Άγνωστες σέξι φωτογραφίες της όμορφης Μάρως Κοντού όταν ήταν 35 χρονών!
Η καλλίγραμμη και κομψή Μάρω Κοντού σε στιγμές αυτοψυχανάλυσης.
Το 1969 η Μάρω Κοντού φωτογραφίζεται για τον ταχυδρόμο και μιλά για τις φοβίες και τις ανασφάλειες της.
Διαβάστε τι δήλωνε τότε:
-Στην ζωή μου δεν προγραμμάτισα ποτέ τίποτα. Όλα σε μένα έχουν γίνει τυχαία και συμπτωματικά. Από τύχη βρέθηκα στον χορό του εθνικού θεάτρου, ίσως λόγω ύψους. Από ένα τηλεφώνημα βρέθηκα πρωταγωνίστρια μαζί με τον Χορν. Από κει και πέρα όλα πήραν τον δρόμο τους.
-Μπορώ ευκολότατα να κόψω το θέατρο, χωρίς να μου καίγεται καρφί, αν έλθει στην ζωή μου μια πιο μεγάλη ευκαιρία για κάτι άλλο, που θα μου αποδίδει περισσότερα χρήματα. Δεν έχω ψυχολογικό πρόβλημα στο θέμα της καριέρας μου, ούτε άγχη. Το μόνο μου άγχος είναι η υγεία, αν και είμαι ταύρος.
-Θα ήθελα να πεθάνω από μια συγκοπή μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Προτιμώ να είμαι υγιής μέχρι του θανάτου μου παρά να γίνω ακόμη και η μεγαλύτερη φυσιογνωμία της εποχής μας.
-Όταν ήμουν πιο μικρή φοβούμουνα πολύ το αεροπλάνο. Είχα κάνει το πρώτο μου αεροπορικό ταξίδι στην Θεσσαλονίκη και τόσο φοβήθηκα ώστε στον γυρισμό πήρα ταξί και πλήρωσα 2.500 χιλιάδες δραχμές για την Αθήνα. Έφτασε κάποια στιγμή που έπρεπε να πάω με τον θίασο του Χορν στην Κύπρο. Κυριακή βράδυ τελείωναν οι παραστάσεις στην Αθήνα και τρίτη ξεκινούσαν στην Κύπρο. Να πάω με πλοίο δεν προλάβαινα να πάω με αεροπλάνο δεν το άντεχα. Κατέφυγα σε ένα ψυχολόγο – ψυχίατρο. Εκείνος είχε μια πειθώ απίθανη, μιλήσαμε αρκετά, μου έδωσε και κάτι χάπια να τα παίρνω για μια εβδομάδα και μπήκα στο αεροπλάνο άφοβα. Από τότε έχω αλωνίσει όλη την Ευρώπη με αεροπλάνα.
-Ένας άλλος φόβος μου ήταν ότι δεν ήθελα να απομακρυνθώ από τους δικούς μου, από το κέντρο των Αθηνών. Νόμιζα πως κάτι θα μου συμβεί. Και αυτό το ξεπέρασα μόνη μου. κάθισα το σκέφτηκα, το συζήτησα με τον εαυτό μου. Βρήκα πως ήταν ένας ανόητος φόβος και έτσι γλύτωσα από αυτό.
-Δεν φοβάμαι την μοναξιά. Μπορώ να κάθομαι ώρες ολόκληρες στο σπίτι μου και να διαβάζω η να βλέπω τηλεόραση.
-Έχω ένα άγχος με την ηλικία όχι στην σκηνή αλλά στην ιδιωτική μου ζωή. Το να πάω σε κάποια θάλασσα μετά από χρόνια και όλοι να με κοιτάνε και να λένε: «Κοίτα πως έγινε εκείνο το κορίτσι που είχε τόσο ωραία πόδια» δεν θα μου είναι ευχάριστο. Κακά τα ψέματα θέλει κανείς να διατηρεί κάτι ωραίο που έχει.