Survivor: Η Νικολέτα μας ράγισε τη καρδιά! Η εξομολόγηση που μας συγκίνησε

Survivor: Η Νικολέτα μας ράγισε τη καρδιά! Η εξομολόγηση που μας συγκίνησε

Η εξομολόγηση της Νικολέτας για τον μπαμπά της επισκίασε όλες τις ίντριγκες, τους τσακωμούς και τις στρατηγικές του επεισοδίου αποχώρησης.

Δάκρυα αληθινά στην παραλία του Αγίου Δομίνικου από την Νικολέτα που έκανε χιλιάδες τηλεθεατές να σφίξουν την γροθιά τους και να χαμηλώσουν τα μάτια από συγκίνηση.

Το κορίτσι με "τα παπούτσια χορού" του Survivor έκανε μια κατάθεση ψυχής, με λόγια που την έφεραν πιο κοντά μας από όλες αυτές τις νύχτες που την βλέπαμε να αγωνίζεται στο ριάλιτι επιβίωσης.

Ήταν λίγο μετά το έπαθλο επικοινωνίας που κέρδισαν οι κόκκινοι και λίγο πριν το συμβούλιο του νησιού όπου θα μάθαινε πως αποχωρεί από το Survivor, όταν άρχισε να μιλάει για κάτι πολύ προσωπικό.

"Ήμουν 5 ετών όταν η μητέρα μου μου είπε: Πάρε την οδοντόβουρτσα σου, πάρε και τη βαλίτσα σου να φύγουμε να πάμε στη γιαγιά. Και εκεί ξεκίνησαν όλα να αλλάζουν στη ζωή μου. Έχω παρει πολλή αγάπη. Δεν είμαι το μόνο παιδί που στιγματίστηκε από το διαζύγιο των γονιών του. Είχα, όμως, πολύ αδυναμία στον μπαμπάκα μου και δεν καταλάβαινα τι έγινε. Η μαμά μου ήταν τότε 3 μηνών έγκυος στον αδερφό μου. Τελικά έκανα να ξανακούσω τον πατέρα μου 2 με 3 χρόνια . Εξαφανίστηκε από τη ζωή μου", άρχισε να λέει η Νικόλ με δάκρυα στα μάτια.

Η συνέχεια σε κάνει να βγάλεις ένα "αχ" εντελώς αυθόρμητο.



"Με στιγμάτισε το γεγονός ότι η μητέρα μου ήταν έγκυος, και δούλευε από το πρωί ως το βράδυ για να τα καταφέρουμε.. Δεν είχε καμία βοήθεια. Με είχε σημαδέψει που περπατούσαμε την ανηφόρα, εκείνη με την κοιλιά τούρλα και εγώ να της κρατάω το χέρι, και σταματούσε το λεωφορείο να μας πάρει, παρότι δεν είχε στάση εκεί. Λυπόταν ο οδηγός τη μαμά μου. Δεν ρώτησα ποτέ τι ήταν αυτό που συνέβαλε στο να κάνει να με δει 3 χρόνια ο μπαμπάς μου. Πέρασα πολλά χρόνια για να δεχτώ πως υπήρχε κι άλλη γυναίκα στη ζωή του, εκτός από εμένα. Σίγουρα δεν περίμενα ποτέ μα ποτέ ότι θα τον χάσω από τη ζωή μου. Είχα τόσα νεύρα απέναντι στον μπαμπά μου όταν ξεχασε τα γενέθλιά μου! Δεν του σήκωνα μετά το τηλέφωνο", εξομολογείται και η ιστορία της φτάνει στην κορύφωση:

"Είχαμε 3 μηνες να μιλήσουμε. Μόλις είχε μπει η χρονιά και έμαθα πως ο μπαμπάς μου πέθανε. Πώς πέθανε; [σπάει η φωνή της τελείως]... Δηλαδή… Απλά έμαθα πως 4 Ιανουαρίου ότι ο μπαμπάς ήταν στην Ελλάδα (σ.σ. λόγω της δουλειάς του ταξίδευε συχνά στο εξωτερικό)... Και πέθανε. Ένιωθα άσχημα που ήμουν εγωίστρια και δεν σήκωνα το τηλέφωνο να του μιλήσω. Το μόνο που έχουμε από τον μπαμπά μας είναι μια ροζ κουβέρτα εγώ και μια μπάλα και παπούτσια ποδοσφαίρου ο αδερφός μου. Και κάθε φορά που τα βλέπω ματώνει η καρδιά μου".

Αχ βρε Νικολέτα!