Στη Θεσσαλονίκη έγινε ένας βιασμός. Τέλος η κουβέντα

17 Ιανουαρίου 2022

Στη Θεσσαλονίκη έγινε ένας βιασμός. Τέλος η κουβέντα

Το γράφω τώρα και δεν θα το πάρω πίσω. ΠΟΤΕ.

Ζούμε τη χειρότερη εποχή της κοινωνίας. Τη χειρότερη. Και σε αυτό έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης τα media. Ναι. Και τα παλιά και τα social. Όλα. Και συνεχίζουν να έχουν. Και τα μεν και τα δε. Αυτά για να έχουμε καλές εξηγήσεις από την αρχή. Κι επειδή όλο αυτό δεν μπορεί να εξαντληθεί σε ένα σχόλιο ή μια κουβέντα, στις επόμενες γραμμές θα ασχοληθούμε με το τώρα. Με το περιστατικό για το οποίο συζητάει πολύς κόσμος. Τον βιασμό της 24χρονης κοπέλας στη Θεσσαλονίκη. Εδώ και τρεις μέρες έχω διαβάσει και έχω ακούσει χιλιάδες σχόλια. Ναι. Χιλιάδες…

Τόσα πολλά και τόσο πομπώδη, που στο τέλος θα χαθεί η μπάλα και αντί να ασχολούμαστε με το περιστατικό θα ασχολούμαστε με τα γύρω-γύρω και θα ξεχάσουμε το περιστατικό. Λοιπόν, για να μην το κουράζουμε: Στη Θεσσαλονίκη κάποιος ή κάποιοι, μέθυσαν και «χαπάκωσαν» ένα κορίτσι και μετά το βίασαν.

Πάμε να το ξαναπούμε για να το καταλάβουμε: Στη Θεσσαλονίκη κάποιος ή κάποιοι μέθυσαν και «χαπάκωσαν» ένα κορίτσι και μετά το βίασαν.

Το κορίτσι κατήγγειλε τον βιασμό της και τώρα αυτή που πρέπει να κάνει τη δουλειά της είναι η Αστυνομία και εν συνεχεία η Δικαιοσύνη.

Όλα τα υπόλοιπα είναι μέρος ενός «σόου» που ο καθένας το στήνει για τους δικούς του λόγους στην πλάτη ενός κοριτσιού που βρήκε τη δύναμη και έκανε αυτό που έπρεπε: Κατήγγειλε τον βιασμό του. Χωρίς τη δική της καταγγελία, κανένας από εμάς δεν θα έκανε τον δικαστή, τον αστυνόμο, τον εισαγγελέα, τον ήρωα ή τον ξύπνιο, τον υποψιασμένο, τον ξερόλα… Όλοι έχουμε πάρει έναν ρόλο και τον παίζουμε με συνέπεια και συνέχεια. Στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στα site, τις εφημερίδες, στο facebook, στο Instagram και στο Twitter… Όλοι δικάζουμε και δικαζόμαστε. Καταδικάζουμε, αθωώνουμε, απειλούμε και απειλούμαστε… Με μια διαφορά. Εμάς δεν μας βιάσανε. Βίασαν το κορίτσι.

Ό,τι έχει τραβήξει εκείνο το βράδυ και ό,τι θα τραβήξει από εδώ και πέρα το κορίτσι θα το τραβήξει μονάχη της. Όπως μονάχη της ήταν και εκείνο το βράδυ… Κι ας νόμιζε πως είχε πλάι της έναν φίλο. Αυτόν που όσες συγγνώμες κι αν ζητήσει, στα μάτια τα δικά μου, θα παραμείνει ξεφτίλας. Για όσα έκανε. Και για όσα δεν έκανε.

Το κορίτσι αυτό έχει «χάσει» τη μάνα και τον πατέρα του. Άρα θέλει διπλή και τριπλή δύναμη για να αντιμετωπίσει όλο αυτό που της συνέβη. Αν κάτι μπορούμε να της προσφέρουμε είναι να τη σεβαστούμε.

Πώς; Με τον εξής απλό τρόπο. Τον έναν. Να επαναλαμβάνουμε το σημαντικό. Το μόνο που έχει σημασία: Στη Θεσσαλονίκη κάποιος ή κάποιοι, μέθυσαν και «χαπάκωσαν» ένα κορίτσι και μετά το βίασαν.

Αυτό. Τελεία και παύλα.

Περιμένω τα μηνύματά σου στο Instagram