"Παίρνω αμπάριζα και βγαίνω" για την Σταματίνα...

Για όσους την ξέρουμε, γνωρίζουμε πως είναι ακούραστη, δουλεύει εξοντωτικά και δεν παραπονιέται ποτέ, δε δημιουργεί προβλήματα «σου πα» και «μου πες», είναι τελειομανής και της λεπτομέρειας, ενώ πιέζει τον εαυτό της για να ξεπεράσει πάντα τα όρια της.

Στενοχωρήθηκα που η Σταματίνα Τσιμτσιλή έφυγε απ το «Dancing on Ice», όχι γιατί το θεωρώ κάτι σημαντικότερο από αυτό που είναι, αλλά γιατί γνωρίζω πως ήταν για αυτήν μια δημιουργική διέξοδος. Για ένα πλάσμα που από τα 18 του δουλεύει από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, η άθληση, ο χορός, η δημιουργία ήταν εκτόνωση όπως η ίδια είχε παραδεχθεί.

Πέρα από τις αντικειμενικές δυσκολίες επιβίωσης, που πολλοί εργαζόμενοι στα κανάλια (όπως ιδιότυπα έχει οριστεί η εργασία και η αμοιβή της) έχουμε φτάσει κάτω από τα όρια της ανεκτής οικονομικής κατάστασης μας, υπάρχει και η αίσθηση της απραξίας, της εφεδρείας, της αδράνειας.

Μόνο για αυτό στενοχωρήθηκα που έφυγε η Σταματία και όχι κάποιος άλλος. Επίσης μου άρεσε, τόσο όμορφη που είναι, να την βλέπω να χορεύει. Όμως, από ότι ξέρω και θα ξεκουραστεί και θα πάει ταξιδάκι για τα Χριστούγεννα και χρόνο για καφέδες και για τις φίλες της -δηλαδή εμένα!- θα βρει. Όρμα Σταματίνα...