Μου αρέσει πολύ ένας δεύτερος ξάδερφός μου. Έχω ηθικές αναστολές και ντρέπομαι για τα συναισθήματά μου αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω. Τί να κάνω;

Το πρόβλημά μου ειναι κάπως περίπλοκο. Ειμαι 19 χρόνων και από τα 16 μου έχω καταλάβει ότι μου αρέσει ένα αγόρι έξι χρόνια μεγαλύτερο μου. Έχω ηθικές αναστολές και αισθάνομαι ντροπή για τα συναισθήματα μου λόγω του ότι είμαστε δεύτερα ξαδέλφια.

Οι γονείς μας πάντα έκαναν πολύ στενή παρέα. Όταν ήμασταν μαζί τους υπήρχαν διαφωνίες και κόντρες μεταξύ μας. Όταν όμως ήμασταν μόνοι μας, υπήρχε πάντα ένας ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα και μια αμηχανία εντελώς απρόσμενη, ειδικά για αυτόν ήταν κάτι εντελώς κόντρα, αφού συνήθως έβγαζε προς τα έξω ένα πιο δυναμικό πρόσωπο.

Μια μέρα πριν από ένα χρόνο με κάλεσε να μου δείξει το καινούριο σπιτι που είχε νοικιάσει,πήγα,εκει ήταν και κάποιοι φίλοι του άντρες και γυναικες,ήταν όλοι πολυ ευγενικοί μαζί μου. Όταν έφυγαν οι περισσότεροι μου είπε ότι όταν φύγουν όλοι θα με γυρίσει αυτός σπίτι για να μη ψάχνω ταξί μέσα στη νύχτα. Όταν έφυγαν και οι τελευταίοι με ξενάγησε και στα άλλα δωμάτια. Κάποια στιγμη κοιτούσα τη γυάλα με το χρυσόψαρο στο υπνοδωμάτιό του και είχα αφαιρεθεί, με ρωτάει τι καιρό κάνει έξω για να αλλάξει, γυρνάω για να του απαντήσω και βλέπω πως είχε βγάλει τη μπλούζα του και ετοιμαζόταν να βγάλει και το παντελόνι του. Ένιωσα μεγαλη αμηχανία και έκπληξη. Ήταν φανερό ότι το έκανε για να μου δείξει τα σωματικά του προσόντα, που δε λέω είναι αξία θαυμασμού αλλά μου ήρθε εντελώς απότομο. Μη ξέροντας πως να αντιδρασω του είπα πως θα τον περιμένω στο σαλόνι μέχρι να ντυθεί για να με πάει σπίτι. Δεν ειπε τίποτα παρα μόνο ένα "ένταξει". Σε όλη τη διαδρομή είπαμε πολύ λίγα πράγματα και αυτά άσχετα με το θέμα.

Απο τότε μέχρι πριν λίγο καιρο μου έστελνε πολύ συχνά μηνύματα ζητώντας μου να συναντηθούμε και όλο το ανέβαλα, μέχρι που πήρα την απόφαση πριν μια εβδομάδα περίπου να του στείλω εγω μήνυμα για να βρεθούμε, αλλά με πρόλαβαν τα γεγονότα. Τον συνάντησα τυχαία στο δρομο με μια κοπέλα, χαιρετηθήκαμε αμήχανα, αλλά δε μας σύστησε λες και δεν ήθελε να μάθω ποια είναι. Από κάποιους κοινούς γνωστούς έμαθα πως είναι η κοπέλα του και τα έχουν εδώ και λίγους μήνες.

Πρώτα απ´ όλα θα ήθελα να σας ρωτήσω αν υπάρχει πρόβλημα που είμαστε δεύτερα ξαδέλφια.

Με όποιον και να τα έχω φτιάξει πάντα αυτός γυρίζει στο μυαλό μου και αισθάνομαι τεράστιες τύψεις.

Από αυτά που σας διηγήθηκα πιστεύετε ότι αισθάνεται κι αυτός κάτι για μένα;
Μπορεί ποτέ να συμβεί κάτι μεταξύ μας ή να σταματήσω να ονειρεύομαι;
Ποτέ δεν εχω μιλήσει σε κανέναν γι' αυτο και θα ήθελα τη γνώμη σας.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντηση.


Αγαπητή φίλη,

Κάτι τέτοια διαβάζω και είμαι σίγουρος ότι μια μέρα θα μας κάψει ο Θεός. Ή θα καούμε στη κόλαση. Γενικά, όπως τα βλέπω τα πράγματα, το κάψιμο δεν το γλιτώνουμε!

Βέβαια, θα μου πεις, στην Αίγυπτο παντρευόντουσαν τα αδέρφια τους (είχαν βάλει και οι Ρωμαίοι το χεράκι τους), στις βασιλικές οικογένειες -που σεβόντουσαν τον εαυτό τους- τους συγγενείς τους, είμαι σίγουρος ότι θα έχει υπάρξει και κοινωνία που θα μπορούσες να παντρευτείς τους γονείς σου. Αλλά πριν αιώνες...

Πάμε τώρα στα δικά μας. Το έψαξα το όλο θέμα και μπερδεύτηκα ακόμα περισσότερο. Δηλαδή, το κατά πόσο είναι σωστή ή όχι η σχέση ανάμεσα σε δεύτερα ξαδέρφια (νομίζω ότι επιτρέπεται, αλλά δε χαίρονται όλοι με αυτό). Και οι απόψεις είναι πολλές και αρκετά διαφορετικές. Άρα πιάσε το αυγό και κούρευτο.

Ας το πάρουμε, όμως, το όλο θέμα διαφορετικά και κάπως πιο λογικά: Βρε καλό μου, έξω υπάρχουν τόσα ελεύθερα αγοράκια. Έχει γεμίσει ο τόπος. Και εσύ έχεις κολλήσει με το δεύτερο ξάδερφό σου; Άστο να πάει, που να μπλέκεις τώρα;!
Και αν δεν πείστηκες με τα παραπάνω, δες το όλο θέμα λίγο εγωιστικά. Αυτός το έχει το «κανονικό» κορίτσι του. Άρα, γιατί να τα κάνεις πιο δύσκολα τα πράγματα; Επίσης, και καλό είναι να είσαι ανοιχτή σε αυτό το σενάριο, μήπως το παιδί απλώς σε αγαπά πολύ σαν ξαδέρφη του (και μόνο) και νιώθει τόσο άνετα μαζί σου που αλλάζει μέχρι και ρούχα μπροστά σου, αλλά εσύ λόγω των συναισθημάτων που τρέφεις, παρεξηγείς κάποιες καταστάσεις;

Και, σε κάθε περίπτωση, θα σου πω και κάτι άλλο. Μπορεί να το παίζουμε Ευρωπαίοι, αλλά το σίγουρο είναι πως η ελληνική κοινωνία (σίγουρα και πολλές άλλες) δεν είναι τόσο άνετη σε τέτοια θέματα.

Με λίγα λόγια σου λέω το εξής: σταμάτα να τον σκέφτεσαι και προχώρα παρακάτω. Ναι, το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο και ο έρωτας δεν είναι λογικός. Όμως μερικές φορές καλύτερα να του γυρνάς την πλάτη.