Τελικά πόσο χρόνο χρειάζεσαι μέχρι να ερωτευτείς κάποιον;

Επιστρέφεις στο σπίτι έπειτα από ένα συναρπαστικό πρώτο ή έβδομο ραντεβού. Κλείνεις την πόρτα πίσω σου, ακουμπάς πάνω της με την πλάτη, στέκεσαι λίγο στη σιωπή και αναπολώντας στιγμιαία τη βραδιά που παρήλθε, ένα χαμόγελο φωτίζει το πρόσωπό σου. Την ίδια στιγμή, θέλεις να στείλεις αμέσως μήνυμα σε όλες τις φίλες, την αδερφή, τη συνάδελφό σου, για να τους δηλώσεις πόσο ερωτευμένη είσαι με τον τύπο που πριν λίγα λεπτά ήσασταν μαζί όμως, κοντοστέκεσαι, κάτι σε αποθαρρύνει και το σκέφτεσαι ξανά. Μήπως είναι πολύ νωρίς για δηλώσεις;

Οι Άγγλοι λένε πως, «if you know, you know» και συμφωνώ. Ο Elvis τραγουδούσε μελωδικά πως, «wise men said, only fools rush in» και εσύ δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρη για το αν αυτή η μικρή, υπόκωφη έκρηξη που αισθάνεσαι στο στομάχι σου, είναι πράγματι το butterfly effect ή απλώς, μία προσωρινή ψευδαίσθηση, η οποία προκύπτει από την ανάγκη να πιστέψεις πως βρήκες κάποιον που αξίζει τον έρωτά σου. Τι συμβαίνει, όμως, στ’ αλήθεια και πόσο καθοριστικό ρόλο παίζει η διάρκεια μίας γνωριμίας, για να δηλώσεις αμετανόητα ερωτευμένη με κάποιον; Πότε είναι πολύ νωρίς και πότε πολύ αργά; Έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ή μήπως η στιγμή σε προσπέρασε; Και στην τελική, υπάρχει σωστό timing στον έρωτα, όταν δεν υπάρχει σωστό timing εν γένει;

Κι όμως, υπάρχει σωστό timing στον έρωτα. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα πως η δική σου κατάλληλη στιγμή θα συγχρονιστεί με την κατάλληλη στιγμή του ανθρώπου με τον οποίο είσαι ερωτευμένη. Διότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και βιώνει τον έρωτα με έναν δικό του τρόπο, κάτι που εξαρτάται από το άτομο που έχει απέναντί του, καθώς και το περιβάλλον και τις συνθήκες που επικρατούν στη ζωή του τη δεδομένη περίοδο.

Όταν το δικό σου κατάλληλο timing συμπίπτει με το δικό του κατάλληλο timing

Πριν αρχίσεις να κάνεις αναλύσεις για να εξακριβώσεις αν το δικό σου ιδανικό timing μπορεί τελικά να συμπέσει με το ιδανικό timing του αγοριού που σε ενδιαφέρει, είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσεις μέσα σου, τι σημαίνει για εσένα, «είμαι ερωτευμένη». Αρκεί να σκεφτείς πως ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος δήλωνε πως είχε ερωτευτεί 13 φορές στη ζωή του, για να καταλάβεις πόσο διαφορετικά ερμηνεύει, μεταφράζει και ορίζει ο καθένας αυτήν τη ζωτική και συναρπαστική διεργασία που προκύπτει στον εγκέφαλο, όταν ερωτευτεί κάποιον. Διότι, μεταξύ άλλων, το να ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο επιβάλλει πρώτα να τον γνωρίσεις, να τον κατανοήσεις, να τον εξημερώσεις όπως ο Μικρός Πρίγκιπας στην αλεπού στο γνωστό παραμύθι. Να ξέρεις τις αξίες, τη φιλοσοφία ζωής, την ιστορία, τις λεπτές ιδιομορφίες και τα όνειρα που τον κάνουν ξεχωριστό. Όχι, ο έρωτας δεν είναι μόνο πεταλούδες στο στομάχι, ασυγκράτητος ενθουσιασμός, άγχος και ανυπομονησία για το αν θα σου στείλει. Είναι και εγγύτητα, η οποία προϋποθέτει μία ολοκληρωτική αποδοχή του ανθρώπου που στέκεται στο πλάι σου.

Είναι ο έρωτας μία ισχυρή δύναμη που λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο ρολόι;

Το τοπίο σχετικά με τη χρονική διάρκεια που χρειάζεται ο έρωτας για να ενεργοποιηθεί, να εντοπιστεί και να αναπτυχθεί είναι κάπως θολό, ασαφές και πολύ μπερδεμένο. Παρόλα αυτά, η επιστημονική κοινότητα έχει προσπαθήσει να δώσει απαντήσεις πάνω σε αυτό το ζήτημα, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν την απόλυτη αλήθεια, αφού κάθε άνθρωπος και συνεπώς, κάθε σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων, είναι μία μεμονωμένη περίπτωση. Πιο αναλυτικά, μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο παρελθόν και δημοσιεύθηκε στο Journal of Personality and Social Psychology, κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι άντρες χρειάζονται περίπου 97 ημέρες για να νιώσουν ερωτευμένοι και οι γυναίκες 149 ημέρες, ενώ το ίδιο επιβεβαιώνει και μία δεύτερη, πιο πρόσφατη έρευνα, η οποία παρουσιάστηκε στο περιοδικό Evolutionary Psychology και επισημαίνει πως οι άντρες ερωτεύονται πολύ πιο γρήγορα από τις γυναίκες, οι οποίες θέλουν τον χρόνο τους. Ωστόσο, οι εξαιρέσεις είναι αυτές που επιβεβαιώνουν τους «άγραφους» κανόνες της ζωής, οπότε δεν έχει νόημα να ανοίξεις το ημερολόγιο και να αρχίσει να μετράς τις μέρες που τον γνωρίζεις, ελπίζοντας πως ο έρωτας θα λειτουργήσει στην περίπτωσή σας, σαν καλοκουρδισμένο, ελβετικό ρολόι.

Και τότε τι ακριβώς ισχύει για τον μύθο του έρωτα με την πρώτη ματιά;

Σίγουρα, όσα έχουμε αναφέρει νωρίτερα έρχονται σε αντίθεση με τα δακρύβρεχτα, κινηματογραφικά love stories της πραγματικής ζωής ή του κινηματογράφου, τα οποία γεννήθηκαν με ένα τυχαίο βλέμμα, με μία ματιά ανταπόκρισης που άλλαξε για πάντα τις ζωές δύο ανθρώπων. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, πως έρωτας με την πρώτη ματιά δεν μπορεί να προκύψει, επειδή εκ των πραγμάτων ο έρωτας απαιτεί χρόνο. Απλώς, είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, το οποίο τις περισσότερες φορές το συγχέουμε με την έντονη ερωτική έλξη που αισθανόμαστε για ένα καινούργιο πρόσωπο που έχουμε γνωρίσει, ένα πρόσωπο που μελλοντικά μπορεί να ερωτευτούμε βαθιά, να αγαπήσουμε, να «χτίσουμε» μαζί του μία ουσιαστική συντροφική σχέση και γιατί όχι, μία οικογένεια. Τα πάντα είναι θέμα τύχης και… timing. Σε κάθε περίπτωση, για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, μελέτες έχουν αποδείξει πως ένας άνθρωπος αποφασίζει ασυνείδητα μέσα στα πρώτα δευτερόλεπτα μιας νέας γνωριμίας, αν κάποιος του αρέσει ή αν τον ενδιαφέρει ερωτικά. Μπορεί να νιώσει για αυτόν μία ακατανίκητη έλξη, χωρίς αυτή η έλξη να συνεπάγεται απόλυτα με το αίσθημα του έρωτα.

Στον έρωτα όποιος βιάζεται σκοντάφτει ή ανακηρύσσεται νικητής

Τα πιο πολύτιμα ευρήματα που μας έχει προσφέρει η επιστήμη της στατιστικής για την επιστήμη του έρωτα, αφορούν στους παράγοντες που επιβραδύνουν ή «απογειώνουν» αυτό το μαγικό και απρόβλεπτο συναίσθημα. Με λίγα λόγια, τους λόγους που μας κάνουν τελικά να πέφτουμε με τα μούτρα ή να τρέχουμε μακριά. Και για αυτό μπορεί να μας αποκαλύψει πολλά η γνωστή θεωρία του John Bowlby περί Attachment Style, αφού γνωρίζοντας αν ανήκουμε στην κατηγορία των secure, των anxious ή των avoidant συντρόφων, είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε καλύτερα πώς λειτουργούμε σε μία ερωτική σχέση και γιατί. Ωστόσο, από τις τρεις κατηγορίες έχει αποδειχθεί πως εκείνοι που ανήκουν στην ομάδα των anxious, είναι πιο πιθανό να ερωτευτούν γρήγορα και ευκολότερα κάποιον. Βέβαια, εξίσου σημαντική είναι και η φυσική επαφή που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα σε δύο πρόσωπα. Διότι αν μία ερωτική σχέση έχει προχωρήσει αρκετά, σημαίνει πως έχει υπάρχει και αρκετή οικειότητα, ώστε ένας από τους δύο να αρχίσει να αισθάνεται πεταλούδες στο στομάχι.

Κλείνοντας, μην ξεχνάς πως ο έρωτας είναι απρόβλεπτος. Όσες έρευνες ή μελέτες και αν πραγματοποιηθούν, όσα κείμενα και αν γραφτούν, δεν θα καταφέρουμε ποτέ να εξηγήσουμε αυτήν την πανίσχυρη δύναμη, η οποία μας κάνει να θέλουμε να χάσουμε οικιοθελώς τον εαυτό μας. Οπότε, μην σκας άδικα. Αν είναι να σου συμβεί, θα συμβεί όταν δεν το περιμένεις και θα κάνει την καρδιά σου να χτυπά τόσο δυνατά, που θα θέλεις να χορέψεις στον τρελό ρυθμό της.