επιδιώκουμε να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που τις πρεσβεύουν και να είμαστε αμετακίνητοι στα πιστεύω μας.
Πάντα το ήθελα αυτό, αλλά όσο μεγαλώνω το θέλω ακόμη περισσότερο.
Δεν υπομένω κάτι που δεν μου ταιριάζει, κάτι που το ίδιο το ένστικτο μου, ζητά να αφήσω. Πάντα ελπίζουμε πως το καλό θα νικήσει στο τέλος.
«Τους κοροϊδέψαμε όλους. Κανείς από τους συναδέλφους μου δεν ήξερε πως εγώ σκότωσα το μωρό. Έρχονται δολοφονίες...»
Έχουν πια ολοκληρωθεί τα γυρίσματα στη Μάγισσα. Τώρα που βλέπετε από απόσταση τη Δαμιανή θέλω να μου κάνετε μία μικρή αποτίμηση για αυτό που κληθήκατε να υποδυθείτε. Ήταν μεγάλος ο βαθμός δυσκολίας ή στην τέχνη δεν υπάρχει το εύκολο ή το δύσκολο;
Ήταν ξεχωριστός, διαφορετικός τηλεοπτικά, γοητευτικός, δύσκολος ρόλος. Όλα ήταν δύσκολα σε αυτή την πορεία της Μάγισσας. Αλλά και παράλληλα πολύ όμορφα.
Είναι μόνο σκοτεινός χαρακτήρας η ηρωίδα σας;
Είναι κατά βάση μόνο αρνητικός χαρακτήρας η Δαμιανή. Δεν τη βλέπεις και λες «καλά τα κάνει», σε καμία περίπτωση. Τα κίνητρά της όμως δεν είναι αρνητικά. Και όπως γνωρίζουμε όλοι, τα μεγαλύτερα εγκλήματα γίνονται στο όνομα της αγάπης. Ενώ ξεκινάει θέλοντας να σώσει την οικογένειά της, θέλοντας να σώσει τον γιο της, όλο αυτό φέρνει τελικά τον όλεθρο.
13 επεισόδια πριν το φινάλε έρχεται η μεγάλη σύγκρουση στη Μάγισσα: Μάρκος κατά Αντρέι και Τζανή
Δεν έβλεπε ωστόσο μόνο τον Τζανή που ήταν βιολογικό της παιδί ως γιο, έβλεπε και τον Μάρκο...
Απολύτως. Και ο Μάρκος ήταν για εκείνη γιος της.
Πώς λοιπόν του κάνει ένα τόσο μεγάλο κακό δημιουργώντας του μία τέτοια πληγή, σκοτώνοντας το παιδί του; Και το τραγικό είναι προς το παρόν, πως ζει δίχως να γνωρίζει πως δεν είναι δικό του παιδί αυτό που «χάθηκε».
Ήξερε η Δαμιανή πως αν τελικά αποκαλυπτόνταν ποιανού είναι το παιδί, τα δύο αδέλφια, ο Μάρκος και ο Τζανής, θα έρχονταν σε σύγκρουση. Αυτό την ενδιέφερε και αυτό προσπάθησε να αποτρέψει. Αλλά η αλήθεια είναι δύσκολο να κρυφτεί. Δεν μπορείς να ανατρέψεις το μοιραίο.
Η Δαμιανή είναι αρχόντισσα της Μάνης, αλλά πόση δύναμη και πόση δυνατότητα να επιλέξει τη ζωή της έχει ως γυναίκα;
Ελεύθερες δεν ήταν οι γυναίκες της Μάνης, με τη σημερινή έννοια του όρου. Αλλά εκείνες οι αρχόντισσες όπως εκείνη είχαν δύναμη, μπορούσαν να κατευθύνουν τα πράγματα με έναν διαφορετικό τρόπο. Όλα τα έλεγχαν, ακόμη και χωρίς να έχουν ιδιαίτερα δικαιώματα. Η Δαμιανή ξέρει τι συμβαίνει από άκρη σε άκρη μέσα στον πύργο της, ξέρει ακόμη και τις δουλειές του άντρα της και τον επηρεάζει σε έναν βαθμό. Βλέπουμε να συμβαίνει το ίδιο και με τη Γερακίνα (σ.σ Μαρκέλα Γιαννάτου). Καλά δεν μιλάω για την Κυπριανή. Εκείνη εξουσιάζει όλη τη Μάνη! (γελάει).
Όταν χτύπησε το τηλέφωνό σας και σας μίλησε για πρώτη φορά για την πρόταση συμμετοχής σας στη σειρά ο σκηνοθέτης της Λευτέρης Χαρίτος, ήσασταν έστω για λίγο διστακτική;
Ο Λευτέρης σε αυτή την πρώτη επαφή ήταν πάρα πολύ γλυκός και με ενσυναίσθηση. Μου εξήγησε όμως όταν μου μιλούσε για τον ρόλο της Δαμιανής αναλυτικά πως κάνει κάτι κακό και σκοτώνει ένα παιδί. Μου το έβαλε στο τραπέζι, σε περίπτωση που αυτό μου προκαλούσε κάποια ανησυχία. Του είχα πει τότε πως «Ηθοποιός είμαι, κάνω τα πάντα. Ας το χτίσουμε μαζί». Πίσω από αυτή τη φριχτή πράξη έπρεπε να υπάρχει ένα άλλοθι, ένα κίνητρο για τη Δαμιανή, για να «αθωώσει» την κίνηση αυτή στη συνείδησή της, αλλιώς θα τρελαινόταν. Αμιγώς, κακός άνθρωπος σπάνια υπάρχει. Πάντα κάτι υπάρχει που τον οδηγεί στο κακό.
Και πρέπει να σου πω, πως κανείς άλλος δεν γνώριζε πως εγώ ήμουν πίσω από την εντολή δολοφονίας. Το ξέραμε μόνο εγώ, ο Λευτέρης και οι σεναριογράφοι μας, η Μελίνα Τσαμπάνη και ο Πέτρος Καλκόβαλης. Ξεκινήσαμε τα γυρίσματα και κανένας ηθοποιός, κανένας από τους συναδέλφους μου δεν γνώριζε ποιος σκότωσε το μωρό. Τους κοροϊδέψαμε όλους! (γελάει)
Ακόμη και ο Αναστάσης Ροϊλός που ως Αντρέι ξεδιαλύνει τη δολοφονία, το έμαθε τελευταίος;
Ακόμη και εκείνος. Όταν φτάσαμε στο 20ο επεισόδιο το έμαθαν για να γίνει το γύρισμα.
Υπήρχε από το περασμένο καλοκαίρι, όταν ταξιδέψαμε μαζί σας στη Μάνη για τα γυρίσματα, μία πρωτόγνωρη λατρεία των ηθοποιών για αυτή τη σειρά. Οφειλόταν εκτός από τις καλές συνθήκες και στο σενάριο που σας συνεπήρε όλους;
Ξέρετε, όπως ταξιδεύει το κοινό με το σενάριο, ταξιδεύουμε και εμείς οι ηθοποιοί. Στην αρχή είχαμε δει τα πρώτα δέκα επεισόδια, μετά τα υπόλοιπα δέκα. Βιώναμε και εμείς εκείνη τη στιγμή το ίδιο σασπένς: «Α, γίνεται αυτό, α, γίνεται το άλλο». Υπάρχει αυτή η παιδικότητα στην καλλιτεχνική μας φύση.
Έχει τύψεις η Δαμιανή; Προς όλους ή μόνο προς τον Μιχαήλ και τον Τζανή;
Έχει τύψεις προς όλους και στην περίπτωσή της ισχύει όπως θα δούμε και το «ενός κακού μύρια έπονται». Θα ήταν αφύσικο να μην έχει τύψεις, δεν είμαστε ρομπότ οι άνθρωποι. Και στην πραγματική ζωή όλοι οι άνθρωποι έχουν ρωγμές. Δεν είναι serial killer η Δαμιανή. Παίρνει μία λάθος απόφαση και αυτή την οδηγεί και σε άλλες λάθος αποφάσεις. Σαφέστατα έχει τον φόβο της τιμωρίας, τον φόβο της αποκάλυψης. Ακόμη και τώρα που όλοι τα ξέρουν όλα, με λάθος τρόπο προσπαθεί να μην μάθει κανείς πως το παιδί ήταν του Τζανή και της Μεταξίας. Λόγω του εγωισμού της νομίζει πως μπορεί να ελέγξει τα πράγματα.
Υπάρχουν αρκετά spoilers για επικείμενους θανάτους τηλεοπτικών ηρώων στη Μάγισσα...
Δεν θα σας πω ακριβώς τι γίνεται γιατί υπάρχουν και λάθος πληροφορίες. Αποτέλεσε όμως έκπληξη για εμένα για το ποιοι είναι αυτοί που τελικά πεθαίνουν στη σειρά. Από ένα σημείο και μετά, δεν έχει καμία σημασία η τιμωρία. Απλά, όλα τελειώνουν γύρω σου. Δεν έχει άλλο. Αυτό το τέλος είτε είναι ψυχικό, είτε φυσικό.
Λόγω της Μάγισσας δεν κάνατε φέτος θέατρο;
Δεν υπήρχε ούτε μία στο εκατομμύριο περίπτωση να τα καταφέρω (γελάει)
Bloggers
