Νάντια, έχει τέλος η αγάπη για το θέατρο, ειδικά για εκείνο που θεατές του είναι τα βρέφη;

Αυτή τη σεζόν, το θέατρο Άβατον διοργανώνει ένα μεγάλο, πολύχρωμο πάρτι για τα γενέθλια του Γούφη. Καλεσμένα, όλα τα μωρά από 6 μηνών έως και 2 ετών. Η ολοκαίνουρια βρεφική παράσταση «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου» ξεκίνησε ενώ το κείμενο αλλά και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Νάντια Δαλκυριάδου, συν-δημιουργός της επιτυχημένης βρεφικής παράστασης «Θα βγω από τ’ αυγό» που παίχτηκε για 5 χρόνια - και είχα την χαρά και την τύχη να την παρακολουθήσω και με τις δύο κόρες μου!

Το «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου» είναι ειδικά σχεδιασμένο για πολύ μικρά παιδιά, από 6 μηνών έως 2 ετών, δηλαδή για θεατές που μπορεί να μην μιλούν ακόμη, ξέρουν όμως ν’ ακούν, να πιάνουν, να αισθάνονται και να χαίρονται με την καρδιά τους.

Η ιστορία απλή αλλά και τόσο σημαντική: Ο Γούφης είναι ένας σκύλος έξυπνος και παιχνιδιάρης, και έχει γενέθλια, οι φίλοι του, Λώνα η χελώνα και Φαίδων ο παπαγάλος σκαρώνουν πίσω από την πλάτη του ένα πάρτι έκπληξη. Αυτός, βέβαια, νομίζει πως τον ξέχασαν και είναι πολύ στεναχωρημένος. Εκείνοι όμως, με τη βοήθεια μαμάδων και παιδιών, τα έχουν όλα έτοιμα. Και τούρτα και δώρα και εύθυμες μουσικές! Άλλωστε, γι’ αυτό είναι πάντα εδώ οι φίλοι: Για να δώσουν αξία στην κάθε μας μέρα, να χαρούν με τις νίκες μας και να μας στηρίξουν στα δύσκολα. Να μας καμαρώνουν να μεγαλώνουμε και να δημιουργούμε μαζί αναμνήσεις.

Μιλήσαμε με τη Νάντια Δαλκυριάδου για το νέο της έργο, τις προκλήσεις που έχει το να είναι οι θεατές της βρέφη και μεγαλύτερα μωρά και αναλύσαμε την αξία του «σ'αγαπώ» και φέτος και του χρόνου και για πάντα!

Νάντια σε βρίσκουμε για μια ακόμα χρονιά στο θέατρο Άβατον με μια ακόμα παράσταση για βρέφη. Τι διαφορετικό και καινούργιο θα δούμε στις τεχνικές που χρησιμοποιείς στο «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου»;

Το «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου» είναι μια παράσταση για πολύ μικρά παιδιά. Έχει πολύ συγκεκριμένο κοινό και πολύ συγκεκριμένους τρόπους προσέγγισης. Όπως και στην προηγούμενη παράσταση, τα αισθητηριακά ερεθίσματα είναι στο κέντρο, οι μουσικές, το φως, οι υφές και η άμεση επικοινωνία με τα παιδιά είναι οι βασικές τεχνικές μας.

Ήρωες και αυτή τη φορά στη νέα σου παράσταση τα ζώα. Έχεις μιλήσει ξανά για την επιλογή των ζώων ως ήρωες στις παραστάσεις σου. Είναι η επιλογή των ζώων μια πιο ασφαλής επιλογή σε μια βρεφική παράσταση ή είναι τα ζώα η δική σου αγαπημένη επιλογή;

Νομίζω ότι είναι και τα δύο. Αφενός σε τόσο μικρές ηλικίες εγώ αισθάνομαι ότι οι ιστορίες με ζώα είναι πιο λειτουργικές και διευκολύνουν την επικοινωνία με τα παιδιά. Αφετέρου, τα παιδιά κάθε φορά μού δείχνουν ότι η τρυφερότητα που νιώθουνε για τα ζωάκια και η διασκέδαση που τους προκαλούν οι εξιστορήσεις μ’ αυτά με οδηγούν στο να επιλέξω και πάλι μια ιστορία με ζωάκια.

Με τη βία να είναι αυξανόμενη ακόμα και σε παιδιά από 4 και 5 ετών πια, θεωρείς πως το θέατρο ακόμα κι από τη βρεφική ηλικία αποτελεί το αντίδοτο ή τη λύση κόντρα στη βία;

Προσωπικά, δεν θεωρώ ότι η βία σε παιδιά από 4 και 5 ετών μπορεί να χαρακτηριστεί ως αυξανόμενη ή να την χαρακτηρίσουμε «φαινόμενο».

Θεωρώ ότι σε τόσο μικρές ηλικίες μιλούμε για βία ενηλίκων, που απλώς διοχετεύεται στα παιδιά. Πιστεύω ότι η προέλευση της βίας έχει να κάνει τόσο πολύ με το σύστημα στο οποίο ζούμε και θα ήταν ψέμα αν σας έλεγα ότι το θέατρο θα το γιατρέψει.

Τα αίτια είναι βαθύτερα, το θέατρο μπορεί να λειτουργήσει ως έμπνευση ή ως παρηγοριά, το σύστημα όμως που γεννά τη βία παραμένει εκεί.

Θα σε αγαπώ για πάντα ή θα σε αγαπώ και του χρόνου; Έχει τέλος η αγάπη για το θέατρο ειδικά για το θέατρο που θεατές του είναι τα βρέφη και μικρά παιδιά;

Νομίζω ότι όταν κάτι το αγαπάμε, το αγαπάμε για πάντα. Ο τίτλος του έργου μας είναι «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου» γιατί ήθελα να είναι μια υπενθύμιση, μια ανανέωση του ραντεβού, μια υπόσχεση ότι θα «είμαι εδώ να γιορτάσω μαζί σου και του χρόνου» αυτή τη σημαντική μέρα, τα γενέθλια.

«Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας» και «Κλειώ, μια καλόκαρδη γαϊδούρα» και φέτος και το «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου». Τρεις διαφορετικές παιδικές παραστάσεις σε μια σεζόν: Υπάρχει κάποιο κοινό στην αφετηρία και των τριών δημιουργημάτων σου ή στον τελικό στόχο που θέλεις αυτές να εξυπηρετήσουν στα παιδιά και στους γονείς που θα έρθουν να τις δουν;

Η κοινή αφετηρία είναι η ανάγκη για επικοινωνία με τον κόσμο των παιδιών.

Ο στόχος είναι να νιώθω, όχι μόνο εγώ αλλά και όλη η ομάδα ότι με κάθε μία από τις παραστάσεις μας έχουμε πει μια ιστορία στα παιδιά που θα τα πάει λίγο παρακάτω, που θ’ ανοίξει μια κουβέντα με τον γονιό, που θα τα φέρει σ’ επαφή με άλλα παιδιά δίπλα τους, που θα ανοίξει μια συζήτηση με τη δασκάλα.

Το «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου» ξεκινά με το πάρτι γενεθλίων του Γούφη και ως μαμά δύο μεγαλύτερων παιδιών πια, ξέρω από πρώτο χέρι το άγχος που περνάμε εμείς οι γονείς στη σημερινή εποχή για το να οργανώσουμε ένα τέλειο πάρτι γενεθλίων για τα παιδιά. Τελικά, τι πραγματικά κάνει ένα παιδικό πάρτι γενεθλίων αξέχαστο;

Το συστατικό που κάνει αξέχαστο ένα πάρτι γενεθλίων, είτε για μικρούς είτε για μεγάλους, όσο γραφικό κι αν σας φανεί, είναι η αγάπη και η τρυφερότητα. Στο τέλος της μέρας αυτό είναι που έχει μεταμορφώσει το πάρτι σε γιορτή.

Στο σημείωμα της παράστασης γίνεται μνεία στους φίλους, στο να δώσουν αξία στην κάθε μας μέρα, να χαρούν με τις νίκες μας και να μας στηρίξουν στα δύσκολα, να μας καμαρώνουν να μεγαλώνουμε και να δημιουργούμε μαζί αναμνήσεις. Είναι τελικά τύχη ή θέμα σωστών επιλογών η απόκτηση τέτοιων πραγματικών φίλων;

Είναι μείγμα τύχης, συγκυρίας και σωστών επιλογών, νομίζω. Είναι θέμα τύχης να βρεθείς με τους σωστούς ανθρώπους, με άξιους φίλους. Είναι θέμα συγκυριών να μας κρατήσει η ζωή κοντά. Είναι θέμα επιλογών να τους κρατήσουμε.

Κοιτούσαμε πρόσφατα μια φωτογραφία της μικρής μου κόρης από τότε που ήταν ενός – θα κλείσει τα 8 σύντομα- από την παράσταση «Θα βγω από το αυγό». Στο καρέ εκείνο πριν 7 χρόνια έχεις εκείνο το χαμόγελο και τον ενθουσιασμό που φανερώνει την αγάπη σου γι’ αυτό που κάνεις. Έχεις ακόμα την λαχταρά και τον ενθουσιασμό του ξεκινήματος;

Έχω την ίδια χαρά και τον ίδιο ενθουσιασμό σε κάθε παράσταση. Ακόμα και σε μέρες που θεωρούνται δύσκολες, μια αντίδραση ενός παιδιού, ένα βλέμμα ενός γονιού, ένα γάργαρο γέλιο ανάβει και πάλι τη σπίθα της λαχτάρας για να πούμε την ιστορία σε μικρούς και μεγάλους.

Πώς νιώθεις που αποτελείς κι εσύ ένα κομμάτι των αναμνήσεων των παιδιών και πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι τελικά να δημιουργήσεις μια παράσταση που απευθύνεται στους πιο μικρούς θεατές μιας και μιλάμε για βρέφη και μωρά ως 2 ετών.

Τώρα αρχίζω και συνειδητοποιώ ότι μπαίνουμε στις αναμνήσεις των οικογενειών. Το καλοκαίρι, σε μια παραλία στη Μάνη, ήρθε μια μαμά που δεν γνωριζόμασταν ως τότε, η Ζωή, και μου έδειξε στο κινητό της μια φωτογραφία που ήμουν εγώ και η μικρή της κόρη 6 χρόνια πριν. Και φυσικά μού είπε ότι θα με αναγνώριζε ακόμα και με μαγιό σε μια παραλία, αφού ήμουν κομμάτι της ανάμνησης της πρώτης παράστασης που είδε η κόρη της.

Νιώθω βαθιά συγκίνηση που μας καλοδέχονται έτσι οι άνθρωποι και μας κάνουν κομμάτι των αναμνήσεών τους.

Δε θα έλεγα ότι είναι δύσκολο ή εύκολο. Είναι κάτι απαιτητικό που θέλει προσήλωση, προσοχή, δοκιμές, αποτυχίες κι επιτυχίες.

Info: «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου»

Παίζουν: Νάντια Δαλκυριάδου, Μαρία Δερεμπέ, Κωνσταντίνα Καραχρήστου
Διάρκεια παράστασης: 45’
Πού: Θέατρο Άβατον, Ευπατριδών 3, Γκάζι (μετρό Κεραμεικός)
Πότε: Κάθε Σάββατο στις 10:30, 12:00 και 13:30
Πληροφορίες-κρατήσεις: 210- 3412689, 6944189698 www.theatroavaton.gr
Προπώληση: MORE.COM