Η Βασιλική Τρουφάκου, το «1968» και η ανάγκη για το «μαζί»

Την Πέμπτη 11 Ιανουαρίου βρεθήκαμε στον κινηματογράφο Δαναό που ήταν γεμάτος με κόσμο, για την προβολή της ταινίας «1968» του εμβληματικού σκηνοθέτη Τάσου Μπουλμέτη. Τα φώτα έκλεισαν και από τα πρώτα κιόλας λεπτά ταξιδέψαμε στον χρόνο, μέσα από δυνατές εικόνες. Κάπως έτσι βρεθήκαμε να παρακολουθούμε στη μεγάλη οθόνη τη θρυλική νύχτα που η ΑΕΚ κατέκτησε την κορυφή και οι αθλητές της κράτησαν στα χέρια τους το Κύπελλο της Ευρώπης στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο Στάδιο. Μία διαφορετική ιστορία που ήταν δοσμένη με τη μοναδική σκηνοθετική ματιά του Τάσου Μπουλμέτη, που κατάφερε να «μπλέξει» αριστοτεχνικά τον μύθο με την πραγματικότητα και να εκφράσει τη δύναμη της μνήμης και της ελληνικής ψυχής…

Μέσα από ένα πολύ ενδιαφέρον σενάριο μυθοπλασίας, με μοναδικές αφηγήσεις καθημερινών ανθρώπων, γνωρίσαμε ιδιαίτερους χαρακτήρες και βιώσαμε έντονα συναισθήματα δίπλα τους. Ζήσαμε μία μεγάλη νίκη και μάθαμε τα πάντα για το συναρπαστικό παρασκήνιο, μέσα από αστείες και συγκινητικές ιστορίες, που μας έκαναν να γελάσουμε, να δακρύσουμε, να πανηγυρίσουμε και μας μετέφεραν ολοκληρωτικά σε μία άλλη λίγο πιο συναρπαστική εποχή…

Σε αυτό, φυσικά, βοήθησαν οι εξαιρετικές ερμηνείες των μεγάλων ηθοποιών, όπως ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Γιώργος Μητσικώστας, ο Στέλιος Μάινας, ο Ορφέας Αυγουστίδης, ο Μανώλης Μαυροματάκης και πολλών ακόμη που συνθέτουν ένα εξαιρετικό καστ. Η πρωταγωνίστρια Βασιλική Τρουφάκου μας κέρδισε με την αισιοδοξία της και μας έμαθε να ελπίζουμε. Μετά την προβολή είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί της και να μάθουμε λίγες περισσότερες πληροφορίες για την ταινία και τον ρόλο της.

Και αν πιστεύεις ότι η ιστορία δεν «αγγίζει» το γυναικείο κοινό, οι απαντήσεις της θα σε κάνουν να αναθεωρήσεις! Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται για μία «οπαδική» ταινία…

Βασιλική, πες μας λίγα λόγια για το θέμα της ταινίας…

Έχει στο κέντρο αυτό το σπουδαίο γεγονός, τη μεγάλη, ιστορική νίκη της ΑΕΚ μέσα στο Καλλιμάρμαρο επί της Σλάβια Πράγας το 1968. Περιγράφει μία σημαντική στιγμή ενότητας και ανάτασης για τους Έλληνες, η οποία γίνεται δίπλα σημαντική εν μέσω της δικτατορίας. Με αφετηρία αυτό το γεγονός, ξετυλίγονται οι όμορφες ιστορίες που κατέγραψε στο σενάριο του ο Τάσος Μπουλμέτης.

Τι προσφέρουν στην κεντρική ιστορία οι μικρές καθημερινές ιστορίες που παρουσιάζονται παράλληλα με αυτή;

Παρουσιάζεται ένα μωσαϊκό ανθρώπινων ιστοριών της εποχής. Βλέπουμε την καθολική επίδραση που είχε μία τόσο μεγάλη και ανέλπιστη νίκη στην κοινωνία. Τη λαχτάρα για ομοψυχία, την πίστη στο θαύμα, την υπέρβαση... Βλέπουμε ακόμα και τη δύναμη του ραδιοφώνου, την οποία οι μεταγενέστεροι ίσως αδυνατούμε να συλλάβουμε.

Η Βαρβάρα θέλει απεγνωσμένα να παντρευτεί τον αρραβωνιαστικό της και επιμένει προκειμένου να πετύχει τον στόχο της. Πώς νιώθει εκείνος;

Δείχνει σαν να την θέλει αλλά φαίνεται πως δεν είναι αποφασισμένος ή έτοιμος να προχωρήσει. Δεν θέλει, όμως, και να την αφήσει…

Τι ισχύει για τις σύγχρονες γυναίκες; Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα από το «1968»;

Πολύ. Νομίζω πως η σύγχρονη γυναίκα μπορεί να απολαμβάνει τη ζωή με ένα πρωτόγνωρο τρόπο, με ένα τρόπο που δεν θα μπορούσε να διανοηθεί πριν πενήντα χρόνια. Και που σε άλλα και μήκη και πλάτη του κόσμου εννοείται πως ακόμα δεν διανοείται. Το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και την ηδονή για παράδειγμα, και το γεγονός πως ο προορισμός της μπορεί να είναι οποίος η ίδια επιθυμεί, είναι μεν ειπωμένα από τη δεκαετία του '60 αλλά ως πραγματικότητα κατακτώνται σήμερα βήμα - βήμα.

Τι σου δίδαξε ο ρόλος σου;

Μου άρεσε πολύ η σιγουριά της Βαρβάρας. Η πίστη της στον εαυτό της. Δεν την είδα σαν μία κοπέλα που απλώς ήθελε τον γάμο, αλλά σαν μια γυναίκα ερωτευμένη που ήθελε διακαώς να προχωρήσει με τη ζωή της.

Τι αποκόμισες από τη συνεργασία σου με τον Τάσο Μπουλμέτη; Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;

Επικοινωνήσαμε πολύ καλά. Ήξερε καλά τι ήθελε ο Τάσος και αυτό είναι ευεργετικό για μια συνεργασία. Αλλά κουβεντιάσαμε και αρκετά, έτσι ώστε οι δύο σκέψεις μας να γίνουν μία. Πρόκληση για μένα με ένα τρόπο είχε ο ίδιος ο ρόλος, δηλαδή αυτή η παιδιάστικη αθωότητα και η εμπιστοσύνη που έδειξε στον αγαπημένο της η Βαρβάρα. Ήταν πάνω από όλα αξιαγάπητα στοιχεία για μένα.

Ποιο είναι το πιο «δυνατό» μήνυμα της ταινίας που κρατήσατε;

Η ανάγκη για το «μαζί». Και πως αξίζει να μένουμε σε ό,τι μας ενώνει. Εκεί υπάρχει ζωή και ουσία.

Η ταινία «1968» προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες. Πάρε μία «γεύση», παρακολουθώντας το τρέιλερ:

01

07