Έξω, οι άνδρες

Ο μέσος άνδρας περνάει τουλάχιστον 40 ώρες της ζωής του κάθε εβδομάδα στη δουλειά του, άλλες δέκα δουλεύοντας στο σπίτι, κοιμάται επίσης όσο προλαβαίνει, κάνει κι άλλες δουλειές -οικιακής και οικογενειακής φύσεως- και ασχολείται κιόλας μαζί σας όσες του περισσέψουν (και παραλλήλως, επίσης). Ε, δεν είναι και τρομακτικά παράλογη απαίτηση το να θέλει να αφιερώσει και λίγο χρόνο στον εαυτό του που και που βγαίνοντας έξω με τους φίλους του!

Ένα τρυφερό φιλί για κατευόδιο και την ησυχία τους για λίγες ώρες είναι το μόνο που ονειρεύονται τα αγόρια- πάσης ηλικίας- σε μια έξοδο άνευ θηλυκής συνοδείας. Τα υπόλοιπα είναι, κατά βάση, γυναικείες ονειροφαντασίες. Ο στόχος τους δεν είναι να βγουν να κυνηγήσουν κάποιον καινούργιο ποδόγυρο -ο δικός σας είναι υπέρ αρκετός και αρκούντως εξαντλητικός- αλλά να βρεθούν, απλώς, ανάμεσα σε έτερα όντα με πλεόνασμα τεστοστερόνης, με τα οποία θα μπορούν να είναι ο εαυτός τους.

Ο χύμα εαυτός τους. Εκείνος ο εαυτός που δεν χρειάζεται να προσέξει τους τρόπους του, ούτε και τα λόγια του, επίσης, για να μην παρεξηγηθεί κανείς. Εκείνος ο εαυτός που δε χρειάζεται να νοιαστεί για τις συνέπειες των (άκομψων πιθανόν) πράξεών του, ούτε να τρέμει το φυλλοκάρδι του εμπρός στην (γυναικεία ως επί το πλείστον) κριτική.

Και, όταν λέμε άκομψες πράξεις, ΔΕΝ εννοούμε κάποιες που να συμπεριλαμβάνουν άλλα θηλυκά. Μιλάμε για λίγο παραπάνω αλκοόλ (όχι σε βαθμό που να παίξουν τη δική τους εκδοχή του κινηματογραφικού «Hangover»), λίγο ρέψιμο και μια γερή δόση βωμολοχίας, μια τηλεόραση που θα παίζει την αγαπημένη τους εκπομπή με πράσινο background (aka ποδόσφαιρο) χωρίς το side εφέ της γυναικείας μουρμούρας και άλλα τέτοια ακίνδυνα και ποταπά.

Πιστεύετε πως, πραγματικά, αξίζει τον κόπο να γεμίσετε με αμέτρητες κλήσεις το κινητό του, να τον ταλανίσετε με τη μουρμούρα σας δύο μέρες πριν και ένα μήνα μετά και να του το βγάλετε ξινό; Νομίζουμε πως όχι, ε;