Πριν 2 καλοκαίρια μου τράβηξε το ενδιαφέρον ένας τύπος που ερχόταν συνέχεια στο στέκι μου και έδειχνε πως του αρέσω, αλλά δεν έκανε ποτέ τίποτα. Παρότι είμαι σε σχέση τώρα, ακόμα τον σκέφτομαι.

Καλησπέρα,

με λένε Μαρια- Χριστίνα, ειμαι 22 χρονών και ειμαι φοιτητρια στη Θεσσαλονικη. Πρίν 2 καλοκαίρια άρχισε να έρχεται στο στέκι μου ένας τύπος ο οποίος μου τάβηξε το ενδιαφέρον. Ήταν όμορφος και περιτρυγυριζόταν πάντα από τους φίλους του και κατα διαστήματα από κάποιες κοπέλες. Μου άρεσε αλλά αποφάσισα να μην κάνω κάποια κίνηση γιατί φαινόταν αρκετά μεγαλύτερος μου και ήμουν σε περίοδο εξεταστικής οπότε σκέφτηκα να "προφυλάξω" τον εαυτο μου. Από την πρώτη μέρα που τον είδα παρατήρησα πως με πρόσεξε και εκείνος. Με κοιτούσε συνεχώς και μου χαμογελούσε. Φαινόταν να του αρέσω αλλά δεν έκανε ποτέ κάποια κίνηση να με προσεγγίσει, παρ' όλα αυτα όμως σχεδόν όλο το καλοκαίρι ήταν εκεί, στο στέκι μου κάθε απόγευμα και με κοιτούσε, οι φίλοι του σκουντιώντουσαν όταν με έβλεπαν αλλα ως εκει. Το καλοκαίρι πέρασε εγώ είχα προχωρήσει στην προσωπική μου ζωή και ήμουν καλα με ενα συμφοιτητή μου. Ανά διαστήματα τον ξαναέβλεπα στο δρόμο και εκείνος συνεχιζε το ίδιο πράγμα, να με κοιταει εντονα και να χαμογελάει ελαφρά. Ενώ έχω προχωρήσει μου έχει μείνει ακόμα η απορία... Γιατί συμπεριφέρθηκε έτσι; Αν όντως του άρεσα θα δεν θα είχε κάνει κάποια κινηση ?αλλα αν απο την άλλη δεν του αρεσα τότε γιατι συνεχιζει το ιδιο πράγμα ακόμα και τώρα; Ποια ειναι η άποψη σου;

Ευχαριστώ!!


Αγαπητή Μαρία-Χριστίνα,

Προτού πάμε στο θέμα σου, να σου κάνω μια ερώτηση; Τα πας καλά στη σχολή σου; Δηλαδή έχεις μυαλό να διαβάσεις και να περάσεις τα μαθήματα; Γιατί με τέτοιες ανησυχίες που έχεις και με τον τρόπο που... σπαταλάς τη φαιά ουσία σου, μου δίνεις την εντύπωση πως πρέπει να χρωστάς πολλά! Κι αν χρωστάς πολλά, στη μητέρα σου το είπες; (Άσχετο, απλά ήθελα να το πω)

Πάμε τώρα στον προβληματισμό σου. Και θα σου φέρω λίγο τούμπα τα πράγματα, για να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Εσένα σου άρεσε; Προφανώς και σου άρεσε για να τον σκέφτεσαι μετά από τόσο καιρό. Άρα σε ρωτάω: γιατί δεν έκανες εσύ κάποια κίνηση; Και μην μου πεις «εγώ είμαι κοριτσάκι, τα αγοράκια πρέπει να τα κάνουν αυτά». Δεν ζούμε στην εποχή των παππούδων μας, ελπίζω να το θυμάσαι.

Άρα υποθέτω ότι σας έφαγε το πολύ παιχνίδι με τα μάτια, η αναμονή της κίνησης και η σκέψη «αν ενδιαφέρεται δεν θα δείξει κάτι;». Γιατί ωραίο το παιχνίδι, αλλά στο τέλος το πολύ το «κύριε ελέησον» το βαριέται και ο Θεός.
Και μέσα σε όλα, μου είπες ότι αυτός όταν σε έβλεπε το έσκαγε ένα χαμογελάκι και σκουντιόταν με τους φίλους του, θυμίζοντας τους χαζούς γκόμενους από αμερικάνικες teen ταινίες της δεκαετίας του '80. Όμως εσύ τι έκανες όταν εκείνος σε κοιτούσε; Χαμήλωνες το βλέμμα; Γύρναγες να μιλήσεις στις φίλες σου, κάνοντας ότι δεν σε ενδιαφέρει; Απορία το έχω, επειδή αν ισχύει αυτό, τότε γιατί περίμενες να γίνει κάτι μεταξύ σας; Ή περιμένεις το αγόρι που θα συρθεί στα πατώματα για σένα; Αν ναι, ξεπέρασέ το. Τώρα όμως.

Θα σου πω τι πιστεύω. «Ενώ έχω προχωρήσει μου έχει μείνει ακόμα η απορία...» μου είπες και αυτό πιστεύω ότι είναι το πρόβλημα (σου). Κι αν δεν καταλαβαίνεις, να και η ανάλυση. Παρά το γεγονός ότι έχεις προχωρήσει τη γκομενική σου ζωή, προφανώς δεν περνάς καλά, βαριέσαι το αγόρι σου και γεμίζεις το μυαλό σου με απορίες για το πώς θα ήταν τα πράγματα με κάποιον άλλον.

Άρα η γνώμη μου είναι αυτή: καλύτερα να χωρίσεις με το παιδί που είσαι μαζί. Γιατί προφανώς δεν σε κάνει ευτυχισμένη. Δεν είναι κακό να είσαι εκτός σχέσης. Και είναι καλύτερο να είσαι single, παρά σε έναν δεσμό για να λες ότι έχεις γκόμενο. Νιώσε ελεύθερη, μπες στο παιχνίδι των γνωριμιών και πάλι, και άρχισε να περνάς καλά. Ίσως έτσι σταματήσεις να έχεις απορίες που έχουν σχέση με κάτι που (ούτε καν) έγινε πριν 2 καλοκαίρια!

Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες στον Dr. Love ΕΔΩ