Αθηνά Μαξίμου: «Πιστεύω στην αισθητική ηθική και όχι στην επιτήδευση της εικόνας των γυναικών»

Η Αθηνά Μαξίμου, πάντα επέλεγε ρόλους δυναμικών γυναικών να ερμηνεύσει στο θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο και αυτή τη φορά, η μετά από χρόνια τηλεοπτική της επιστροφή με τη σειρά «Οι Πανθέοι», (πρεμιέρα σήμερα στις 21.00 στον ΣΚΑΙ), συνοδεύεται και από την πρωτιά της συνεργασίας της στην τηλεόραση με τον σύζυγό της Αιμίλιο Χειλάκη.

Η ηθοποιός μιλά στο Queen.gr για τις γυναίκες του τότε και του σήμερα, για τα δικά της λάθη, την διεργασία για να κατακτήσει τον εαυτό της και να τον κατανοήσει, την γενιά των social media και την επιτήδευση στην προβολή της εικόνας, αλλά και για τον ενθουσιασμό στην πρώτη σκηνή με τον Αιμίλιο.

«Είμαι ευγνώμων για τα λάθη μου. Προσπαθώ να δίνω τα εύσημα στον εαυτό μου»

«Οι Πανθέοι» στον ΣΚΑΙ, 44 χρόνια μετά την πρώτη προβολή στην δημόσια τότε τηλεόραση του τρίτομου έργου του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη, είναι μία σειρά που περιγράφει το αστικό και πολιτικό γίγνεσθαι της προπολεμικής Αθήνας. Και οι γυναίκες καθορίζουν όχι μόνο την πλοκή, αλλά και το κοινωνικό περιβάλλον.

Ο ρόλος που επιλέχθηκε να ερμηνεύσει η Αθηνά Μαξίμου, είναι η δυναμική Μερόπη Πανθέου που πηγαίνει κόντρα στα κοινωνικά δεδομένα της εποχής και της δικής της μεγαλοαστικής οικογένειας. Παντρεύεται τον Μονογιό που προέρχεται από κατώτερη κοινωνική τάξη και δημιουργεί μαζί του οικογένεια. Όταν εκείνος αυτοκτονεί, η Μερόπη προσπαθεί με τα παιδιά της (Σπύρος Σταμούλης, Βίκυ Διαμαντοπούλου) να αντέξει οικονομικά και να κρατήσει την περηφάνεια της.

Η ηθοποιός αποκωδικοποιεί την ηρωΐδα της.

«Όλα τα αδέλφια της Μερόπης Πανθέου, στάθηκαν ενάντια στην επιλογή της. Και όπως η ίδια ομολογεί στη σειρά, αποφάσισε να τραβήξει τον δικό της δρόμο και να μη ζητήσει τίποτε και από κανέναν. Μόνο η μητέρα της είπε να πάει εκεί που θέλει η καρδιά της. Δεν ήταν κάτι εύκολο για μία γυναίκα εκείνα τα χρόνια να πάρει μία τέτοια απόφαση. Την πλήρωσε την επιλογή της. Δυστυχώς ο σύζυγός της αυτοκτόνησε για λόγους οικονομικούς. Δεν είναι μία επαναστάτρια της εποχής, απλά ακολούθησε τον άντρα που αγαπούσε».

Είναι μία παράτολμη κίνηση αυτή για μία γυναίκα στην προπολεμική Αθήνα, να πηγαίνει κόντρα στην οικογένειά της, γιατί τότε υπολόγιζαν όλοι στο «Τι θα πει η κοινωνία». Είναι κάτι που και σήμερα συμβαίνει;

Ο Μεσαίωνας δεν τελειώνει ποτέ στον ανθρώπινο ψυχισμό. Εξακολουθούμε να έχουμε ισχυρά κοινωνικά ταμπού.

Προσωπικά, σας ένοιαζε ποτέ η γνώμη των άλλων;

Δεν υπάρχει κάποιος ή κάποια που να μην επηρεάζεται από το περιβάλλον που ζει ή εργάζεται. Το θέμα είναι πόσο ισχυρά μας επηρεάζουν. Φυσικά και έχω επηρεαστεί από τους κοντινούς μου ανθρώπους ή από το σχόλιο κάποιου αγνώστου. Επί της ουσίας όμως, ακούω την δική μου εσωτερική φωνή.

Χρειάστηκε χρόνος μέχρι να γίνει αυτή η διεργασία για να κατανοήσετε καλύτερα αυτή την εσωτερική φωνή;

Είναι ένας μικρός αγώνας όλο αυτό. Ένας δάσκαλος μου είχε πει πως: «Ο εαυτός μας είναι κατάκτηση». Δεν είναι αυτονόητο, είναι μία μεγάλη περιπέτεια η ζωή. Έτσι εμείς οι ηθοποιοί αντιλαμβανόμαστε και τους ρόλους που καλούμαστε να υπηρετήσουμε. Για αυτό χρησιμοποιούμε το ρήμα «ερμηνεύω». Ενσαρκώνοντας έναν ρόλο, χρησιμοποιείς τις δικές σου εμπειρίες, τις μνήμες σου, τραυματικές ή ευχάριστες.

Ποια είναι η μεγαλύτερη επαναστατική πράξη που κάνατε ως έφηβη ή λίγο αργότερα;

Δεν είχα επαναστατική ενέργεια από παιδί, δεν έχω κάτι φοβερά επαναστατικό να σας διηγηθώ (γελάει). Στους καιρούς που ζούμε το να πάει κάποιος κόντρα σε κάτι που του ορίζεται για να ζήσει όπως θέλει, είναι μία ατομική πράξη. Δεν πιστεύω στις μαζικές επαναστάσεις.

Οι γυναίκες των Πανθέων έτσι όπως δημιουργήθηκαν από τον συγγραφέα τους, είναι δυναμικές, σχεδόν εξουσιάζουν την οικογένεια;

Πάντα είχαν εξουσία στην οικογένεια οι γυναίκες. Απλά το έκαναν με έναν διαφορετικό τρόπο απ' ότι το κάνουμε σήμερα. Οι Πανθέοι είναι μία μεγαλοαστική οικογένεια, δεν είναι οικογένεια της εργατιάς. Τρία αγόρια και τρία κορίτσια ως αδέλφια, μορφωμένα. Οπότε και οι γυναίκες σε αυτή την οικογένεια είχαν ένα άλλο «βλέμμα» στα πράγματα.

Οι γυναίκες σήμερα έχουν αυτή τη δύναμη;

Το λάθος που κάνουμε είναι ότι προσπαθούμε να στηρίξουμε την έννοια της γυναίκας με τέτοιο ισχυρό τρόπο, που μας οδηγεί στο άλλο άκρο.

Η Generation Z που είναι η γενιά της τεχνολογίας με διαφορετικούς ακόμη και γλωσσικούς κώδικες, σας είναι ένα άγνωστο πεδίο;

Δεν έχουμε με τον Αιμίλιο παιδιά, αλλά η επαφή μας με αυτή τη γενιά είναι μέσω της δικής μας της δουλειάς ή των φίλων μας. Νομίζω ότι είναι ίδιον πάντα της επόμενης γενιάς να δημιουργεί ένα χάσμα με την προηγούμενη. Τους ακούς βέβαια να μιλούν και νομίζεις ότι είσαι αναλφάβητος, δεν μπορείς εύκολα να τους καταλάβεις (γελάει). Και οι δικοί μας γονείς όμως τα ίδια δεν πέρασαν; Αλλά αν μπει κάποιος να κατακρίνει αυτή τη γενιά ή να μην αποδέχεται αυτό τον τρόπο σκέψης, αυτόματα εξαιρείται από τη συνέχεια της ζωής.

Φέτος υπάρχει μία ροπή προς τη δημιουργία σειρών εποχής. Οι «Άγριες Μέλισσες» άνοιξαν τον δρόμο. Γιατί να υπάρχει μία ακόμη τέτοια σειρά εποχής με τους Πανθέους;

Από την άλλη πλευρά θα σας πω, πως αξίζει κανείς να αναρωτηθεί γιατί έχουν επιτυχία αυτές οι σειρές εποχής. Κάτι στρέφει τους ανθρώπους προς το παρελθόν. Το τοποθετώ κοινωνιολογικά, κάποιος θα μπορούσε να κάνει και μία μελέτη πάνω σε αυτό. Γιατί να αφορά μία ιστορία που δεν ανήκει στο σήμερα;

Ίσως επειδή το κοινό στην πλειοψηφία του είναι μεγαλύτερης ηλικίας:

Ναι, προφανώς κάτι τους θυμίζει. Αλλά και στη νέα γενιά κάτι τους μαθαίνει. Έναν άλλο τρόπο σκέψης, την ιστορία του τόπου μας. Μου έχουν πει και νέα παιδιά πως τους αρέσουν αυτές οι ιστορίες.

Αν ήσασταν μία άλλη και παρατηρούσατε τον εαυτό σας, τι σωστά και τι λάθη θα του αναγνωρίζατε, ως ιδιοσυγκρασία και ως στάση ζωής;

Όταν ανατρέχω προς το προσωπικό μου παρελθόν, υπάρχουν τόσα διαφορετικά πράγματα που δεν αναγνωρίζω στον εαυτό μου. Αλλά υπάρχουν και πράγματα που παραμένουν ίδια, απλά έχει αλλάξει ο τρόπος που αυτά εκτίθενται. Δεν νομίζω ότι με το πέρασμα του χρόνου αλλάζουμε ως άνθρωποι. Απλά αλλάζει ο χειρισμός, ο τρόπος που μαθαίνουμε να είμαστε πιο ευέλικτοι.

Μόνο όταν κάποιος σέβεται και αγαπά τον εαυτό του μπορεί να βελτιωθεί τα μέγιστα. Αν δεν τον αγαπά και τον στήνει συνεχώς στον τοίχο και περιμένει την έξωθεν μαρτυρία για να πει το: «Μπράβο καλά τα κάνω», το μόνο που προκαλεί είναι δυστυχία.

Είστε αρνητική στα social media;

Δεν απέχω, αλλά αυτό που δεν αντέχω είναι αυτή η τακτική του cancel και της γλωσσικής βιαιότητας. Να βγάλει το θυμό του κάποιος σε κάποιον που δεν γνωρίζει, αυτό είναι που δεν αντέχω καθόλου.

Αυτή η ανάγκη του φίλτρου και της ρετουσαρισμένης εικόνας της γυναίκας στα social media είναι πλέον απωθητική;

Αυτό έχει να κάνει με το πόσο αγαπά κάποια τον εαυτό της, πόσο τον φροντίζει προσωπικά και όχι να περιμένει την έξωθεν μαρτυρία για να του δώσει τα εύσημα.

Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις με μερικές κυρίες να βγαίνουν άβαφες και να αφήνουν τα μαλλιά τους να ασπρίσουν.

Αυτό είναι σπουδαίο, αλλά μπορεί να είναι μία άλλου είδους επιτήδευση. Δεν πιστεύω στην επιτήδευση της εικόνας που προβάλει κάθε γυναίκα. Υπάρχει μία αισθητική ηθική. Εγώ, σε αυτή πιστεύω».

Η Μερόπη έχει μία σκοτεινή πλευρά ως ρόλος που και υποκριτικά είναι και μία ωραία συνθήκη για εσάς για να την κατανοήσετε;

Έχει μία σκοτεινή πλευρά η Μερόπη, αλλά δεν είναι από κακία, είναι μία γυναίκα που κανένας δεν ακούμπησε, δεν χάιδεψε τις αιχμές της, για αυτό κρύβει τις ψυχικές της καμπύλες. Είναι αιχμηρή με το γάντι. Είναι μία πράξη προστασίας προς τα παιδιά της και προς τον εαυτό της. Έχει μία έννοια καθωσπρεπισμού και πιστεύει ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της γιατί έχει περηφάνεια. Η περηφάνεια αυτή υπάρχει επειδή έχει πληγωθεί.

Σε μία ανάρτησή σας για την επέτειο των 16 χρόνων γάμου, κάνατε πολύ γλυκιά τοποθέτηση για τον σύζυγό σας Αιμίλιο Χειλάκη, λέγοντας πως είναι συνέταιρος στη ζωή. Θα βρει συνέταιρο στη ζωή η ηρωίδα σας;

Μακάρι, δεν το γνωρίζω ακόμη. Αλλά είμαι περίεργη. Τι άνθρωποι θα της έβρισκαν οι σεναριογράφοι; Αυτό είναι μία πρόκληση.

Αιμίλιος Χειλάκης: «Έχουν συμβεί τα καλύτερα και τα χειρότερα στην ζωή μου αλλά δεν έζησα μέτρια»

Με τον Αιμίλιο έχετε κάποιες κοινές σκηνές;

Βεβαίως και έχει πολύ ενδιαφέρον αυτό, δεν είχαμε ποτέ ξανά συναντηθεί ποτέ τηλεοπτικά, παρόλο που έχουμε κάνει πολλές παραστάσεις στο θέατρο όλα αυτά τα χρόνια. Ξαφνικά το συνειδητοποιήσαμε στην πρώτη μας σκηνή. Και λέγαμε μεταξύ μας ταυτόχρονα: «Παγκόσμια πρώτη της συνεργασίας μας» (γελάει). Το ευχαριστηθήκαμε όμως, πάρα πολύ.