Οι ήρωες αυτών των ταινιών περιμένουν σαν κι εσένα στο σπίτι

Ημέρα 89567283900989… Αν κάποιο ψηφίο είναι λάθος, συγχωρήστε μας, αλλά κάπου έχει αρχίσει να χάνετε η επαφή με την αίσθηση του χρόνου με όλη αυτήν την κατάσταση. Το 2020 πέρασε και ούτε που το καταλάβαμε. Ιανουάριο, Φεβρουάριο για έναν ιό ακούγαμε, αλλά, ψέματα δε θα πούμε, πολύ σημασία δε δώσαμε, γιατί πολύ απλά πού να μας πάει το μυαλό ότι θα ζούσαμε σαν τους πρωταγωνιστές των post-apocalyptic ταινιών; Όχι να κυκλοφορούμε με machete και να κρυβόμαστε σε υπόγεια bunkers, προφανώς. Στο γενικότερο πλαίσιο της πανδημίας.

Τι κάνουμε, λοιπόν, από τότε; Το μόνο που μπορούμε: Περιμένουμε. Να μάθουμε νέα για τον κορονοϊό. Να ακούσουμε πότε θα βγούμε από την καραντίνα Season 1. Να αποφασίσουμε αν είναι ok να πάμε διακοπές. Να δούμε πότε θα κυκλοφορήσει το εμβόλιο. Να ενημερωθούμε για την καραντίνα Season 2. Κοινώς «στο περίμενε». Οπότε κι εμείς βρήκαμε για αυτήν την εβδομάδα τις ταινίες που έχουν βιώσει την αναμονή με κάθε τρόπο και σε κάθε επίπεδο, μία για κάθε μέρα της upgraded καραντίνας που μένει. Για να νιώσουμε λίγη ταύτιση. Καταλαβαίνεις.

The Fountain (2006)

Η συγκεκριμένη ταινία ασχολείται με την αναμονή σε ένα επίπεδο έως και υπαρξιακό, συνδυάζοντας στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, ιστορίας και πνευματισμού. Ο Hugh Jackman και η Rachel Weisz διηγούνται τρεις ιστορίες αθανασίας και την προσπάθεια ενός ανθρώπου να αποφύγει τη μοίρα του.

Sense and Sensibility (1995)

Μία από τις πιο κλασικές ταινίες, μεταφορά από τη γνωστή ιστορία της Jane Austin με τον ίδιο τίτλο. Εδώ μιλάμε για μία έως και τετριμμένη αναμονή, αυτήν της πραγματικής αγάπης. Βέβαια, αν σκεφτείς και λίγο την εποχή στην οποία γράφτηκε -1811- δεν είναι και παράλογο που αυτό το θέμα είναι πιο αυτοσκοπός. Αξίζει και για το story, και για το cast, και για τη σκηνοθεσία, και για τα πάντα.

Buried (2010)

Σκοτεινή, ατμοσφαιρική, αγχωτική, ιδιαίτερη, η εν λόγω ταινία πρώτα απ’ όλα θα φτάσει την κλειστοφοβία σου στα ύψη. Και, αν δεν έχεις, θα σου δημιουργήσει. Γυρισμένη επί της ουσίας μέσα σε ένα φέρετρο, σου παρουσιάζει τον ήρωα που έχει θαφτεί ζωντανός από μία ομάδα επαναστατών και περιμένει να έρθει βοήθεια πριν τα επίπεδα του οξυγόνου φτάσουν στο μηδέν. Και μόνο στην ιδέα, μας πιάνει η ψυχή μας.

They Wait (2007)

Ας πάμε και λίγο στα πιο σκληροπυρηνικά και σε ένα Καναδέζικο θρίλερ, όπου μία μάνα προσπαθεί να ανακαλύψει την αλήθεια για να καταφέρει να σώσει τον γιο της. Από τι; Φυσικά, από κάποιες οντότητες μεταφυσικής φύσης κατά τη διάρκεια του Μήνα των Φαντασμάτων της Κινέζικης παράδοσης. Η διορία της τελειώνει την τελευταία μέρα του Ghost Month.

Into The Great Silence (2005)

Αναμονή θέλαμε, αναμονή βρήκαμε, αλλά αυτήν τη φορά κυρίως πίσω από τις κάμερες. Ο σκηνοθέτης Philip Gröning πλησίασε το 1984 το Τάγμα των Καρθουσιανών για να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή τους, ωστόσο εκείνοι αρχικά αρνήθηκαν. Χρειάστηκε να περιμένει 16 χρόνια μέχρι να τον καλέσει κάποιος πίσω για να του πει ότι επιτέλους ήταν έτοιμοι. Άλλα δύο χρόνια για τις προετοιμασίες, έναν χρόνο για τα γυρίσματα και δύο ακόμη για το post-production. Fan fact: Έπρεπε να κάνει μόνος του τα γυρίσματα στο μοναστήρι, χωρίς συνεργείο, και δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσει τεχνητό φως. Ωραίο challenge.

Waiting… (2005)

Έχεις νιώσει ποτέ να βαριέσαι μέχρι θανάτου σε κάποια δουλειά που έκανες -ή κάνεις, who knows?- και να μην την παλεύεις άλλο; Ε, αυτό ακριβώς βιώνουν ο Dean -Justin Long- με τον συνάδελφο και συγκάτοικό του, Monty -Ryan Reynolds- και όλο το λοιπό προσωπικό του εστιατορίου Shenaniganz και προσπαθούν να βρουν ξεκάθαρα ανορθόδοξους και τρολ τρόπους για να περνάει η κάθε βάρδια. Αναμονή, υπομονή και κάθε επιφύλαξη χιούμορ και περιεχομένου.