Η Δώρα Χρυσικού δεν αντιμετώπισε με θάρρος μόνο τον καρκίνο αλλά και τα άκομψα σχόλια για εκείνη
Η τηλεοπτική Αρετή στη Γη της Ελιάς έγινε σύμβολο δύναμης μιλώντας ανοιχτά για τη μάχη της με τον καρκίνο και δύο ήταν οι λόγοι που το έκανε.
Η ηθοποιός Δώρα Χρυσικού ή αλλιώς Αρετή Καπερνάρου στη Γη της Ελιάς, είχε μιλήσει και συνεχίζει να μιλά ανοιχτά για τη μάχη της με τον καρκίνο. Η ίδια καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» ανέφερε τους λόγους που την οδήγησαν στο να πει εξ αρχής ότι νοσεί από τη συγκεκριμένη ασθένεια.
Η Ιουλία περνά ένα μικρό εφιάλτη στη Γη της ελιάς, ενώ ο Μάνος ζει το δικό του προσωπικό δράμα
Όπως ανέφερε η διάγνωσή της έγινε λίγο αφότου είχαν γυριστεί τα δύο πρώτα επεισόδια της Γης της Ελιάς, κάτι που δεν την άφησε να χαρεί το νέο της επαγγελματικό ξεκίνημα.
Η παραγωγή και οι υπέυθυνοι της σειράς στάθηκαν σύμμαχοί της στη μάχη της με τον καρκίνο και γι' αυτό ο ένας λόγος που ήθελε να μοιραστεί την κατάστασή της με το κόσμο ήταν το ότι δεν ήθελε να είναι ανειλικρινής μαζί τους. Πολλοί στα σχόλια είχαν αναφερθεί στο τσεμπέρι που φορούσε στον πρώτο κύκλο της σειράς και η ίδια δεν ήθελε την εμφάνισή της αυτή να την χρεωθεί κάποιος συνεργάτης της σειράς ή ο ενδυματολόγος.
Η Λυδία Κονιόρδου στη Γη της ελιάς σώζει την Αρετή και τη Χάδω σε 2 υποθέσεις θρίλερ
«Κατάλαβα ότι δεν θα έπρεπε να ντρέπομαι και ότι οφείλω στους συνεργάτες -που θα έπρεπε να χρεωθούν μία περίεργη εικόνα ενός ανθρώπου που φαίνεται. Εγώ ήμουν 50 κιλά και με τσεμπέρια. Ακόμα και στο Twitter έγραφαν βγάλτε της το τσεμπέρι. Γιατί να το χρεωθεί ο άνθρωπος που κάνει τα κοστούμια;» είπε χαρακτηριστικά η ίδια.
Το άκομψο σχόλιο που την έκανε να πει ανοιχτά πως νοσεί από καρκίνο
Το πιο σημαντικό γεγονός όμως, που συνέβη κατά τη διάρκεια της μάχης της με τον καρκίνο και την οδήγησε στο να πει ανοιχτά για την περιπέτεια που περνούσε με την υγεία της ήταν ένα πραγματικά αχρείαστο και άκομψο σχόλιο που δέχτηκε από δημοσιογράφο και την έκανε να καταλάβει πως δεν πρέπει να αισθάνεται ντροπή που αρρώστησε. Όλα συνέβησαν στο πάρτι που έγινε για την έναρξη της Γης της Ελιάς.
«Εγώ τότε ήμουν φαλακρή, με ψεύτικες βλεφαρίδες και με την περούκα. Ένας άνθρωπος που με έβλεπε, δηλαδή καταλάβαινε πως αυτή δεν είναι μια εικόνα ενός ανθρώπου που είναι απόλυτα υγιής. Κάποια στιγμή με πλησιάζει ένας δημοσιογράφος, με κοιτάει περίεργα και μου λέει:
«Βρε Δώρα να σε ρωτήσω κάτι; Τα μαλλάκια σου είναι κάπως».
Κατάλαβα ότι δεν ήταν ο άνθρωπος, ο οποίος προσπαθεί με νοιάξιμο ή πραγματική απορία να εκμαιεύσει μία πληροφορία, είναι ο άνθρωπος που πάει να βγάλει κουτσομπολιό.
Τότε θυμάμαι πως ένιωσα τόσο άβολα και είπα πως θα κάνω καθρεφτάκι. Τη ντροπή αυτή και το άβολο θα στο επιστρέψω» είπε αρχικά η ηθοποιός, για να συνεχίσει λέγοντας:
«Υπήρχαν κ άλλοι άνθρωποι μπροστά. Ήμουν με ένα ποτήρι κρασί, τον πλησιάζω και του λέω "ναι τα μαλλιά μου είναι περίεργα γιατί δεν είναι δικά μου. Φορώ περούκα γιατί έχω καρκίνο και κάνω θεραπείες". Και τον βλέπεις ότι παθαίνει κλακάζ, τα χάνει, μου ζητάει συγγνώμη».
Και τότε είπα πως δεν θα επιτρέψω ποτέ ξανά σε κανένα να με κάνει να νιώσω τόσο άβολα, τόσο άσχημα, τέτοιο στίγμα επειδή αρρώστησα. Είπα ότι αυτό πάντα θα το επιστρέφω. Τότε κατάλαβα ότι δεν πρέπει να ντρέπομαι.
Η ίδια έχοντας βγει νικήτρια από την μάχη της με τον καρκίνο δεν δίνει πλέον σημασία σε όσα έζησε και την πλήγωσαν, κοιτάει μπροστά, έχοντας σαν μότο της το «ό,τι έχει περάσει έχει περάσει σωστά». Το «τώρα» έχει πάντα σημασία για εκείνη και το ότι έγινε πηγή έμπνευσης για ανθώπους που έδιναν αντίστοιχη μάχη.
Οι φορές που έχει μιλήσει για τον καρκίνο
Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που η ηθοποιός μίλησε για τον καρκίνο. Όπως έχει πει τα τελευταία δύο χρόνια έχει περάσει από διάφορα στάδια, «μεγάλης δύναμης και αισιοδοξίας αλλά και κατάρρευσης, θλίψης, θυμού, αμέτρητων γιατί, φόβου που σε παραλύει, κούρασης και πολλών άλλων καταστάσεων και συναισθημάτων».
Όπως είχε αναφέρει ωτόσο, σε συνέντευξή της στο περιοδικό Vita και τη δημοσιογράφο Γιάννα Τριανταφύλλη όσο απομακρύνεται κανείς από τη νόσο τόσο περισσότερο αρχίζει να ζει χωρίς φόβο ξανά.
«Αυτά τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής μου ζω με 3μηνα, σαν να παίρνω το "ελευθέρας" και την επιβράβευση ότι προχωρώ κανονικά. Όσο όμως απομακρύνεσαι χρονικά από τη νόσο και πλησιάζεις την πολυπόθητη 5ετία, που σύμφωνα με τους γιατρούς αποτελεί ένα χρονικό όριο ασφαλείας για τυχόν υποτροπή, νιώθεις όλο και πιο πολύ τη ζωή να νικάει και τον φόβο να συρρικνώνεται. Εγώ έχω όμως ακόμα 3 χρόνια μπροστά μου, γι’ αυτό και παραμένω φειδωλά και συγκρατημένα αισιόδοξη. Δεν ζω δηλαδή ως άρρωστη αλλά ως υγιής που απλώς ελέγχεται συχνά» είχε πει χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά την υστερεκτομή που χρειάστηκε να κάνει η Δώρα Χρυσικού είχε πει σε άλλη συνέντευξή της πως τη βοήθησε να καταλάβει πως δεν ήθελε πραγματικά ένα παιδί.
«Βρήκα τον καρκίνο κάνοντας εξωσωματική για ένα παιδί που τελικά μάλλον δεν ήθελα. Έφυγε ένα βάρος τρομερό από πάνω μου. Δεν έχω πια μήτρα κι ωοθήκες και συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα ποτέ να κάνω παιδί. Αν ήθελα, και τώρα θα μπορούσα να έχω υιοθετήσει».
Παράλληλα, το μήνυμα που ήθελε να περάσει σε όσες γυναίκες νοσούσαν ή νοσούν από τον καρκίνο είναι πως δεν χάνουν τη γυναικεία τους υπόσταση επειδή αρρώστησαν.
Ακόμα και μια γυναίκα που δεν έχει μαλλιά, φρύδια, μήτρα κι ωοθήκες μπορεί να είναι ποθητή κι έχει δικαίωμα στον έρωτα, να δώσει και να πάρει αγάπη και να έχει ένα παιδί ή και όχι. Οι ασθένειες σε βάζουν σε μια διαδικασία να βρεις εναλλακτικές. Σε βγάζουν από την μικροαστίλα. Πας με τον γκασμά κι ανοίγεις εσύ τον δρόμο.