H Σταματίνα Τσιμτσιλή μιλάει στο Queen.gr για τα νέα δεδομένα στη ζωή της

Ακούραστη, εργατική, οργανωτική, χωρίς να δημιουργεί στη δουλειά ποτέ προβλήματα. Γελαστή, με χιούμορ, ευγενική πάντα στην παρέα. Ένας αρμονικός άνθρωπος στην ισορροπία προσωπικής ζωής και δημόσιας εικόνας. Είναι η Σταματίνα που και έχω δουλέψει μαζί της και την γνωρίζω προσωπικά πριν από αυτό πολλά χρόνια. Αγαπά τα μακρινά ταξίδια, τα ποπ τραγούδια και τις μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκη, τον άνδρα της με κοριτσίστικη ροζ αφοσίωση εμμονική, τη μαμά και την αδελφή της, τις σοκολάτες, τις κοντινές εκδρομές, τα χρώματα, την ταχύτητα, τις εκπλήξεις. Πιστεύει στο Θεό, στον Άγιο Ευφραίμ, στους αγγέλους, στην καλοσύνη των ανθρώπων, στον εαυτό της και πως πάντα το αύριο είναι καλύτερο από το σήμερα. Παρά τα επαγγελματικά προβλήματα σήμερα, τις προσωπικές και οικογενειακές της απώλειες σε μικρή ηλικία, η Σταματίνα είναι ένα χαρούμενο, όλο δροσιά κορίτσι που δε χάνει την αισιοδοξία της. Λοιπόν, Σταματίνα;

Καταρχήν το Alter. Ένας σταθμός που είναι δεύτερο σπίτι σου πόσα χρόνια;
Αυτός είναι ο έκτος χρόνος. Μπορώ να σου πω πως ενηλικιώθηκα τηλεοπτικά μέσα στο Alter. Έκανα τα πάντα, τα δοκίμασα όλα. Ήμουν μέλος πάνελ, έγινα παρουσιάστρια εκπομπής μαγειρικής τότε, που ήταν μεγάλη μόδα, υπήρξα συμπαρουσιάστρια του Βασίλη Δρυμούση, έγινα παρουσιάστρια στο TV Weekend. Στο Alter, αν μη τι άλλο, δεν έπληττα ποτέ. Και είχα πάρα πολλές ευκαιρίες, σε χώρο που δεν προσφέρονται τέτοια, αλλά το αντίθετο, οι τρικλοποδιές είναι πολλές. Έκανα φυσικά όλα τα εις –αζ. Ρεπορτάζ, μοντάζ, σπικάζ. Αμέτρητες ώρες δουλειές. Ώρες όμως που σου έδιναν περηφάνια, ικανοποίηση γιατί κατάφερνες το αποτέλεσμα σου, να φτιάξεις τις ιδέες εικόνα. Όμως, για μένα είναι συναισθηματικό το δέσιμο με το Άλτερ και πάντα λειτουργούσα έτσι. Δένομαι με το περιβάλλον, τους ανθρώπους, ακόμη και τη ρουτίνα της καθημερινής επανάληψης. Κακά τα ψέματα. Στο Άλτερ ζούσα για μεγάλο διάστημα περισσότερο και από το σπίτι μου. Έξι χρόνια! Και για αυτό το λόγο κυρίως παρέμεινα στον σταθμό, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε εδώ και έναν περίπου χρόνο.

Γιατί κατά τη γνώμη σου τα πράγματα έφτασαν εκεί, στον σταθμό;
Θεωρώ πως οι λανθασμένοι οικονομικοί χειρισμοί των διοικούντων, σε συνδυασμό με την πολύ κακή οικονομική κατάσταση της χώρας, όπου όλη η αγορά των ΜΜΕ καταρρέει σαν ντόμινο, μας έφτασαν εδώ. Και δεν σου κρύβω πως είμαι πλέον σε μια κατάσταση που σκέφτομαι το επόμενο μου βήμα. Τι θα μπορούσα να κάνω στη ζωή; Δεν μπορώ να ζω χωρίς εργασιακό αντικείμενο, λέω από τη μια, αλλά ένα κομμάτι μου ελπίζει, ακόμη, πως θα υπάρξει αίσιο τέλος. Εδώ και ένα χρόνο βρισκόμαστε σε αυτό το δραματικό εργασιακό αδιέξοδο. Δικαιούμαστε ένα καλό τέλος!

Αισιόδοξη λοιπόν;
Επιμένω στην αισιοδοξία και πιστεύω πάντα στα happy end στη ζωή.

Τελικά, ήταν πραγματικά εποικοδομητική εμπειρία το «Dancing on Ice»; Τι καλά κρατάς από αυτό;
Ναι, ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία και απέκτησα ένα νέο χόμπι.. το πατινάζ που δεν θα το δοκίμαζα ποτέ στη ζωή μου, γιατί όπως και να το κάνουμε, είναι έξω από την δική μας κουλτούρα μας. Μου άρεσε ακόμη που ήταν η πιο ακριβή παραγωγή των τελευταίων χρόνων και είναι μια παρηγοριά πως ακόμη βρίσκεται σθένος και τόλμη για δαπανηρές προτάσεις. Τώρα, εγώ είμαι και καλοπερασάκιας και καταπόνησα το σώμα μου πολύ. Όταν σταμάτησα έκανα να συνέλθω 20 μέρες. Ήξερα, όμως, από την αρχή, πως μέχρι ενός σημείου θα έφτανα και δε θα το ξεπερνούσα ποτέ. Δε φανταζόμουν τελικούς. Ήταν πολύ έντονοι οι πόνοι και η γυμναστική για τα δικά μου σωματικά δεδομένα.

Ενοχλητικές στιγμές δεν υπήρχαν;
Όχι. Κρατώ τις καλές στιγμές σε όλα. Σε συνεργασίες, σχέσεις, συναναστροφές. Οι κακές σκέψεις είναι προσωπική ανάλωση, γιατί να αφεθώ σ αυτές; Δεν υπάρχει λόγος. Φυσικά και υπήρξαν στιγμές εκνευρισμού, αδικίας ίσως, αλλά μετά από λίγο, δεν έχουν καμία σημασία. Δε μετράνε. Σα να μην υπήρξαν.

Πάντως τα σχόλια δεν έλειψαν. Συζητιέσαι είτε πεις ότι πρέπει να δουλεύεις, είτε όχι. Πότε λέγεται «ο άντρας της έχει, τι ανάγκη έχει αυτή» και πότε «γιατί δε δουλεύει και ας έχει ο άντρας της!». Σε θυμώνει αυτό;
Με θυμώνει πολύ. Γιατί είναι άσχημο κάποιος να ξεχνάει τι έχεις κάνει. Μέχρι πριν ένα χρόνο δούλευα ατέλειωτες ώρες την ημέρα. Δουλεύω εδώ και 11 χρόνια με μέσο όρο 10 ώρες. Να το κάνουμε delete όλο αυτό; Να μην δουλεύω για τα χρήματα μου, την δημιουργικότητα μου, την ενεργητικότητα μου, επειδή θεωρείται από κάποιους πως με ένα καλό γάμο δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα; Να υπενθυμίσω πως ο σύζυγος μου δεν είναι εφοπλιστής. Είναι δικηγόρος μαχόμενος και δουλεύει 15 ώρες την μέρα. Δεν λέω πως δεν υπάρχει οικονομική επιφάνεια αλλά όχι για να μη χρειάζεται να δουλεύουμε. Δεν καταλαβαίνω όμως. Πότε έπαψα να είμαι η Σταματίνα – Ταλιμπάν της δουλειάς και έγινα η Σταματίνα που παντρεύτηκε και δε θα ξαναδουλέψει ποτέ και δεν έχει ανάγκη. Φυσικά και έχω ανάγκη. Έχω ανάγκη να δουλέψω. Και δεν ήταν το όνειρο μου να κάνω ένα γάμο και να είμαι στα κομμωτήρια και στα νύχια, όλη μέρα. Ε! Δεν είναι και η πραγματικότητα μου.

Ξέρεις πως το ότι δεν χόρεψες στον τελικό του «Dancing on the Ice» θεωρήθηκε σημάδι πως είσαι έγκυος και σχολιάστηκε, ήδη, σε εκπομπές;
Το ξέρω και στενοχωριέμαι. Το έχουμε κάνει και εμείς στην εκπομπή Αλεξάνδρα, κάποιες στιγμές, να ψάχνουμε το πίσω από τις φράσεις, λες και πολύ απλά και ανθρωπινά αυτό που λέγεται δε μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι η αλήθεια. Και είναι. Όσοι με ξέρουν καλά, γνωρίζουν πως έχω πρόβλημα σκολίωσης. Με το που τέλειωσα είχα μεγάλους πόνους, στο ξανάπα. Μόλις πέρασαν έπρεπε να ξαναρχίσω πρόβες και όπως με συμβούλεψε ο γιατρός μου θα έπρεπε να το αποφύγω. Η εγκυμοσύνη είναι το πιο ιερό και το πιο όμορφο πράγμα που μπορεί να μου συμβεί. Όταν θα γίνει, σε διαβεβαιώνω πως θα βγω να το φωνάξω. Μωρέ μέχρι και τατουάζ θα κάνω το ότι είμαι έγκυος, μη σε νοιάζει.

Η μεσημεριανή ζώνη πως σου φαίνεται, τώρα που είσαι εκτός;
Είναι διαφορετική. Το «Μπλα Μπλα» είναι μια εκπομπή που έχει το δικό της χώρο, την ιστορία της και δεν λείπει νομίζω σε μας που ήμασταν κομμάτι της, αλλά γενικά από τη ζώνη. Μια τηλεοπτική ζώνη που διαφοροποιήθηκε πλήρως τόσο με την είσοδο της Ελένης Μενεγάκη σε αυτήν, που άλλαξε δεδομένα, αλλά και με την παρουσία της Νικολέτας Ράλλη, που και αυτή άλλαξε άρδην τη παγιωμένη εικόνα που είχαμε. Ελπίζω να μην είναι δική μου αίσθηση, μόνο, το ότι λείπει το «Μπλα Μπλα», ε;

Έχει ουσία πια αυτό το είδος εκπομπών, μετά τις δραματικές αλλαγές στην καθημερινότητα μας; Ενδιαφέρει πια το life style, το ελαφρύ gossip;
Θεωρώ πως οι εκπομπές που στοχεύουν μόνο σε αυτά που λες, πρέπει να επαναπροσδιορίσουν το περιεχόμενο τους. Το «Μπλα Μπλα» ήταν απλά, χρονικά, σε αυτή τη ζώνη. Είχε αλλάξει η θεματολογία της εκπομπής. Το είχαμε αποτολμήσει και δεν μας είχε βγει σε κακό. Παίζαμε την επικαιρότητα αλλά και το life style από άλλη, πια, οπτική γωνία. Είναι ανούσιο και ενοχλητικό πλέον, το αν μια σταρ άλλαξε χρώμα μαλλιών, χώρισε, ή έσπασε ένα νύχι. Οι εποχές μας απαιτούν να αναζητούμε την ουσία, με λιτότητα, σοβαρότητα και χωρίς προκλήσεις.

Έχεις πει πως θα κάνες άλλες δουλειές, εκτός τηλεόρασης, όπως το να δουλέψεις στο γραφείο της μητέρας σου ή στου Θέμη Σοφού. Υποστηρίζεις, ακόμη πως αν χρειαστεί θα φύγεις απ τα ΜΜΕ αλλά αρκεί να δουλεύεις;
Δεν μπορώ να κάθομαι χωρίς να δουλεύω, είναι γεγονός. Τι ότι υπάρχει μια οικογενειακή επιχείρηση είναι πάντα για μένα μια μεγάλη σιγουριά. Τώρα για το γραφείο του Θέμη, ως αστείο το είπα. Δεν έχω νομικές γνώσεις, εγώ για κάτι τέτοιο! Όμως παρά το γεγονός της κρίσης στα ΜΜΕ και των δυσκολιών χαίρομαι γιατί το τηλέφωνο μου χτύπησε για ραδιοφωνική εκπομπή, που κάνω, ήδη, καθημερινά στον ΡΥΘΜΟ, αλλά και για μια συνεργασία ιντερντική που με χαροποίησε ιδιαίτερα ως ένας νέος τομέας επικοινωνίας, πολύ δελεαστικός. Δεν αυτοπαρουσιάζομαι ως παρουσιάστρια, Αλεξάνδρα μου, αλλά ως δημοσιογράφος - παρουσιάστρια. Παραμένω στο Άλτερ με τα όσα προβλήματα του, αλλά το ότι υπάρχουν νέα εργασιακά πεδία να εξερευνήσω, με κάνουν να αισθάνομαι τυχερή και πολύ όμορφα. Δεν ξεκινάει και σταματάει η ζωή στην τηλεόραση.

01

07