Στον έρωτα να παθαίνεις, όχι να μαθαίνεις
Στον έρωτα, το μόνο που μπορείς να πεις είναι «χαλάλι σου»… Αρκεί.
Διάβασα κάπου ένα από αυτά που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και κάνουν θραύση
«Μια μέρα θα σε ερωτευτώ με τον τρόπο σου. Μέτρια, ψυχρά, βολεμένα». Για να μου το βγάλει στην οθόνη μου, σκέφτηκα ότι έχει γίνει απ΄αυτά που λέμε viral. Δηλαδή αρέσει σε πολλούς. Και μάλλον είχε χρηστικότητα. Το’στειλε πολύς κοσμάκης… Μεγάλη βλακεία. Πολύ μεγάλη.
Γιατί αν σε ερωτεύτηκε έτσι δεν (σε) ερωτεύτηκε
Άρα ο χαμένος είναι ο άλλος. Όχι εσύ. Ο έρωτας δεν αναγνωρίζει λέξεις όπως μέτρια, ψυχρά, βολεμένα… Είναι όλα και πολύ. Αλλιώς δεν είναι έρωτας. Ο έρωτας δεν έχει υπομονή. Τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα. Χθες. Δεν μπαίνει σε καλούπια. Στον ερώτα οφείλεις να παθαίνεις, όχι να μαθαίνεις. Άμα το πας με manual άστο…
Άμα τράκαρες μια φορά επειδή πήγες με τσίτα τα γκάζια κι έπεσες σε τοίχο, δεν σημαίνει ότι την επόμενη θα πας δεξιά με 50… Γιατί δεν θα είναι έρωτας. Θα είναι σύμβαση έργου.
Άμα ο άλλος δεν ανταποκριθεί ή δεν αποδειχτεί αντάξιος του έρωτα, δεν είναι πρόβλημα δικό σου. Δικό του είναι. Εσύ ερωτεύτηκες. Αυτός όχι. Εσύ απόλαυσες τις στιγμές, λίγες-πολλές, μία ή δεκάδες… Αυτός όχι. Εσύ έζησες στο κόκκινο. Αυτός όχι… Εσύ ΕΖΗΣΕΣ το πάθος. Αυτός όχι. Άρα ποιος είναι ο κερδισμένος;
Στον έρωτα οι πληγές είναι η μεγαλύτερη προίκα. Και η μεγαλύτερη απόδειξη ότι τον έζησες, τον έρωτα… Χωρίς φόβο αλλά με πάθος. Τα άλλα είναι για τα δικαστήρια. Εκεί που πιστεύουν ότι έτσι λένε την αλήθεια…
Στον έρωτα, το μόνο που μπορείς να πεις είναι «χαλάλι σου»… Αρκεί.
Bloggers
