Aπόδραση από τη Φωλιά του Κούκου!

Την εβδομάδα που πέρασε κατάφερα να πετάξω μακρυά από τη φωλιά του κούκου aka την πατρίδα μας. Με το που πάτησα το πόδι μου ,το χοτ τόπικ “η πρεμιέρα της Μενεγάκη” άρχισε να πηγαίνει περίπατο.Δε χρειάστηκε και πολύ και ήρθε αυτό το γλυκό μπλακ άουτ που άφησε όλες τις άχρηστες πληροφορίες πίσω μαζί με τη γκρίνια. Πέτυχα το Λονδίνο σε ένα Indian Summer με μία πρωτοφανή καλοκαιρία όπου όλοι.. λιάζονταν με μαγιώ στα πάρκα και κυκλοφορούσαν με σαγιονάρες λες και βρίσκονταν στο Miami. Πως ζουν εδώ οι άνθρωποι χωρίς να ασχολούνται μονίμως με την τηλεόραση και τους πολιτικούς? Οι φοιτητές μας πάντως κάνουν ζωή χαρισάμενη. Εμείς στο νταλκά για να τους στέλνουμε λεφτά και αυτοί στα λονδρέζικα καφενεία και στα solarium. Γεμάτο ελληνόπουλα παντού. Η τρέλα βέβαια εμένα ποτέ δε με ξεχνά. Ετσι μετά από ένα spicy δείπνο στο Yauacha , όπου ένας μεθυσμένος κινέζος οριόταν στο διπλανό τραπέζι για το ποδόσφαιρο και μας πήρε το κεφάλι , μας έτυχε ταξιτζής τούρκος για να μας πάει σπίτι. Τι είναι αυτό με τους Τούρκους και μας βλέπουν σαν αδέλφια. Καρδούλες τα μάτια τους κάνουν όταν ακούν ελληνικά. Ετσι μας άρχισε τα κοπλιμέντα κι εγώ άρχισα κάτι αηδίες πως όλοι βλέπουμε τους Εζελ κλπ και για μπόνους μας έκανε την έκπληξη και έβαλε ελληνική μουσική. Και τι μουσική. Τη γερακίνα και τα τρία παιδιά βολιώτικα στο διαπασών ..Να τα ακούς και να περνάς από το Grosvenor Square. Από ευγένεια τα ακούσαμε μέχρι να μας πάει σπίτι. Την άλλη τρέλα έζησα την επομένη στο γυμναστήριο όπου μία σατανική γυμνάστρια με έβαλε να σπρώχνω κάτι σίδερα μπροστά στον κόσμο που έκανε διάδρομο λες και προετοιμαζόμουν για το ρόλο της Lara Croft. Δεν είπα τίποτα για να κάνω το τζόβενο όμως μία ιρανή κυρία δίπλα με ξεπέρασε αφού γκρίνιαζε πως δεν μπορούσε να κάνει καλά γυμναστική γιατί είχε pms- τις δύσκολες ημέρες πριν την αδιαθεσία δηλαδή. Η κυρία ήταν γύρω στα 60 αλλά μετά μου εξήγησε μία άλλη πολύ συμπαθητική,επίσης περσίδα πως οι ιρανοί γενικά λένε ψέματα για την ηλικία τους και ακόμα και η μάνα της κρύβει χρόνια ακόμα και από το γιατρό της! Μιλάμε κόβουν δεκαετίες ολόκληρες, όχι σαν κάτι σελέμπριτιs δικά μας που χουν κολλήσει και δεν περνάνε ποτέ τα 45. Για να μη χαρεί και πολύ με χλιδές το μάτι Κυριακή το μεσημέρι πήγαμε στο Camden Market. Πολλές σαχλαμάρες για πώληση, φανταστική ατμόσφαιρα, παράδεισος για όσους θέλουν να ντυθούν μασκέ, να τρυπιθούν , να τατουαριστούν και να παραμείνουν γκοθάδες. Stands με φαγητά από όλο τον κόσμο και οι Τούρκοι να μας φωνάζουν “Κεμπαμπ Guzel”. Ο Μωράκης πριν τον Ονούρ μας τάμαθε τα τούρκικα. Οι φίλες μου εδώ στο London πάντως έχουν ξεβιδωθεί στη γιόγκα και κάνουν και καράτε. Εχω φίλη, σοβαρότατη, με μεγάλη θέση σε πολύ μεγάλη τράπεζα που πήρε το γιό της και πήγαν σε ένα απομονωμένο χωριό της Κίνας το καλοκαίρι για να κάνουν εντατικό καράτε. Στα βάθη της Κίνας του ράπιζαν και τους βασάνιζαν μέσα στην υγρασία στο όνομα του Κουνγκ Φου . Μάνα και γιός επέζησαν και επέστρεψαν στο Holland Park. Aυτά τα λονδρέζικα και να πούμε πως μεγάλες στιγμές έζησαν και οι δικοί μας που πήγαν Παρίσι και σέρνονταν στις επιδείξεις και στα Hotel Costesκαι τα δημοσίευαν στα facebooks για να δαγκώνονται από ζήλια οι φίλοι στην ψωροκώσταινα. Οτι και να έζησαν εδώ θα επιστρέψουν! Και εδώ τι έγινε? Το Τρίτο Στεφάνι έκανε πρεμιέρα στο Παλάς, το Γάλα επίσης , το Just the Two of Us άφησε τους σελέμπριτις που ήδη δεν είχαν δουλειά εντελώς χωρίς δουλειά και ούτω καθεξής. Kι εγώ δεν είδα καθόλου τηλεόραση. Κρατάω δυνάμεις! Uptown από το Downtown που κυκλοφόρησε.