Η Σίσσυ Χρηστίδου έχει γίνει η παρουσιάστρια που θέλουμε να βλέπουμε στην τηλεόραση
Ανανεώθηκε:
Από την περσινή σεζόν με το κίνημα #metoo και με την υπόθεση της Πάτρας, η Σίσσυ έδειξε πώς μπορεί να λειτουργήσει σωστά μια παρουσιάστρια πρωινού.
Από την τηλεοπτική της επιστροφή πρώτα με το «Έλα Χαμογέλα» στο Open και κατόπιν με το «Χαμογέλα και πάλι» στο Mega, η Σίσσυ Χρηστίδου ήρθε στις οθόνες μας ξανά με μια άλλη σοβαρότητα και με μια μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό τις και τις δυνατότητες που έχει ως παρουσιάστρια.
Μετά από έναν χωρισμό, που ακόμα και τέσσερα χρόνια μετά, έχει μια συστολή μεγαλύτερη από το ίδιο το γεγονός, η Χρηστίδου κατάφερε την περσινή σεζόν, την πιο δύσκολη για εκείνη στην προσωπική της ζωή, μετά την ασθένεια και την απώλεια της μαμάς της, να σταθεί πιο δυνατά από ποτέ στα πόδια της και να πάρει πάνω της την έννοια του Infotainment στην εγχώρια τηλεόραση.
Η Σίσσυ είναι ίσως η πιο ικανή παρουσιάστρια που έχουμε αυτή τη στιγμή στις οθόνες μας κι αυτό όχι μόνο δεν είναι υπερβολή, είναι ο απόλυτος ρεαλισμός.
Ο τρόπος με τον οποίο επέστρεψε η Σίσσυ στις οθόνες μας μετά την απώλεια της μαμάς της, χωρίς περιττές συγκινήσεις, ήταν η αρχή μόνο μιας επιβλητικής τηλεοπτικής παρουσίας στην προηγούμενη σεζόν.
«Από τότε που ξεκίνησα να κάνω αυτή τη δουλειά, είκοσι χρόνια τώρα φοβόμουν αυτές τις στιγμές, πολύ δύσκολες. Υπάρχουν άνθρωποι που περνούν ανάλογες εμπειρίες. Είναι μεγάλη αλήθεια ότι μέχρι να έρθει αυτή η αρρώστια στο σπίτι σου, δεν το καταλαβαίνεις. Είναι πολύ διαφορετικό όταν χτυπά τη δική πόρτα, στο σπίτι σου». «Επέλεξα να μη βάλω μαύρα και να έχω το χαμόγελό μου. Να φορέσω μια μπλούζα από τις Γυναίκες χωρίς σύνορα. Η μαμά μου ήταν ιδρυτικό μέλος και θέλω να ρίξω λίγο φως. Θα συνεχίσω να είμαι μέλος της αυτής της οργάνωσης, η οποία ήταν η μεγάλη αγάπη της μαμάς μου. Ήθελα να πω το ευχαριστώ μου σε όλους για τη στήριξη. Στέλνω ένα φιλί στον μπαμπά μου και στον αδερφό μου», είχε πει η Χρηστίδου χαρακτηριστικά και οι επόμενες εκπομπές με τον τρόπο που χειρίστηκε η 42χρονη παρουσιάστρια το θέμα του #metoo, την υπόθεση της Πάτρας και της Ρούλας Πισπιρίγκου αλλά και όσα έκτακτα γεγονότα έπρεπε να χειριστεί η ίδια live απέδειξαν πως είναι μια παρουσιάστρια με ατάκα όταν πρέπει, με γνώμη συγκεκριμένη, ικανή να διώχνει τα σκοτάδια και αυθεντική χωρίς να προσπαθεί να μιμηθεί κάποια άλλη.
Και στη φετινή της όμως αρχή, η Χρηστίδου κατάφερε με μια ισορροπία ανάμεσα στα προσωπικά της βιώματα, στη δική της θέση στα πράγματα να μιλήσει για όλα, ακόμα και για την αποβολή που είχε στον πέμπτο μήνα κύησης πριν έξι χρόνια.
«Εγώ την καταλαβαίνω τη Σούπερ Κική γιατί έχω βρεθεί στη θέση της. Δηλαδή, σε μία εγκυμοσύνη που κι εγώ έχασα το μωρό που ήταν ήδη γνωστή γιατί ήμουν στον πέμπτο μήνα. Υπάρχει αυτή η δύσκολη στιγμή που όλοι γνωρίζουν και που μοιράζεσαι ότι δεν ισχύει πια. Θέλω να σας πω ότι ήταν από τις πιο συγκινητικές περιόδους στη ζωή μου, δηλαδή υπάρχει από τη μία ότι το γνωρίζουν όλοι, αλλά υπάρχει από την άλλη και μια τεράστια αγκαλιά. Καταλαβαίνεις πώς αυτό το θέμα αφορά γυναίκες. Εγώ εκείνη την περίοδο έκλαψα με πάρα πολλές γυναίκες που δεν ήξερα. Στη Θεσσαλονίκη συνέβη κι όταν ερχόμουν πίσω, βρισκόμουν στο αεροπλάνο σε κακή ψυχολογική κατάσταση, το είχαμε ανακοινώσει. Κάθισα στο αεροπλάνο και έρχεται μπροστά μου μία αεροσυνοδός και άρχισε να κλαίει στην αγκαλιά μου και να κλαίω κι εγώ μαζί της. Το λέω και συγκινούμαι. Θέλω να πω ότι είναι μία δύσκολη κατάσταση, αλλά είναι πολύ σημαντικό να τη μοιράζεσαι τελικά. Βλέπεις ότι αυτός ο πόνος, όταν μοιράζεται, σπάει. Αντιμετωπίζεται πιο εύκολα» ανέφερε χαρακτηριστικά η Σίσσυ Χρηστίδου.
Ακόμα κι όταν έπρεπε να ρίξει την σπόντα της για τον Γιώργο Λιάγκα ή όταν έπρεπε να αντιδράσει στον συνεργάτη της που την αποκάλεσε Φαίη, η Χρηστίδου ήξερε να πει αυτό που θέλει χωρίς ειρωνία αλλά με την σωστή ατάκα.
Επίκεντρο στη ζωή της Σίσσυς, οι γιοι της:
Όσο για τη ζωή της εκτός τηλεοπτικής οθόνης, κι εκεί η Σίσσυ αναζητά την ισορροπία, με κέντρο πάντα τα παιδιά της, τα αντράκια της όπως τα αποκαλεί. Μιλώντας στο ΟΚ, η Σίσσυ εξήγησε άλλωστε τον τρόπο με τον οποίο κινείται και θα συνειχίσει να κινείται στα προσωπικά της όσο ακόμα τα παιδιά της είναι μικρά και την χρειάζονται:
Ο στόχος μου πάντα ήταν να αισθάνονται τα παιδιά μου ότι δεν δουλεύω, οπότε δούλευα πάντα τις ώρες που τα παιδιά μου ήταν στο σχολείο. Από την ώρα που σχολάνε και μετά, δεν υπάρχει για μένα ούτε κινητό ούτε τηλέφωνο ούτε τίποτα. Είμαι μαζί τους. Θέλω να φάμε μαζί το μεσημέρι και το απόγευμα να είμαι εκεί. Τα Σαββατοκύριακα που δουλεύω έχω φροντίσει να έχουν δραστηριότητες, μπάσκετ και οι δύο, μέχρι την ώρα που σχολάω για να μην αισθάνονται ότι λείπει η μαμά. Δεν είναι καθόλου καταπιεστικό για το πρόγραμμά μου. Τρέμω τη στιγμή που δεν θα το χρειάζονται. Περνάω φανταστικά μαζί τους. Τι αντράκια έχουν γίνει! Μου αρέσουν πάρα πολύ σαν παρέα, γελάμε πάρα πολύ. Μου βγάζουν πολύ μεγάλο κομμάτι της παιδικότητάς μου. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα πάρω στη ζωή μου αυτή την απόφαση (του χωρισμού). Δεν υπήρχε αυτό το πλάνο στο μυαλό μου. Όμως η ζωή αλλάζει, οι άνθρωποι αλλάζουν, οι σχέσεις μεταβάλλονται, οπότε προσπάθησα να το αντιμετωπίσω με κατανόηση απέναντι στον εαυτό μου και να μην το πάρω ως προσωπική αποτυχία. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να το καταφέρεις, γιατί έτσι αισθάνεσαι ότι έχεις αποτύχει σε ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής σου. Όταν παντρεύεσαι, δεν υπολογίζεις να χωρίσεις, αλλά ότι θα είσαι με τον άλλο μια ζωή. Είναι σχεδόν 4 χρόνια και έχουμε βρει τις ισορροπίες μας σε κάποιο βαθμό, αλλά για μένα ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Όταν όμως υπάρχουν δύο παιδιά, δεν είναι το διαζύγιο, είναι τα παιδιά. Αυτή πρέπει να είναι η προτεραιότητα για όσους χωρίζουν και έχουν παιδιά: τι είναι το καλύτερο για εκείνα.
Οπότε εκ των πραγμάτων βάζεις τον εγωισμό σου σε δεύτερο πλάνο και πορεύεσαι με αυτό.
Θεωρώ ότι είχα εκθέσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την προσωπική μου ζωή πριν, όμως από τη στιγμή που υπάρχουν δύο παιδιά είναι κάτι που δεν μπορεί προφανώς να συνεχιστεί. Αισθάνομαι ότι αυτό το κομμάτι πρέπει να είναι πάρα πολύ προστατευμένο. Δεν είχα ποτέ τη λογική να κρύψω κάτι ή να κρυφτώ, απλά τώρα είναι πολύ διαφορετικά γιατί προτεραιότητα δεν είμαι εγώ. Δεν το κάνω για μένα δηλαδή. Όσο υπάρχουν τα παιδιά μου και είναι μικρά, αυτό το κομμάτι το προσωπικό πρέπει να παραμείνει πολύ προσωπικό. Για εκείνα, όχι για μένα.
Τότε που ήμασταν οικογένεια πάντα η έκθεση δεν αφορούσε τα πολύ βαθιά ουσιαστικά κομμάτια, ήταν στο πλαίσιο του χιούμορ, της ελαφρότητας των social, δεν ήταν επί της ουσίας. Απλά τότε, επειδή αφορούσε τον πατέρα των παιδιών μου, ήταν πολύ διαφορετικό.
Πιστεύω πολύ στον γάμο, στη συντροφικότητα, σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Είναι μια υπέροχη συνθήκη το γεγονός ότι έχεις έναν άνθρωπο με τον οποίο πορεύεσαι μαζί και αντιμετωπίζεις τη ζωή. Δεν ξέρω αν θα παντρευόμουν ξανά, θα ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση για μένα. Δεν είναι κάτι που θα έκανα εύκολα γιατί έχω δύο παιδιά. Μου φαίνεται πολύ μακρινό να φέρω έναν άνθρωπο να ζήσει μαζί με μένα και τα παιδιά μου. Είμαι εξαιρετικά ενοχική απέναντι σε κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω όταν μεγαλώσουν και πάρουν τον δρόμο τους. Προς το παρόν, δεν θέλω να φέρω κάποιον άλλο στη ζωή τους, αυτό είναι το θέμα μου.
Όμως στα πιο προσωπικά θέματα, το διαζύγιό μου ή αργότερα την απώλεια της μαμάς, ήταν η ψυχοθεραπεία κυρίως που με βοήθησε πολύ, γιατί εκεί πρέπει να διαχειριστείς πιο προσωπικά συναισθήματα. Και πάνω από όλα η οικογένεια και οι φίλοι μου με βοήθησαν πολύ. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που έχω αυτό το σύστημα υποστήριξης γύρω μου, τους ανθρώπους μου. Ευλογημένη».
Η απώλεια της μαμάς της, την έκανε πιο δυνατή
Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει την απώλεια, λένε πως μπορούν να ξεπεράσουν τα πάντα. Ίσως αυτή η μεγάλη απώλεια της μαμάς της Σίσσυς, να την δυνάμωσε ακόμα περισσότερο κι αυτός ο σύμμαχος που έχει δίπλα της από ψηλά πια, είναι ένας ακόμα λόγος για να γίνεται καλύτερη, στη δουλειά και στη ζωή της και να νιώθει πως κάνει ακόμα πιο περήφανη και την κυρία Μίνα:
«Είναι όλα τα πρώτα που ζούμε χωρίς τη μαμά. Το πρώτο Πάσχα, η πρώτη Γιορτή της Μητέρας, το καλοκαίρι τώρα χωρίς τη μαμά. Ήμασταν στο σπίτι στη Χαλκιδική με τον μπαμπά μου, τα ανίψια μου και τον αδελφό μου, όπου υπήρχε ήρεμη μελαγχολία και βροντερή απουσία. Άλλες φορές είναι πιο εύκολα, άλλες πιο δύσκολα. Θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό ότι έχω τα παιδιά μου γιατί αυτό μου έδωσε πάρα πολλή δύναμη να αντεπεξέλθω. Με εντυπωσίασε και ο εαυτός μου γιατί ήταν μια στιγμή που φοβόμουν πάρα πολύ και όταν τελικά “έφυγε” η μαμά, κοίταξα γύρω μου και είδα ότι είμαι όρθια, ότι επιβιώνω. Ήταν μεγάλο το σοκ, αλλά μέσα από αυτό πήρα και πολλή δύναμη. Κατάλαβα ότι είμαι πολύ πιο δυνατή από όσο νόμιζα. Ήταν πολύ πιο δύσκολα τον ενάμιση χρόνο που πάλευε, γιατί όταν βλέπεις τον άνθρωπό σου να πονάει, να υποφέρει, υπάρχει και ένα κομμάτι που λυτρώνεται επειδή σταματάει να υποφέρει. Αισθάνθηκα ότι μεγάλωσα πολύ μετά την απώλειά της. Ήμουν πολύ δεμένη με τη μαμά μου. Δηλαδή κι ακόμη είμαι κι ακόμη την αισθάνομαι. Δεν μπορώ να σου το εξηγήσω, αλλά τη φωνή της την ακούω γιατί ήταν και ο πρώτος άνθρωπος που έπαιρνα να συμβουλευτώ για πάρα πολλά θέματα. Οπότε τώρα που δεν μπορώ να την πάρω, αισθάνομαι ότι πάλι έχω την απάντησή της στο κεφάλι μου, ότι συνεχίζει να το κάνει. Γιατί μέσα μου ξέρω ακριβώς τι θα μου απαντούσε», είπε χαρακτηριστικά η Σίσσυ για τη μαμά της.
Bloggers
