Η πιο μεγάλη ώρα ήταν τότε (ή αύριο);

Ευάγγελος, o υπέρμαχος της (παν)άκριβης μόδας

Δεν αντέχω άλλο αυτή την τάση με τα vintage και τα ρετρό ρούχα. Είναι εδώ και μερικά χρόνια που το ρετρό έχει γίνει μόδα και, δικαίως, αφού σε όλους μας αρέσει ένα ολοστρόγγυλο ζευγάρι γυαλιών ηλίου τύπου Harry Potter ή μια σχολική τσάντα που γίνεται backpack μεταμορφώνοντάς μας σε ενήλικους μαθητές. Όμως, αρκετά. Η ρετρομανία έχει και τα όριά της. Τα οποία όχι απλά καταπατούνται, αλλά θεωρείται και επανάσταση το να φοράμε ρούχα μόνο από second hand καταστήματα και την αμερικανική αγορά.

Έλα, όμως, που δεν είναι έτσι. Γιατί αυτός που θέλει να ακολουθήσει την τάση του ρετρό αλλά συνάμα να είναι και fashion icon θα καταφέρει να συνδυάσει τα vintage κομμάτια της γκαρνταρόμπας του με τις τελευταίες δημιουργίες που κυκλοφορούν. Και αν πάλι οίκοι, όπως η Prada, θεωρούνται μαζικοί και mainstream, τότε υπάρχουν και πολλοί άλλοι που είναι avant-garde αλλά ταυτόχρονα εμπνευσμένοι από τις περασμένες δεκαετίες.

Λυπάμαι ,αλλά δε γίνεται να βγαίνουμε έξω λες και έχουμε γεννηθεί τον προηγούμενο αιώνα, ούτε γίνεται όλα μας τα ρούχα να είναι vintage. Η μόδα προχωρά μπροστά αντλώντας ιδέες από το παρελθόν και όσο και αν λατρεύω το retro chic στυλ, άλλο τόσο απεχθάνομαι τα γαριασμένα ρούχα που δήθεν είναι must γιατί είναι low cost vintage.

Δες το και αλλιώς: αν όλοι γίνουμε vintage τότε η επόμενη γενιά δε θα μπορεί να ντυθεί ρετρό, καθώς οι οίκοι θα έχουν χρεοκοπήσει.

Αθηνά, το ρετρό κορίτσι

Δεν είναι επειδή αγαπώ την μόδα του 50, ούτε επειδή το swing είναι από τους πιο όμορφους χορούς, ούτε επειδή θα ήθελα να κάθομαι σε μία παραλία της Καλιφόρνιας και να ακούω Beach Boys -και φυσικά μην φανταστείς ποτέ ότι το κάνω επειδή θα ήθελα να ζήσω από κοντά τον «πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι». Είναι που το ρετρό στυλ είναι τόσο νοσταλγικό και που τα vintage και second hand ρούχα έχουν μία υπέροχη ιστορία να σου πουν. Να με πεις ρομαντική, ναι, αλλά έχω κάθε λόγο να σκέφτομαι έτσι.

Και εδώ τώρα, βάζοντας να ακούσω το Surf's Up για να μπαίνω στο κλίμα, θα σου δικαιολογηθώ: Απλά φαντάσου τεράστιες πουά φούστες, μεσάτα φουστάνια που αγκαλιάζουν την σιλουέτα σου, ψηλόμεσα σέξι σορτς, πέρλες στα αυτιά, φλοράλ μαντίλια στο λαιμό, κομψά τακούνια ή ψηλές wedges, σικάτα καπέλα και πολύ μα πολύ κόκκινο κραγιόν. Πώς γίνεται να μην αγαπήσεις αυτό το στυλ που υμνεί της καμπύλες και το γυναικείο σώμα; Και, ακόμα περισσότερο, όταν όλα τα σχέδια, τα υφάσματα και τα χρώματα δείχνουν τόσο οικεία -ναι, κάπου τα έχεις ξαναδεί.

Και το καλύτερο (για να είμαι σίγουρη ότι σε έχω πείσει): όλα αυτά μπορείς να τα βρεις στο πατάρι της γιαγιάς, στην ντουλάπα της θείας σου ή της μαμάς σου. Θα χωθείς μέσα στην ντουλάπα και θα αρχίσεις να ψάχνεις σαν μικρή εξερευνήτρια, αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις. Αλλά ακόμα και αν δεν καταφέρεις -πράγμα παράξενο- να βρεις κάτι από τις ανασκαφές σου, υπάρχουν πολλά μαγαζιά εκεί έξω στην πόλη αλλά και στο διαδίκτυο που σε περιμένουν να πας και να τα ξεκοκαλίσεις, να χαλάσεις όλο το Σάββατο σου ψάχνοντας μικρούς θησαυρούς.

Μην φοβάσαι το second hand, τα ρούχα σου μετά από ένα καλό πλύσιμο στο πλυντήριο θα είναι σαν καινούρια και το μόνο που θα έχουν από τον παλιό τους ιδιοκτήτη θα είναι οι αναμνήσεις της ζωής του. Μία ιστορία που μόνο αν τα φορέσεις θα μπορέσουν να στην διηγηθούν. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δοκιμάσεις για να το νοιώσεις και να το καταλάβεις.

Οι τιμές των vintage ρούχων κυμαίνονται από πολύ φτηνά κομμάτια μέχρι ακριβά αλλά πολύ μοναδικά σε ομορφιά και ιστορία. Ποιος δεν θα ήθελε ένα πανέμορφο Chanel του '40 άλλωστε;

Εννοείται, πως δεν σου προτείνω να βγεις έξω φορώντας μόνο second hand και vintage κομμάτια. Ο συνδυασμός καινούριων κομματιών με κλασσικών παλιών, είναι αυτός που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις και να νοιώθεις μοναδική. Απλά να θυμάσαι να διαλέγεις κομμάτια γεμάτα δαντέλα, λεπτά υφάσματα, εμπριμέ που να ενισχύουν το ρετρό στυλ σου και να σε κάνουν να μοιάζεις σαν ανέμελη Γαλλιδούλα. Και προσοχή! Μην ξεχάσεις το ψάθινο σου καπέλο!