Βασίλη Παλαιολόγε; Χάρηκα που υπάρχεις!

Ναι, θα γίνει έξαλλος που τα γράφω αυτά τώρα! Όμως, για να διαχωρίσω τη θέση μου, πως δεν είμαι εγώ στριμμένη και παράξενη και πως μονό υποψιασμένα στέκομαι στα κίνητρα των ανθρώπων αναζητώντας πάντα την ιδιοτέλεια τους, θα πως ότι αναφέρω τον Βασίλη ως πραγματική ηλιοφάνεια ψυχής μέσα στους εγωμανείς συναδέλφους του.

Ναι, οι Έλληνες celebrity, κάνουν αγαθοεργίες! Ντυμένοι στα πανάκριβα τους ρούχα, λαμπεροί και του κουτιού, ποζάρουν στο φακό των φωτογραφιών, εξασφαλίζουν την προβολή τους στα πρωτοσέλιδα του τύπου και στα εξώφυλλα, θα παίξουν και στις ειδήσεις του Star. Συνήθως όποιος κάνει καλό φροντίζει να είναι υπό τη σκέπη κάποιου ή κάποιας πάμπλουτης ώστε να έχει τα οφέλη της καλής γνωριμίας στο μέλλον. Το ενδιαφέρον, η ευαισθησία, η έγνοια διαρκεί όσο η αστραπή του φλας! Αμέσως μετά καταχωνιάζεται στα ντρεσινγκ ρουμ μαζί με τα μοντελάκια ως την επόμενη επέτειο – διαφήμιση της καλής ψυχής του σταρ!

Τα κανάλια αν πραγματικά νοιάζονταν για να διορθώσουν την ασχήμια, δε θα κάναν τηλεμαραθώνιους ή show με άλλοθι την φιλανθρωπία και στόχο την τηλεθέαση, αλλά θα χάριζαν ας πούμε τις εισπράξεις τους απ τις διαφημίσεις μιας εβδομάδας. Οι κυρίες με το μεγάλο ενδιαφέρον, θα έδιναν τα λεφτά που κόστισε η τουαλέτα τους για την περίσταση και το σετ των διαμαντικών τους. Αν πραγματικά νοιάζονταν! Αν όλα αυτά δεν ήταν δημόσιες σχέσεις και προβολή προφίλ και ιματζ σε έναν εγωμανή, αυτιστικό πλανήτη δικό τους.

Ο Βασίλης είναι άλλο! Γνωρίζοντας τον απ τους ιντερνετικούς τόπους κοινωνικής δικτύωσης, μιλάγαμε κυρίως για τον Ζαχαρία Παπαντωνίου (ναι! Μάλιστα!) και κάναμε χιούμορ για τις εφορίες και τα χαράτσια. Κάποια στιγμή μου είπε πως θέλει να βρεθούμε να μου δώσει κάτι για τους εργαζόμενους στο Alter –εμάς- που ζοριζόμαστε. Ήρθε, όπου βολευόμουν εγώ! Ψηλός, ωραίος, γελαστός, με αυτή την βαθιά καλλιεργημένη φωνή που μόνο οι ηθοποιοί έχουν. Έρχονταν μετά την βάρδια του στην Εντατική του Παίδων. Μιλήσαμε στη βροχή. «Διασημότητα και βλακείες» μου ειπε, καποιαν στιγμή, «είμαι στην εντατική 22 χρόνια. Εκεί βρίσκεται η ουσία της ζωής, η σπουδαιότητα, το νόημα. Στην ίδια την ζωή. Στα παιδιά. Στην υγεία. Όλα τα αλλά είναι χαζά, να περνάει η ώρα». Πιο ωραίος ακόμα μου φάνηκε! Μου δώσε και κρασιά με ευχές να πάω στα παιδιά στο Alter. Θα με συχωρέσει, που άνοιξα ένα και ήπια λιγάκι εχθές το βράδυ. Στην υγειά του. Στην υγειά των πραγματικά ωραίων πλασμάτων.