Το θέμα δεν είναι να μην φας το Πάσχα, το θέμα είναι να σταματήσεις μετά το Πάσχα

Καταρχήν, έτσι το θέλει η παράδοση. Κάνουμε αποτοξίνωση, αλλά κυρίως, Πάσχα χωρίς στέρηση δεν γίνεται. Και όταν λέμε στέρηση, εννοούμε στέρηση και όχι ένα τραπέζι με όλα τα καλούδια του κόσμου. Αυτό δεν είναι νηστεία. Αυτό είναι ψυχολογικό λάθος και πάθος.

Και μην μου πείτε πως δεν το ζείτε...

Και μόνο που λέμε πως νηστεύουμε την συγκεκριμένη εβδομάδα, λες και δεν μας τάιζαν χρόνια και έχουμε μία μόνιμη πείνα από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Κάθε Πάσχα στην Καλαμάτα που έρχονται και όλοι οι θείοι μου, τα τραπέζια μεσημέρι και βράδυ δεν θα λείψουν ούτε μία μέρα.

Τα κουλούρια της γιαγιάς που δεν σταματάμε να καταναλώνουμε, το ψωμί που όσο δεν τρώμε τον υπόλοιπο χρόνο το καταναλώνουμε μέσα στην Μ.Εβδομάδα και παρόλα αυτά πάντα νιώθουμε πως δεν είναι αρκετά, γιατί νηστεύουμε!

Κανονικά, η νηστεία είναι στέρηση και δεν έχει να κάνει μόνο με το φαγητό. Νηστεία καλό θα είναι να κάνουμε σε ό,τι κάνουμε κατάχρηση όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Αυτοσυγκράτηση όπως λέει και η μαμά μου....

Και φτάνουμε στο Μ.Σάββατο και στην Ανάσταση που το μυαλό όλων είναι στη μαγειρίτσα, στο ψητό και ό,τι έχει ο καθένας φτιάξει στο σπιτικό του.
Τρως, τρως, τρως και όταν σταματάς, σκέφτεσαι την επόμενη μέρα που θα ξαναφάς το υπέροχο σουβλισμένο αρνί!

Μία εβδομάδα που το μυαλό σκέφτεται το φαγητό. Από τη στέρηση που δεν είναι και πολλή στέρηση τελικά.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πολλοί παχαίνουν μέσα στην Μ. Εβδομάδα.

Και όταν η στέρηση σταματήσει ( έχοντας πάρει κανένα κιλό ) ξεκινάει η υπερκατανάλωση, που δύκολα μαζεύεται τελικά αφού όλο και κάποια δικαιολογία θα βρεις για να την συνεχίσεις.

Το σημαντικότερο λοιπόν για μένα, είναι να μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου και όταν θα πεις όχι, όταν θα πεις φτάνει, να μπορείς να το κάνεις και πράξη.

Όλα στο μυαλό μας είναι!!!