Νατάσσα Θεοδωρίδου: Όλη μου η ζωή είναι ένα τραγούδι

Και έτσι η Νατάσα έμεινε. Και τα κατάφερε. Σύντομα ήρθε η επιτυχία, οι δίσκοι, οι πλατίνες, τα εξώφυλλα, οι εμφανίσεις, ο γάμος, το διαζύγιο, ξανά τα εξώφυλλα -όχι αυτά τα οποία ήθελε εκείνη- οι μεγάλες συνεργασίες , τα όμορφα τραγούδια που γίνονται ωραιότερα με τη δική της σπάνια φωνή.
Ποιο εισιτήριο επιστροφής; Δεν υπάρχει εισιτήριο επιστροφής στο ταλέντο.

Αν έβαζες ένα τίτλο στη φετινή χρονιά ποιος θα ήταν αυτός;
Ήταν μια πολύ ωραία χρόνια, πολύ γεμάτη που με έκανε χαρούμενη γιατί εκπλήρωσα πολλά από τα όνειρα που έκανα.

Τι είναι αυτό που σε τρομάζει περισσότερο για το μέλλον μια και ζούμε δύσκολες μέρες σαν έθνος;
Για να είμαι ειλικρινής, είμαι ψύχραιμη σαν άνθρωπος. Είμαι εγκρατής, σκέφτομαι πολύ τις κινήσεις μου, έχω καλό προγραμματισμό και μπορώ να αντιμετωπίσω ό,τι έρθει, Η κατάσταση που ζούμε είναι δύσκολη και όχι μόνο οικονομικά, αλλά και σε επίπεδο αξιών που το θεωρώ εξίσου σοβαρό και επικίνδυνο. Αγωνιώ και εγώ όπως όλοι προσπαθώντας να φροντίζω το καλό της οικογένειάς μου και το δικό μου με συνετή συμπεριφορά.

Η Μαρινέλλα είπε για σένα ότι είσαι κυρία και όχι σαν τις άλλες που γδύνονται για να καλύψουν την αφωνία τους. Πώς το σχολιάζεις;
Δεν θέλω να το σχολιάσω γιατί για μένα η Μαρινέλλα είναι κεφάλαιο σε ό,τι κάνει και σε ό,τι λέει. Τη σέβομαι για την πείρα της και την προσωπικότητά της γιατί αυτά πάνε μαζί. Εγώ θέλω να θαυμάζω και την προσωπικότητα κάποιου, δεν φτάνει να είναι μόνο μεγάλος καλλιτέχνης. Είναι μάθημα ζωής για μένα η Μαρινέλλα.

Όταν ήσουν ακόμη Θεσσαλονίκη φανταζόσουν ότι μια μέρα θα μοιραζόσουν την πίστα με την Μαρινέλλα ή δεν τολμούσες να κάνεις τέτοια όνειρα;
Εννοείται πώς δεν τολμούσα να κάνω τέτοια όνειρα, αλλά γενικά δεν ονειρεύομαι το μακρινό μέλλον. Έχω μια γενικότερη εικόνα του τι θέλω, αλλά ζω το σήμερα, προσπαθώντας φυσικά για το καλύτερο και αυτά που κάνω να να χτίζουν ένα ωραίο αύριο.

Αυτό τον Αύγουστο συμπληρώνεις 15 χρόνια στην Αθήνα. Θυμάσαι την πρώτη σου μέρα εδώ.
Ήταν πολύ συγκεχυμένα τα συναισθήματά μου. Έφευγα με λύπη από την Θεσσαλονίκη και ένιωθα άσχημα που άφηνα πίσω μου τα πάντα, τη ζωή μου όλη. Αλλά φτάνοντας στην Αθήνα η λύπη είχε μετατραπεί σε χαρά. Άφηνα πίσω τους φίλους μου, την οικογένειά μου, αλλά κυνηγούσα τα όνειρά μου και αυτό ξεπερνούσε την αδυναμία.

Για ποιο τραγούδι σου αισθάνεσαι πολύ τυχερή που το τραγούδησες και για ποιο όχι και τόσο;
Δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιο, αλλά θα σου πω ότι για κανένα τραγούδι μου δεν νιώθω άβολα. Τα αγαπώ και τα τιμώ όλα τα τραγούδια μου και τους ανθρώπους που μου τα εμπιστεύτηκαν.

Δήλωσες ότι τέλειωσες με τους γάμους. Τι απέγινε το «ποτέ μην λες ποτέ»;
Απαντώ την ώρα που με ρωτούν ανάλογα και την εποχή που ρωτήθηκα, αλλά και αυτή την εποχή που είμαι τώρα η αίσθηση και επιθυμία είναι αυτή, Αν με ρωτήσουν ξανά του χρόνου, βλέπουμε.

Αν ρωτήσω τους φίλους σου να μου πουν 3 καλά πράγματα για σένα τι φαντάζεσαι ότι θα απαντήσουν;
Νομίζω ότι θα πουν ότι είμαι πιστή φίλη, εννοώντας ότι είμαι φίλη που στέκομαι στα δύσκολα. Θα πουν, επίσης, ότι είμαι αισιόδοξη γιατί βλέπω την καλή πλευρά και τους αρέσει αυτό και τέλος θέλω να πιστεύουν ότι θα πουν ότι είμαι έντιμη.

Σε τι είσαι πολύ καλή και σε τι λιγότερο καλή;
Είμαι λιγότερη καλή στο μαγείρεμα αν και τώρα τελευταία προσπαθώ πολύ να μάθω περισσότερα πράγματα στην κουζίνα, αλλά ακόμη αντιστέκομαι στην ιδέα. Είμαι καλή όμως στο σκραμπλ και στα σταυρόλεξα.

Θυμάσαι πού ήσουν όταν άκουσε όταν άκουσες για πρώτη φορά τραγούδι σου στο ραδιόφωνο. Τι ένοιωσες εκείνη τι στιγμή;
Βεβαίως και θυμάμαι. Είχα φύγει από το σπίτι μου στην Γλυφάδα και ήμουν έτοιμη να στρίψω στην Βουλιαγμένης όταν άκουσα να παίζει το «μην γυρίσεις ξανά». Σταμάτησα στην άκρη του δρόμου και είπα ότι ξεκινά να γίνεται κάτι και μακάρι να με ευλογήσει ο θεός να πάω παραπέρα.

Έκλαψες;
Ναι νομίζω έκλαψα και μάλιστα αρκετά.

Ρωτάς την μεγάλη σου κόρη να σου πει τα προσωπικά της ή περιμένεις να έρθει εκείνη;
Όχι έχουμε καλή σχέση με την Χριστανούλα μου και μου ανοίγεται, όπως της ανοίγομαι και εγώ.

Ποιο όνειρό σου δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί.
Κοιτά τα όνειρα μου ήταν πάντα κυρίως γύρω από τη δουλεία. Το ξέρω ότι μπορεί να μην ακούγεται ωραίο και κάποιοι να πουν ότι τα όνειρα αφορούν την οικογένεια, αλλά εγώ νοιώθω ότι όλη μου η ζωή είναι ένα τραγούδι. Ό,τι αφορά στα παιδιά, δεν το συζητάω είναι ιερό πράγμα, αλλά ό,τι έχω ονειρευτεί σιγά σιγά το φτιάχνω με δουλειά και κόπο και κόστος, αλλά δεν με στεναχωρεί. Για μένα αξίζουν όλες οι στερήσεις και προσπάθειες που έχω κάνει. Δεν καπνίζω, δεν πίνω προσέχω τον ύπνο μου, την φωνή μου. Η ζωή μου είναι μετρημένη, αλλά πραγματικά ούτε με ενοχλεί, ούτε με πειράζει. Για το τραγούδι μπορώ να αντέξω τα πάντα.