Μήπως ο Jack Nicholson είναι η "κακιά βασίλισσα" στη Χιονάτη;

Έχουμε ακούσει κατά καιρούς πολλούς ηθοποιούς να βρίσκουν έμπνευση στους πιο απίθανους πραγματικούς χαρακτήρες για να ενσαρκώσουν έναν ρόλο (κλασικό παράδειγμα ο Johnny Depp με τον Keith Richards), σπάνια όμως ακούς μια εντυπωσιακή ηθοποιό να εμπνέεται από τον ρόλο ενός ψυχοπαθή τον οποίο έχει ενσαρκώσει ένας ούτως ή άλλως ιδιαίτερος άντρας ηθοποιός. Η έκπληξη, δε, γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν η έμπνευση αυτή χρησιμοποιείται για έναν από τους πιο διάσημους χαρακτήρες παιδικού παραμυθιού.

Μπερδευτήκατε; Το πράγμα έχει ως εξής. Η Charlize Theron είναι η Κακιά Βασίλισσα στην νέα ταινία που βασίζεται στο παραμύθι της Χιονάτης και των Επτά Νάνων, με τίτλο «Snow White and the Huntsman», η οποία ωστόσο καμία σχέση δεν έχει με το παραμύθι παρά μόνο στα απολύτως απαραίτητα. Η Theron, λοιπόν, δήλωσε πρόσφατα πως πηγή έμπνευσής της για τον ρόλο αυτό ήταν ο ψυχοπαθής χαρακτήρας του Jack Nicholson στην «Λάμψη».

Όπως είπαμε πριν, η ταινία αυτή δεν έχει καμία σχέση με την κλασική Χιονάτη: Η Kristen Stewart ως Χιονάτη μοιάζει περισσότερο με πολεμιστή παρά με γλυκιά και αθώα πριγκίπισσα και η Charlize Theron φαίνεται ήδη από το trailer πως είναι μία από τις πιο σατανικές Βασίλισσες που έχουν περάσει από την μεγάλη οθόνη.

Η Κακιά Βασίλισσα της Theron έχει εμμονή με την ομορφιά και ρουφά τη ζωή από τις νεαρές και όμορφες κοπέλες του βασιλείου της ώστε να μείνει για πάντα νέα. Για να ενσαρκώσει αυτόν τον τρελό χαρακτήρα, η 36χρονη ηθοποιός αποφάσισε να πάρει μερικά μαθήματα συμπεριφοράς από έναν εξίσου παρανοϊκό χαρακτήρα ταινίας, και μάλιστα έναν από τους πιο διάσημους στην ιστορία του κινηματογράφου. Τον «Jack Torrance» της «Λάμψης» τον οποίο είχε ενσαρκώσει με τεράστια επιτυχία (ιδιαίτερα στη λάμψη στο μάτι) ο Jack Nicholson.



«Η ταινία αυτή υπήρξε μια τέλεια παιδική χαρά μέσα στην οποία μπορούσε να παίξω», λέει η Charlize στο LA Confidential Magazine. «Τεράστια σκηνικά και υπέροχα κοστούμια αλλά και ένα εξαιρετικά συγκροτημένο και δεμένο υλικό για να δουλέψεις. Και πάντα υπήρχε κάτι σε αυτόν τον χαρακτήρα που μου θύμιζε τον Jack Nicholson στη Λάμψη. Έπαιξα με την ιδέα του εγκλεισμού, το να βρίσκεσαι κλεισμένος σε ένα κάστρο, να αρχίζεις σιγά-σιγά να χάνεις τα λογικά σου, να σε τρώνε οι εμμονές σου και να μεταμορφώνεσαι σε κάποιον που είναι ικανός να κάνει κάτι που δεν πίστευε ποτέ ότι θα έκανε».