Snoob είναι η αμήχανη τέχνη του να αγκαλιάζεις τη σιωπή και τις άβολες παύσεις

Φαντάσου το: είσαι έξω με έναν γνωστό, έναν φίλο, ή μια παρέα σε ένα μπαρ, και εκεί που όλα κυλούν φυσικά… ξαφνικά σού τελειώνουν τα λόγια. Η συζήτηση παγώνει, η ενέργεια κατρακυλά, και βρίσκεσαι να στέκεσαι εκεί, αμήχανα σιωπηλή. Είναι η στιγμή που η αμηχανία πλημμυρίζει τον χώρο και κανείς δεν φαίνεται να ξέρει πώς να την ξεπεράσει.

Αυτή η μορφή σιωπής ήταν θέμα πρόσφατης συζήτησης στο podcast Fifty Words for Snow, στο οποίο η Έμιλι Γκαρσές και η συμπαρουσιάστριά της εξερευνούν λέξεις που περιγράφουν μοναδικά συναισθήματα ή εμπειρίες που δεν έχουν αντίστοιχες αγγλικές λέξεις όπως αναφέρει το Psychology Today. Σε μια ιδιαίτερη ενότητα που ονομάζεται There Should Be a Word for That, καλεσμένοι τους επινοούν λέξεις που γεφυρώνουν ακριβώς αυτά τα κενά. Στο πρόσφατο επεισόδιο, ο φίλος της Έμιλι, Έρικ Τζιανκόλι, παρουσίασε τη λέξη που σκέφτηκε για να περιγράψει εκείνη την αμήχανη σιωπή που γεμίζει τη συζήτηση: το «snoob».

Ο όρος snoob περιγράφει τη σιωπή που αιωρείται όταν σταματά μια συζήτηση, τόσο απότομη και άβολη που νιώθεις εκτεθειμένη, λες και σε κοιτούν μέσα από έναν καθρέφτη σε όλη σου την ύπαρξη. Αλλά εδώ έρχεται η ανατροπή: ο Έρικ δεν αποφεύγει αυτήν την αμήχανη σιωπή. Αντίθετα, την αποδέχεται και μένει μέσα της, θεωρώντας την ως κάτι μοναδικό και πολύτιμο. Η Έμιλι ανέφερε πως, αρχικά, δυσκολευόταν να καταλάβει πώς μπορεί κάποιος να απολαμβάνει αυτή την εμπειρία, όμως ο Έρικ επιμένει ότι βρίσκει βαθιά ικανοποίηση σε αυτή.

Το παράδοξο του τραύματος, η λάθος επιλογή της αποφυγής και το απλό παράδειγμα με τη μπάλα παραλίας

Γιατί αποφεύγουμε το Snoob;

Όταν επικρατεί σιωπή στη συνομιλία, διακόπτεται ένας άτυπος κύκλος επιβεβαίωσης που χρησιμοποιούμε υποσυνείδητα για να αξιολογούμε την ποιότητα της κοινωνικής μας σύνδεσης. Όταν αυτός ο κύκλος διακόπτεται, το μυαλό μας αναζητά απαντήσεις, συχνά στρεφόμενο σε προσωπικές αμφιβολίες: «Μήπως είμαι βαρετός;», «Βαριέται ο άλλος;», «Μήπως επανέλαβα τα αστεία μου;». Σε αυτή τη στιγμή, η σιωπή μοιάζει να μεγαλώνει, επιτείνοντας τις εσωτερικές μας ανασφάλειες.

Για πολλούς, το snoob είναι σχεδόν ανυπόφορο. Άλλοι, όμως, το βλέπουν ως μέρος της φυσικής ροής μιας συνομιλίας. Εδώ συχνά παίζει ρόλο ο τύπος προσωπικότητας: οι εξωστρεφείς, οι οποίοι τροφοδοτούνται από διαρκή αλληλεπίδραση, βρίσκουν αυτές τις στιγμές δύσκολες. Οι εσωστρεφείς, από την άλλη, αντιλαμβάνονται τις σιωπές ως μια φυσική παύση, η οποία τους δίνει χρόνο να ανακτήσουν ενέργεια και να αναδιοργανώσουν τις σκέψεις τους.

Το Snoob και η συναισθηματική νοημοσύνη

Όσοι μπορούν να παραμείνουν στη σιωπή χωρίς να προσπαθήσουν να τη γεμίσουν αμέσως, συχνά διαθέτουν υψηλότερη συναισθηματική νοημοσύνη. Δεν αγχώνονται να βρουν την επόμενη ατάκα και αντ’ αυτού, αφήνουν χώρο για μια αυθεντική σύνδεση. Μελέτες δείχνουν ότι τέτοιες στιγμές παύσης μπορεί να βελτιώσουν την αυτορρύθμιση και την ενσυναίσθηση και να δημιουργήσουν έναν ισχυρότερο δεσμό μεταξύ των συνομιλητών (Krauss & Fussell, 1991). Η σιωπή, στην πραγματικότητα, δεν είναι απλώς ένα κενό· μπορεί να αποτελεί έναν χώρο για την καλλιέργεια μιας αληθινής επικοινωνίας και αλληλοκατανόησης.

Η προσέγγιση των Κουάκερων για το Snoob

Η Έμιλι αναφέρθηκε σε μια προσωπική της εμπειρία σε συνάντηση Κουάκερων, όπου οι παρευρισκόμενοι κάθονται σιωπηλοί, ενωμένοι στην ησυχία. Η ίδια περιέγραψε πώς, αρχικά, αυτή η παρατεταμένη σιωπή της προκάλεσε έντονη αμηχανία. Αλλά με τον χρόνο, η σιωπή απέκτησε έναν δικό της χαρακτήρα και γέμισε την ατμόσφαιρα με μια αίσθηση παρουσίας και αποδοχής.

Αυτό το βίωμα τής ενέπνευσε αυτό που αποκαλεί Quaker Challenge -την πρόκληση να κρατήσεις χώρο στη σιωπή, χωρίς να την καλύψεις με αμήχανα σχόλια. Είναι μια πράξη αποδοχής της στιγμής, στην οποία η σιωπή μεταμορφώνεται σε μια σιωπηλή επιβεβαίωση ότι δεν χρειάζεται να γεμίζουμε κάθε λεπτό με λόγια.

4 δυνατές λέξεις για να σταματήσεις να νιώθεις μοναξιά

Snoob ως εξάσκηση στην ενσυνειδητότητα

Το snoob μπορεί να ειδωθεί και ως μια μορφή ενσυνειδητότητας, καθώς μας καλεί να αποδεχτούμε την παύση χωρίς να την αντικαταστήσουμε με λόγια. Αφήνοντας τον εαυτό σου να μείνει σε αυτή τη σιωπή, αντιμετωπίζεις έναν χώρο που αρχικά είναι άγνωστος αλλά παράλληλα απόλυτα ανθρώπινος. Εκεί, μπορεί να βρεις μια αίσθηση ηρεμίας, μια γαλήνη που προκύπτει όταν δεν αισθάνεσαι την πίεση να γεμίσεις κάθε κενό (Kabat-Zinn, 1990).

Αγκαλιάζοντας τον εσωτερικό ήρωα του Snoob

Ο Έρικ αναγνωρίζει ότι τα snoobs δεν είναι πάντα εύκολα, αλλά θεωρεί πως αξίζουν την προσπάθεια. Ίσως, την επόμενη φορά που θα βρεθείς σε μια τέτοια στιγμή σιωπής, αντί να προσπαθήσεις αμέσως να την σπάσεις, μπορείς να μείνεις εκεί και να την αποδεχτείς. Μπορεί να είναι άβολη η παύση, αλλά ίσως αποτελεί και μια ευκαιρία για μια βαθύτερη, πιο ουσιαστική σύνδεση. Άλλωστε, ίσως η αμηχανία είναι απλώς μια διαφορετική μορφή επικοινωνίας, μια μορφή που αξίζει να εξερευνήσουμε και να αποδεχτούμε ως κομμάτι της καθημερινότητάς μας.

Συμπερασματικά, το snoob μπορεί να γίνει το νέο πεδίο γενναιότητας στην επικοινωνία σου -μια άσκηση ενσυνειδητότητας, που σε καλεί να βρεις τη δύναμη να σταθείς εκεί, χωρίς να καταφεύγεις σε τυπικότητες. Ίσως τελικά, λίγη σιωπή ανάμεσα σε φίλους να είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι.