Ο Ευριπίδης Σαμπάτης από τους Evripidis and his tragedies διαλέγει τα αγαπημένα του 60s τραγούδια

Τα άσματα τραγουδισμένα από κορασίδες στο πρώτο κυρίως μισό της δεκαετίας του 60 είναι ένα από τα αγαπημένα μου μουσικά είδη. Αποτελούν μικροσκοπικές αυτόνομες ποπ τραγωδίες (ή και κωμωδίες μερικές φορές ή και τα δυο ταυτόχρονα) όπου η κορυφαία (βασική τραγουδίστρια) μιλάει για τα δεινά και τις χαρές της, ενώ ο χορός (οι υπόλοιπες τραγουδίστριες) άλλοτε σιγοντάρουν και άλλοτε παίρνουν ενεργά μέρος, δίνοντας συμβουλές, προτρέποντας και αποτρέποντας. Όλα αυτά δε, συνοδεύονται συνήθως με παράλογα χτενίσματα, περούκες, φορέματα κάθε τύπου, που συνήθως συνοδεύονται με ψηλές μπότες, χορογραφίες (που με τα σημερινά στάνταρ φαίνονται τουλάχιστον παιδιάστικες, για να μην πω αστείες) και τα ρέστα. Εδώ θα γράψω για μερικά από τα αγαπημένα μου κομμάτια αυτού του είδους.

Walking in the rain - The Ronettes
Δε νομίζω πως υπάρχει άλλο τραγούδι που να ξεχειλίζει σε τέτοιο βαθμό από τη γλυκιά προσμονή ενός εφήβου που ψάχνει τον έρωτα. Ο τοίχος του ήχου του Phil Spector εδώ στάζει μέλι και η κακομεταχειρισμένη πρώην γυναίκα και μούσα του, Ronnie Spector τραγουδάει με μια φωνή που σπάει από την επιθυμία. Όχι, δεν ψάχνει κάποιον συγκεκριμένο αλλά ξέρει ότι θα είναι όμορφος, ντροπαλός, ότι θα του αρέσει να περπατάει στη βροχή, να κάνει ευχές κοιτάζοντας τα αστέρια και να είναι ερωτευμένος. Θα τον φιλάει όταν βρίσκονται μαζί και θα της λείπει όταν βρίσκονται μακριά, θα τσακώνονται κάποιες φορές αλλά δε θα τη νοιάζει γιατί θα τα βρίσκουν εύκολα, άλλωστε θα μοιράζονται τόσο πράγματα, θα περπατάνε μαζί στη βροχή, θα κάνουν ευχές στα αστέρια και θα είναι τόσο ερωτευμένοι. Ούτε ο Jonny ούτε ο Bobby της κάνουν, αυτοί δεν πάνε για περίπατο στη βροχή. Όλα αυτά ενώ ακούγονται βροντές, ο ήχος της βροχής που πέφτει, βιολιά, καμπάνες, πνευστά και αγγελικές φωνές πνιγμένες σε μια απόκοσμη ηχώ, σαν την παραζάλη και τον παραλογισμό της εφηβική καρδιάς που πάντα χτυπάει τόσο γρήγορα και είναι φορτωμένη τόσες ορμόνες και όνειρα.

One block from heaven - Mary Wells
Όποιος έχει υπάρξει ερωτευμένος θα θυμάται την κωλοπιλάλα που σε πιάνει όταν είσαι στο δρόμο για το σπίτι όπου μένει το αντικείμενο του πόθου σου, ειδικά τα τελευταία λεπτά πριν φτάσεις στην πόρτα του και χυθείς στην αγκαλιά του. Για αυτό το εκστατικό συναίσθημα μας τραγουδάει, σχεδόν με αγκομαχητά, η Mary Wells (μεγάλη σταρ της Motown που εδώ ακόμα βρίσκεται στα ξεκινήματά της) για το πώς ο παράδεισος βρίσκεται ένα μόλις τετράγωνο μακριά, για τα μπράτσα του καλού της που βρίσκονται σε απόσταση ενός λεπτού, για τις μαγικές του χάρες και για τη βιασύνη της. Αν ακούγοντας αυτό το τραγούδι δε νιώσεις να σου ανεβαίνει η πίεση και να ζαλίζεσαι γλυκά, τότε λυπάμαι, ποτέ δεν υπήρξες ερωτευμένος.

I sold my heart to the junkman - The Starlets
Νομίζω πώς ο τίτλος δε χρειάζεται επεξηγήσεις. Η νεαρή τραγουδίστρια έφαγε τα μούτρα της στον έρωτα, ξεπούλησε την καρδιά της στον παλιατζή και δε θα ξαναερωτευτεί ποτέ. Όλα αυτά υπό τη συνοδεία υπερκινητικών βιολιών, στεναγμών και ενός υστερικού σιγονταρίσματος από τις φιλενάδες της. Το πιο ωραίο είναι ότι η πρωταγωνίστρια δεν μου ακούγεται και τόσο πληγωμένη, βρήκε τη λύση άλλωστε ώστε να μην της ξαναραγίσουν την καρδιά.

Try the worrying way - The Fabulettes
Ψιτ, όλοι όσοι είχαν ποτέ προβλήματα βάρους... Aφήστε τις δίαιτες και τα γυμναστήρια, οι The Faboulettes έχουν τη λύση, δε χρειάζεται πια να μετράτε θερμίδες και να ασκείστε. Απλά βρείτε έναν άντρα που να μην εμπιστεύεστε, έναν που του αρέσει να γυρίζει από εδώ κι από εκεί και που πιθανόν σας τα φοράει. Η γλυκιά μας πρωταγωνίστρια ήταν γεματούλα αλλά από τότε που έμπλεξε με έναν από αυτά τα ρεμάλια, αδυνάτισε διότι πού όρεξη να φάει, περνάει τις μέρες και τις νύχτες της σπάζοντας το κεφάλι της, αναρωτώμενη με ποια άλλες τρέχει το αγόρι της. Εντάξει, ουδέν κακό αμιγές καλού. Κέντρα αδυνατίσματος, οι μέρες σας είναι μετρημένες.

Needle in the haystack - The Velvetees
Σίγουρα δεν ανακαλύψαν τον τροχό και τη φωτιά αλλά έθεσαν πολύ ψηλά τον πήχη όσον αφορά τα τραγούδια που δίνουν συμβουλές και αποκαλύπτουν μεγάλες αλήθειες. Διότι υπάρχει μεγαλύτερη αλήθεια από το ότι το να βρεις έναν καλό άνδρα είναι σα να ψάχνεις βελόνα στα άχυρα και ότι καλύτερα να το παίζεις δύσκολη γιατί αλλιώς θα μετανιώσεις τη μέρα που γεννήθηκες GIRL; Δεν ξέρω τη γνώμη έχουν οι άνδρες για αυτές τις κατηγορίες, εγώ πάντως πείστηκα από τις The Velvetees, το δυναμισμό, την αποφασιστικότητα και τη σοφία (αποκτημένη μέσα από τα 40 κύματα) που αποπνέουν. Άλλωστε κάποιες φορές, όπως λέει και το τραγούδι, τα νερά που μοιάζουν ήρεμα είναι τα πιο βαθιά.

Nightmare - The Whyte Boots
Εδώ μιλάμε για το πραγματικό δράμα με το Δ κεφαλαίο, παρόλο που το συγκρότημα ποτέ δεν υπήρξε πραγματικά αλλά ήταν ένα κατασκεύασμα δυο ευφυέστατων παραγωγών του Brill Building. Στο προαύλιο του σχολείου μια αυθεντική τραγωδία λαμβάνει χώρα. Η κορυφαία, μετά από προτροπή του χορού, σα μια έφηβη Μήδεια, ορμάει στην κοπέλα που της έφαγε το αγόρι και μάλιστα είχε το θράσος να δείχνει στους πάντες το δαχτυλίδι που αυτός της χάρισε. Ο χορός την ενθαρρύνει, τις φωνάζει να πετάξει στο έδαφος την αντίζηλη. Ξαφνικά το τραγούδι μετατρέπεται σε έναν ορυμαγδό από κοριτσίστικες κραυγές, στην αρχή γεμάτες μίσος και μετά ανησυχία, τρόμο. Η μισητή αντροχωρίστρα κείτεται στο έδαφος νεκρή και η πρωταγωνίστρια αρχίζει να ουρλιάζει, να ζητάει βοήθεια. «Τρέξε!!» ουρλιάζει ο χορός αλλά πολύ αργά, οι σειρήνες τις αστυνομίας αντηχούν εκκωφαντικά, η κορυφαίος συλλαμβάνεται και ούτε οι σπαραχτικές τις κραυγές και πολυλογίες ούτε οι φοβισμένες ομολογίες των άλλων κοριτσιών που διαβεβαιώνουν ότι «She didnt want to fight, she didn't want to fight...» δε μπορούν να τη σώσουν.

I can never go home anymore - Τhe Shangri Las
Οι Τhe Shangri Las, με τις ψηλές τους μπότες, τα δερμάτινα παντελόνια τους και της εξωφρενικές φήμες που της ακολουθούσαν ήταν τα πραγματικά κακά κορίτσια του εφηβικού showbiz και οι βασίλισσες του εφηβικού δράματος. Τα τραγούδια τους ήταν γεμάτα μηχανόβιους με ευαίσθητες καρδιές, βόλτες στην παραλία που δεν έχουν καλή κατάληξη (μπορεί να φτάσουν έως και το βιασμό), εραστές που το σκάνε μαζί και βρίσκουν το θάνατο, στρατιώτες που πάνε στο μέτωπο, ήχοι από μοτοσυκλέτες και γλάρους. Το πιο σπαρακτικό τους τραγούδι είναι αδιαμφισβήτητα το «I can never go home anymore». Όποιος έχει πικράνει ποτέ τη μαμά του καλά θα κάνει να το ακούσει. Η πρωταγωνίστρια αναγνωρίζει ότι η μητέρα της την αγαπούσε αλλά επειδή εναντιώθηκε στο εφηβικό καπρίτσιο της κόρης, αυτή εγκατέλειψε το σπίτι της. Τώρα, έχοντας ξεχάσει πλέον το αγόρι εκείνο, θυμάται τη μανούλα της να τη νανουρίζει και φωνάζει σπαρακτικά το όνομά της. Μας προτρέπει να δείξουμε στη μητέρα μας τρυφερότητα, να μην της φερθούμε όπως φέρθηκε αυτή στη δική της. Όταν πια με σπασμένη φωνή τραγουδάει «She grew so lonely in the end, Angels picked her for their friend and I can never go home anymore», σου ραγίζει την καρδιά και θες να τρέξεις στη μανούλα σου και να ζητήσεις συγνώμη για όλα. Η Mary Weis τραγούδησε αυτό το τραγούδι πριν από μερικά χρόνια στο Primavera Sound και όλο το θέατρο βούρκωσε. Μπορεί οι Τhe Shangri Las να ήτανε άγρια κορίτσια αλλά ήξεραν ότι μάνα είναι μόνο μία.

Και αν τα παραπάνω τραγουδιά δεν σας αρκούν, ακούστε και αυτά:
Love is like an itching in my heart - The Supremes
Big bad world - Cathy Saint
Break-a-way - Irma Thomas
When you walk in the room - Jackie deShannon
Egyptian Shumba - The Tammys
I never dreamed - The Cookies
Beachwood 45789 -The Marvelettes
Am I the same girl - Dusty Springfield

Info: Ο δίσκος των Evripidis and his tragedies "A healthy dose of pain" κυκλοφορεί από την Inner Ear και μπορείτε να τον αγοράσετε on line. Οι Evripidis and his tragedies παίζουν live στην Αθήνα την 1η Μαρτίου στο 6 D.O.G.S (Αβραμιώτου 6-8 Μοναστηράκι) και ο Ευριπίδης κάνει dj set μαζί με τη Anna Von το Παρασκευή 02/03 στην Cantina Social. Επίσης πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το εκπληκτικό video τους για το τραγούδι "Teeth" που μπορείτε να δείτε ακριβώς από κάτω.

01

18