ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ! H makeup artist της πριγκίπισσας Diana μας παραχώρησε μία εφ᾽όλης της ύλης συνέντευξη

ΜΑΚΙΓΙΑΖ

Ο κάθε ένας από εμάς έχει ένα bucket list. Μία λίστα με στόχους, όνειρα και προσδοκίες που αποκτά ένα check όποτε καταφέρνουμε κάτι που θέλουμε πολύ. Χθες λοιπόν έκανα ένα από τα μεγαλύτερα check στη δική μου bucket list, μίλησα στο τηλέφωνο με τη Mary Greenwell και ο χρόνος κυριολεκτικά σταμάτησε. Γιατί; Γιατί η Mary Greenwell ήταν makeup artist όταν δεν υπήρχαν makeup artists. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους –λίγους- ανθρώπους που, στις δεκαετίες του 80 και του 90, διαμόρφωσαν αυτό που εμείς γνωρίζουμε σήμερα σαν μόδα και ομορφιά. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Η στιγμή που καταχωρούσα τον αριθμό της στο τηλέφωνό μου ήταν σουρεαλιστική. Η Mary Greenwell δεν θα απαντούσε σε γραπτές ερωτήσεις αλλά θα μου έδινε τηλεφωνική συνέντευξη και οριακά δεν έπαθα κρίση πανικού. Σκέφτηκα να γράψω γύρω στις 200 ερωτήσεις αλλά αποφάσισα το αντίθετο. Αποφάσισα να την αφήσω να μου μιλήσει και -τελικά- ήταν ό, τι καλύτερο μπορούσα να κάνω. Η Mary (τη λέω Mary, that’s my life now #dead) είναι άλλωστε ένας χείμαρρος. Μία γυναίκα που έχει τόσα πολλά να πει για τη ζωή, την καριέρα, τις γνωριμίες της αλλά και το μακιγιάζ που δεν μπορείς να την περιορίσεις με ερωτήσεις και ξεκάθαρα δεν αρκεί ένα τηλεφώνημα. Όταν λοιπόν χτύπησε το τηλέφωνο δεν πρόλαβα να πω κουβέντα…

«Hello darling! Μισό λεπτό να σε βάλω σε ανοιχτή ακρόαση. Τι κάνεις; Πώς είσαι; Εγώ πακετάρω τις βαλίτσες μου, φεύγω για την Κένυα την επόμενη εβδομάδα, έχω ένα σπίτι εκεί και σκοπεύω να μείνω για 2 μήνες. Είμαι τόσο ενθουσιασμένη!» μου είπε και κατάλαβα ότι δεν θα κάνουμε μία απλή συνέντευξη. Ξεκινήσαμε με τα της καραντίνας…

«Είμαστε τόσο καιρό σε καραντίνα. Ο χρόνος έχασε κάθε νόημα και από τον Μάρτιο δεν έχουμε προλάβει να αναπληρώσουμε αυτό το χαμένο χρόνο. Πιστεύω ότι υπήρξε δημιουργικότητα κατά τη διάρκεια της καραντίνας αλλά προσωπική δημιουργικότητα, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Ο κάθε ένας μας βρήκε αυτό που τον έκανε χαρούμενο ». Εκεί την ρώτησα αν βρήκε χαρά στο μακιγιάζ τόσο καιρό που βρίσκεται σε lockdown και η απάντηση δεν με εξέπληξε. «Εννοείται! Κάνω τα video μου, δοκιμάζω νέα προϊόντα. Δεν υπάρχει ποτέ μία βαρετή ημέρα με το μακιγιάζ» δεν ήταν πάντοτε έτσι για την Mary όμως.

«Τη δεκαετία του 70, όταν ήμουν 18 ετών, το έσκασα και πήγα να ζήσω στο Los Angeles. Ήθελα να γίνω παιδί των λουλουδιών» μου είπε όταν τη ρώτησα πως ερωτεύτηκε το μακιγιάζ και πώς ξεκίνησε. «Ηχογραφείς; Ελπίζω να ηχογραφείς! Που λες, πέρασα υπέροχα στο Los Angeles. Ήμουν πολύ τυχερή, εργαζόμουν σαν σερβιτόρα και γνώρισα τους πάντες, celebrities, όλους! Μία ημέρα, ένας φίλος μου που θα άνοιγε κατάστημα Fiorucci στο Los Angeles, μου πρότεινε να αναλάβω τον πάγκο του μακιγιάζ. Ήμουν 21 τότε και δεν είχα φορέσει μακιγιάζ ΠΟΤΕ. Π Ο Τ Ε» μου είπε και συνέχισε: «Γιατί εγώ; Τον ρώτησα. Δεν κάνω μακιγιάζ, δεν ξέρω τίποτα για το μακιγιάζ. Ναι, ναι εσένα θέλω μου είπε και ήταν υπέροχο γιατί πίστευε σε εμένα περισσότερο από εμένα». Η γυναίκα θρύλος του μακιγιάζ λοιπόν δεν είχε φορέσει ποτέ της μακιγιάζ ως τα 21…

«Έπειτα μετακόμισα στη Νέα Υόρκη και δούλεψα με την Ilana Harkavi, είχε ξεκινήσει μία εταιρία που λέγεται Il Makiage και τώρα κάνει comeback. Ήταν μία πολύ exclusive, υπέροχη σειρά μακιγιάζ και είχε ένα κατάστημα στην γωνία της 68^ης λεωφόρου και Park. Mέσα του υπήρχαν όλα τα χρώματα του κόσμου! Ξέρεις, η Ilana και τα Il Makiage ενέπνευσαν τη MAC αλλά και τον Francois Nars, ήταν τόσο inclusive η σειρά, ενέπνευσε πολλά brands αλλά και makeup artists» άρα η Ilana τη δίδαξε το μακιγιάζ…

«Όχι! Έκανα ένα και μοναδικό μάθημα μαζί της. Με πήγε στο μικρό της studio, στο υπόγειο του καταστήματος και με απλά με έβαψε. Έπειτα κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και είδα έναν άλλο αλλά υπέροχο εαυτό. Αυτό ήταν το ένα και μοναδικό μάθημα μακιγιάζ που έκανα ποτέ. Συνέχισα να δουλεύω μαζί της στο κατάστημα και λάτρευα να πουλώ μακιγιάζ στις υπέροχες Νεοϋορκέζες. Ήμουν εκεί για δύο εβδομάδες μέχρι που με ρώτησε αν ήθελα να τη βοηθήσω σε μία δουλειά και της απάντησα ναι, φυσικά. Η Ilana είχε φτιάξει ένα μικρό kit μακιγιάζ και ξεκινήσαμε για το στούντιο του Francesco Scavullo στο Μanhattan» αντιλαμβάνεσαι πως δεν θα τη διέκοπτα ακόμα και αν γινόταν σεισμός αλλά διακόπτω για να σου εξηγήσω ότι, ο Francesco Scavullo δεν ήταν ένας τυχαίος φωτογράφος ούτε και το μοντέλο που θα φωτογραφιζόταν όμως ήταν ένα απλό μοντέλο.

«Θα μακιγιάραμε την Βrooke Shields για το εξώφυλλο του περιοδικού Glamour. Φτάνοντας μου ζήτησε να ετοιμάσω τα προϊόντα της και πρέπει να σου πω ότι, αυτή ήταν και η μοναδική δουλειά που έκανα ως βοηθός. Ετοίμασα λοιπόν το μακιγιάζ της στο μικρό makeup room και εμφανίζεται η Brooke με τα μαλλιά της έτοιμα. Ήταν γύρω στα 14 τότε, είχε υπέροχα μακριά μαλλιά και η Ilana απλά γύρισε και μου είπε ότι θεωρεί πώς πρέπει να κάνω εγώ το μακιγιάζ εκείνη τη φορά. Δεν είχα κάνει ποτέ το μακιγιάζ κανενός!» μου είπε και διέκοψε το story telling για να μου εξηγήσει κάτι πολύ σημαντικό.

«Εκείνη την εποχή ο κόσμος των makeup artists και των celebrities δεν υπήρχε ακόμα. Δεν υπήρχε ανταγωνισμός και η Ilana με συμπαθούσε αλλά κυρίως με εμπιστευόταν» τόνισε και εγώ ζωγράφιζα στο μυαλό μου εκείνη την άλλη εποχή αλλά έπρεπε να μάθω τη συνέχεια! «Μπήκα λοιπόν στο makeup room με την τόσο νεαρή Brooke, βγήκα μετά από μια ώρα και ανακοίνωσα ερμ, είναι έτοιμη! Ε, φέρε την εδώ, μου είπαν και το έκανα ενώ περίμενα να τη δουν και να μου πουν τι χάλι! Αντιθέτως, μου είπαν wow, τι ωραία δουλειά και εγώ έτρεξα πίσω στο καμαρίνι και έβαλα τα κλάματα!» εγώ θα λιποθυμούσα και της το είπα, μόνο και μόνο για να μου απαντήσει ότι δεν ήταν αυτό που την τρόμαζε.

Είχε γνωρίσει τους περισσότερους celebrities, ήταν απλά απίστευτα χαρούμενη που άρεσε η δουλειά της! Κάπου εκεί σκέφτηκα δυνατά και της είπα ότι αυτό πρέπει να ήταν μεγάλο ατού. Σαν makeup artist έρχεσαι τόσο κοντά με τους ανθρώπους που βάφεις, σχεδόν εισβάλλεις στον προσωπικό τους χώρο οπότε πρέπει να είσαι ψύχραιμος…. «ΟΧΙ! Μην το σκέφτεσαι καν αυτό, είναι λάθος. Δεν εισβάλλεις στον προσωπικό τους χώρο. Μπαίνεις σε έναν νέο κόσμο μαζί τους. Δεν θα σου επέτρεπαν να είσαι σε αυτή τη θέση αν δεν ήθελαν να βρίσκεσαι εκεί, είσαι καλεσμένος. Κοιτάς τα μάτια τους, κοιτάζουν τα δικά σου και μπαίνετε μαζί σε έναν άλλο κόσμο» και μιλώντας για κόσμους, η Μary ακροβατούσε ανάμεσα σε δύο πολύ διαφορετικούς, τον κόσμο της μόδας και των περιοδικών και τον κόσμο των celebrities.

Ενώ στη μόδα υπήρχε συγκεκριμένο look, υπήρχε ζητούμενο, στο celebrity μακιγιάζ το ζητούμενο ήταν η ομορφιά! «Τα μοντέλα είναι τόσο νεαρά, μπορείς να τους κάνεις κυριολεκτικά τα πάντα. Οι ηθοποιοί δεν είναι μοντέλα, τονίζεις τα καλά τους στοιχεία, βασίζεις επάνω τους το μακιγιάζ, κινείσαι διαφορετικά. Είναι εντελώς διαφορετικός ο ένας κόσμος με τον άλλο» μου είπε και τη ρώτησα αν της λείπουν τα catwalks και τα εντιτόριαλ μόδας…

«Όταν ξεκίνησα τα shows ήταν ΤΟΣΟ διαφορετικά. Ήταν μικρά, πολύ προσωπικά και έχουν εξελιχθεί –όπως ξέρεις- σε μηχανές. Σταμάτησα λοιπόν να κάνω shows γιατί δεν μου άρεσε το ότι είχαν γίνει μηχανές. Από τη μία λοιπόν μετανιώνω ίσως λίγο που σταμάτησα να κάνω shows, ήταν τόσο διασκεδαστικά αλλά δεν με νοιάζει και πολύ γιατί είναι πολύ εμπορικά τώρα πιά. Δεν είναι οικεία. Είναι υπερπαραγωγές και ίσως τα ζηλεύω για λίγα λεπτά αλλά όχι, δεν θα ξαναέκανα shows» και είναι λογικό αν το σκεφτείς! Η Mary ξεκίνησε την καριέρα της ταυτόχρονα με τα οriginal supermodels, τι να της πει ένα show σήμερα; Εκείνη μαζί με τα μοντέλα έχτισαν αυτό που εμείς απολαμβάνουμε τώρα.

«Τον Απρίλιο του 1984 μετακόμισα στο Παρίσι. Το πρωί έκανα το μακιγιάζ της Margaret Thatcher και το βράδυ πέταξα για την Γαλλία και κατέληξα να μένω στο ίδιο ξενοδοχείο με την Linda Evangelista. Όλα τα supermodels ήταν γύρω στα 16 τότε και θυμάμαι να τις κοιτάζω και να σκέφτομαι πόσο εξωπραγματικά όμορφες είναι. Ξεκινήσαμε λοιπόν μαζί, μεγαλώσαμε μαζί και περνούσαμε τόσο ωραία! Ήταν όλα τόσο ελεύθερα, wild και naughty. Τα μοντέλα, οι μακιγιέρ και οι κομμωτές μεγάλωσαν ταυτόχρονα, είχαμε κοινή πορεία. Ήρθαμε πολύ κοντά. Ήταν μία υπέροχη εποχή που στο τέλος καθόρισε αυτό που ονομάζουμε μόδα και ομορφιά σήμερα. Ξέρεις, οι δεκαετίες του 80 και του 90 σήμαναν μία τεράστια αλλαγή. Τα μοντέλα πέρασαν από τις φωτογραφίες στις πασαρέλες και έγινε ο διαχωρισμός των μοντέλων και των φωτομοντέλων. Τότε άλλαξαν όλα» όπως σίγουρα άλλαξαν όλα όταν συνεργάστηκε και με την πριγκίπισσα Diana.

«Πόσο υπέροχη γυναίκα. Πόσο ευγενική, πόσο αυθεντικά καλή. Ξέρεις, δεν είχα ιδέα ποιον θα βάψω όταν την πρωτογνώρισα. Θα κάναμε ένα εξώφυλλο για τη Βρετανική Vogue με τον αγαπημένο μου φίλο, τον κομμωτή Sam McKnight. Ο Patrick Demarchelier ήταν ο φωτογράφος και μας ενημέρωσαν να ντυθούμε καλά. Όχι πως δεν θα ντυνόμασταν καλά, πάντα το κάναμε. Είπαν όμως στον Sam να φορέσει γραβάτα και δεν μας έλεγαν με ποιον θα δουλέψουμε. Δεν το πολυσκεφτήκαμε ωστόσο, είχαμε δουλέψει με τόσους celebrities, είμασταν συνηθισμένοι. Φτάνουμε λοιπόν στο στούντιο και μας ενημερώνουν πως θα αναλάβουμε την πριγκίπισσα... δευτερόλεπτα μετά εμφανίστηκε το πιο γλυκό, ευγενικό πλάσμα που έχω γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου! Μοναδικά φινετσάτη, έλαμπε, έμοιαζε να ίπταται στον χώρο όμως ήταν μοναδικά προσιτή σε όλους. Δεν έχω βρει ακόμα τις λέξεις που χρειάζομαι για να περιγράψω την πριγκίπισσα Diana!». Όταν ολοκλήρωσε τη φράση της τη ρώτησα αν είχε αγαπημένο μακιγιάζ η Diana και τι άρεσε στην ίδια, σαν makeup artist, να κάνει στο πιο φωτογραφημένο πρόσωπο στον κόσμο.

«Darling, το μόνο που κάναμε πάντα είναι να τονίζουμε την ήδη υπάρχουσα, μοναδική ομορφιά της. Κάθε μακιγιάζ ήταν απλό, καθαρό, elegant και υπέροχο, δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Στην πραγματικότητα δεν χρειαζόταν μακιγιάζ, ήταν τόσο μα τόσο όμορφη, μία ομορφιά εσωτερική που έδενε με την εξωτερική και δημιουργούσε ένα μοναδικό, μεθυστικό κοκτέιλ. Της άρεσε ωστόσο να τονίζει τα μάτια της, λάτρευε τη μάσκαρα και τη λάτρευα και εγώ επάνω της. Ψάχναμε πάντα διακριτικούς τρόπους για να τονίζουμε τα υπέροχα αυτά μάτια. Όχι με μπλε μολύβι ωστόσο, τα μπεζ και τα ουδέτερα χρώματα είναι πολύ πιο αριστοκρατικά» και με κάλυψε πλήρως. Η Diana λοιπόν ήταν η αγαπημένη της!

«Προφανώς! Λατρεύω ωστόσο και την Cate Blanchett, συνεργαζόμαστε περίπου 20 χρόνια τώρα. Είναι αυτόφωτη. Η καλοσύνη και η ποιότητά της μοιάζουν να τη φωτίζουν εσωτερικά. Εντάξει, προφανώς και έχει συγκλονιστική επιδερμίδα την οποία περιποιείται αλλά είναι ένα ακόμα παράδειγμα –όπως η πριγκίπισσα Diana- αυτής της ομορφιάς που λάμπει από μέσα προς τα έξω» αφού της εξήγησα ότι η Cate Blanchett είναι ένα από τα girl crushes μου και μιας που το έφερε η κουβέντα, ξεκινήσαμε να μιλάμε για την περιποίηση.

«Αν έχεις όμορφο δέρμα, περιποιημένο, δεν χρειάζεται να φορέσεις πολύ μακιγιάζ, μπορείς απλά να παίξεις με αυτό. Να φορέσεις κόκκινο κραγιόν, να κάνεις smoky eyes… αν τα κάνεις πάνω από τόνους foundation το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο, δεν είναι τόσο elegant. Mία καθαρή, φροντισμένη επιδερμίδα είναι πάντα elegant. Χαίρομαι μάλιστα που πλέον έχουμε ξεπεράσει το πολύ βαρύ μακιγιάζ του instagram και χαμηλώνουν οι τόνοι επιτέλους» μου είπε και βρήκα την τέλεια ευκαιρία για να θίξω το θέμα instagram!

«Το λατρεύω, είμαι εθισμένη. Είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για όλους μας. Ναι μεν περνάμε ώρες στο Instagram αλλά έχει ξεκινήσει ολόκληρες καριέρες και αυτό από μόνο του είναι μοναδικό. Έχει γίνει μέσο έκφρασης, έχει εμπνεύσει πολύ κόσμο, είναι ένα υπέροχο εργαλείο και μπορούν να το εξαργυρώσουν κυριολεκτικά όλοι με τις χορηγίες κλπ. Εxtraordinary!» μου είπε και ακουγόταν φασαρία οπότε τη ρώτησα αν θέλει να μιλήσουμε ξανά αργότερα…

«Όχι, πακετάρω όπως σου είπα και έχω μπροστά μου ΟΛΑ τα καλλυντικά που θέλω να πάρω μαζί μου, γι᾽αυτό ακούς φασαρία» και δεν άντεξα, έπρεπε να τη ρωτήσω τι θα πάρει μαζί της. Γιατί δεν είχα ζητήσει να κάνουμε βίντεο κλήση; Δεν ξέρω, ντράπηκα. Σε κάθε περίπτωση μου τα είπε όλα… «Λατρεύω τη σειρά 111SKIN και θα πάρω μαζί μου μάσκες και την ενυδατική. Λατρεύω τόσα πολλά brands και μου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω αυτή τη στιγμή για να είμαι ειλικρινής. Είμαι πολύ τυχερή, μου στέλνουν τόσα πολλά υπέροχα προϊόντα για να δοκιμάσω» μου είπε και τη ρώτησα –για να βοηθήσω- ποιο είναι το ένα προϊόν που δεν αποχωρίζεται ποτέ μα ποτέ.

«Το κραγιόν Cremesheen της MAC στην απόχρωση Cremé in Your Coffee. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό!» και αν έπρεπε να κάνει ένα top 5 προϊόντων; «Σίγουρα θα διάλεγα το νέο foundation του οίκου Chanel, το Sublimage. Είναι εξωφρενικά ακριβό αλλά τόσο υπέροχο» και κάπου εκεί τη διέκοψα για να της πω ότι και εγώ το λατρεύω αφού μου το έχουν στείλει και μιλήσαμε περίπου 10 λεπτά μόνο για το Sublimage αφού ήθελε να μάθει ποια απόχρωση μου έστειλαν, αν ήταν η σωστή για εμένα και ποια ήταν η γνώμη μου. Η Mary Greenwell ήθελε τη δική μου γνώμη. Ήμουν στον παράδεισο και δεν το είχα καταλάβει ακόμα. Συνεχίσαμε ωστόσο με το top 5 της...

«Αν έπρεπε να διαλέξω μία μάσκαρα θα διάλεγα την Sensai 360, είναι υπέροχη, δεν υπάρχει καλύτερη, τη λατρεύω. Το αγαπημένο μου κοσίλερ είναι το Armani Luminous Silk και λατρεύω τις παλέτες του Mario Dedivanovic, τις έχεις δοκιμάσει; Τα έχω όλα μπροστά μου, περίμενε να ανοίξω και αυτό το νεσεσέρ… Α ναι, το Tom Ford Bronzer, ξέρεις το τεράστιο, είναι just right» μου είπε και άκουγα τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνουν τα προϊόντα όταν τα ανακατεύεις μέσα στο νεσεσέρ μόνο που έμοιαζε με μουσική... «Και τα μολύβια χειλιών της Charlotte Tilbury λατρεύω. Και της Victoria Beckham! Ετοιμάζω 4 τεράστιες βαλίτσες όπως σου είπα και θα τις παραγεμίσω νομίζω» μου είπε και έπρεπε να την αποδεσμεύσω, μιλούσαμε ήδη μία ώρα και η κουβέντα είχε περάσει πλέον στην Κένυα, στο περασμένο lockdown, το Παρίσι...

Πριν την αποχαιρετίσω προφανώς την ευχαρίστησα πολύ ΠΟΛΥ θερμά και μου είπε «Μην είσαι χαζούλα, όχι πως είσαι χαζούλα, κατάλαβες! Να με ξαναπάρεις όποτε θέλεις, στην Κένυα το Whatsapp λειτουργεί τέλεια!». Δεν ξέρω αν θα βρω το θάρρος να την ξανακαλέσω αν και μου το έδωσε με τον πιο υπέροχα ειλικρινή τρόπο. Αυτό που ξέρω είναι ότι μίλησα με έναν ζωντανό θρύλο και θα βάλω μία τελεία εδώ.

Διάβασε ακόμα: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Μιλήσαμε με την makeup artist της Lily Collins στο Emily in Paris και μάθαμε τα πάντα!