Θα σ’αγαπώ, όσο η θάλασσα θα΄ναι γαλάζια…
Ανανεώθηκε:
Μάλλον το έχω ξαναπεί… Αλλά θα το πω και πάλι. Απ’όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν καλός στα λόγια. Στην έκτη δημοτικού αυτό αποδείχτηκε με ένα βραβείο στην έκθεση. Σε πανελλαδικό διαγωνισμό. Με θέμα την αποταμίευση.
Το ότι στην αποταμίευση τα πήγα χάλια, δεν αναιρεί ότι ήμουν καλός με τις λέξεις ε; Νωρίτερα από το βραβείο, άλλωστε, με είχαν εμπιστευτεί οι συμμαθητές μου. Στα ραβασάκια τους. Όταν ήθελαν να ρίξουν το κορίτσι έπεφταν στην ανάγκη μου. Κι εκεί έπρεπε να σπάσω το κεφάλι μου να γράψω κάτι που αφενός μεν δεν θα είχε καμία σχέση με κάτι που είχα γράψει για κάποιον άλλον φίλο (και το κορίτσι του…), αφετέρου δε θα ταίριαζε και στην ιδιοσυγκρασία του φίλου μου.
Δηλαδή δεν θα έβαζα ποτέ τον κάνγκουρα να γράψει κάτι ποιητικό… Όλα τα ραβασάκια ήταν γραμμένα στα… μέτρα των φίλων που τα ζητούσαν. Σοβαρές δουλειές όχι αστεία! Και αποτελεσματικές… Μεγάλοι έρωτες γεννήθηκαν από αυτά τα ραβασάκια. Άλλωστε, τον καιρό εκείνο, που δεν υπήρχαν social media κλπ. τα κορίτσια δίψαγαν για ένα γράμμα… Που μεταξύ μας, άντεχε και στο χρόνο! Δεν το έσβηνες άμα σου πέρναγε ο έρωτας.
Ο έρωτας χτίζεται πάνω στις αντιθέσεις
Τον τελευταίο καιρό, δεν ξέρω ακριβώς τι με έχει πιάσει και αναρωτιέμαι ποιος άραγε είναι ο μεγαλύτερος όρκος αγάπης που έχει γραφτεί ποτέ… Ποια φράση θα ήθελα να ακούσω ή θα ήθελα να έχω πει στον έρωτα; Κι επειδή εδώ και πολλά-πολλά χρόνια ακούω μουσική περισσότερο από τους ανθρώπους, η επιλογή μου ήταν… τραγουδιστική. Το «Θα σ’αγαπώ, όσο η θάλασσα θα ‘ναι γαλάζια» που έχει ο γράψει ο Γιάννης Κότσιρας, είναι θαρρώ ότι πιο απλό κι ότι πιο σπουδαίο έχει γραφτεί ποτέ για την αγάπη. Είναι ο αιώνιος όρκος. Είναι το πάντα. Είναι το για πάντα… Κι ήταν πάντα εκεί σαν να περίμενε κάποιος να το γράψει. Ή να το πει… Και το έγραψε αυτός ο ωραίος τύπος. Μπράβο του…
Ξέρεις κάτι… Τελικά ο έρωτας είναι απλός. Δεν θέλει πολλά- πολλά φτιασιδώματα. Καθαρά βλέμματα θέλει, ανοικτές ψυχές, ωραίες μυρωδιές και ελευθερία… Ανοιχτωσιά για να ανθίζει το λουλούδι του και να μοσχοβολάει ο τόπος. Να ανθίζεις κι εσύ. Και ο άλλος. Μαζί και χωριστά.
Δείξε τον πραγματικό εαυτό σου, όχι αυτόν που θέλει ο άλλος
Για σένα το λέω που μπορεί να ερωτευτείς και να θες να κλείσεις τον άλλο μέσα σε ένα κουτί, με το φόβο μην τον χάσεις. Θα τον χάσεις.
Bloggers
