Αν η τηλεόραση είμαστε… εμείς, είμαστε πια ο χειρότερος εαυτός μας!

Λένε πως η τηλεόραση είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Ε, αυτό που δείχνει φέτος η τηλεόραση είναι ο χειρότερος εαυτός μας! Τόσο κακός που σε κάνει να μετανιώνεις, να δαγκώνεις τη γλώσσα σου, να σπας το πληκτρολόγιο σου, επειδή έγραψες μισή καλή κουβέντα.

Μετά το Big Brother με το «βίασμα» και τη χειρότερη… Ελλάδα που έχει μαζέψει η παραγωγή, ήρθε το Bachelor με την απόλυτη υπονόμευση της γυναίκας ως πλάσμα και ως προσωπικότητα. Ό,τι γίνεται εκεί, κάθε σκηνή, κάθε δευτερόλεπτο είναι ο απόλυτος υποβιβασμός των γυναικών. Και το χειρότερο είναι πως έγινε… μάχη για το ποια κορίτσια θα μπουν στο… σόου.

Το βράδυ της Δευτέρας ήρθε να δέσει το γλυκό με το GNTM… Eκεί που παθαίνουν αλλά δεν μαθαίνουν. Και τα παιδιά και οι κριτές. Αυτοί, ναι, που μέχρι… χθες έδειχναν ότι συμπεριφέρονταν με τρόπο ανθρώπινο στα πιτσιρίκια που έψαχναν διέξοδο στον κόσμο της χρυσόσκονης. Όταν όμως για δεύτερη σερί χρονιά στην πρώτη φωτογράφιση των παιδιών τα βάζουν να πιεστούν σε τέτοιο βαθμό, αποδεικνύουν στην πράξη ότι και για αυτούς όλα είναι… νούμερα. Και κυρίως τα παιδιά. Πέρυσι έβαζαν τα κορίτσια να κατέβουν ένα κτίριο… Με την απειλή ότι όποια δεν το κάνει θα φύγει αυτόματα από το σόου. Όπως κι έγινε. Φέτος το πήγαν ένα βήμα παρακάτω. Κυριολεκτικά.

Στην πρώτη φωτογράφιση των παιδιών, τους υποχρέωσαν να κάνουν γυμνό. Με την ίδια απειλή. Όποιος δεν το κάνει… φεύγει. Κι επειδή σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, όλο αυτό μου μοιάζει σαν όχι απλά καψόνι αλλά κάτι πολύ παραπάνω… Μοιάζει με… εκπαίδευση στην ανοχή. Σαν εκπαίδευση στην υπακοή. Θες να γίνεις μοντέλο; Θα κατέβεις από κτίρια, θα ξεβρακωθείς, θα βουτήξεις σε πισίνες ακόμη κι αν δεν ξέρεις μπάνιο, θα καταπιείς σπαθιά και πάνω απ’όλα θα λες «ναι» σε όσα σου ζητήσουν, όσοι στο ζητήσουν. Γιατί ο… πελάτης πληρώνει και ως γνωστόν έχει πάντα δίκιο! Λοιπόν, για να μην μασάμε πια τα λόγια μας. Ντρέπομαι. Ντρέπομαι για αυτά που βλέπουμε… Ντρέπομαι γιατί στο βωμό της τηλεθέασης (;), της επιτυχίας (;) ή μήπως εν τέλει της υπακοής, εκπαιδεύουμε τα παιδιά στο να γίνουν… σκυλάκια. Και ντρέπομαι που όλο αυτό βαφτίζεται «θέαμα». Δεν είναι. Είναι κάτι άλλο. Βαθύτερο και κυρίως πολύ πιο σάπιο…

Αν η τηλεόραση είμαστε εμείς, αυτό που βλέπουμε φέτος είναι ό,τι χειρότερο έχουμε μέσα μας. Επιτέλους βάλτε ένα τέλος. Δεν είναι πια κατήφορος. Είναι γκρεμός. Τόσα χρόνια βγάζαμε τα σκουπίδια στον κάδο, φέτος τα βγάζουμε στην τηλεόραση.

Περιμένω τις εντυπώσεις σου στον προσωπικό μου λογαριασμό στο instagram.