Η επιδρομή των τζιτζικιών
Στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ, ένα παράξενο τελετουργικό λαμβάνει χώρα αυτές τις μέρες, για πρώτη φορά από το 1998. Δισεκατομμύρια τζιτζίκια, που πέρασαν σχεδόν όλη τους τη ζωή στο υπέδαφος, αναδύονται όλα μαζί για να ζευγαρώσουν και μετά να εξαφανιστούν για άλλα 13 χρόνια!
Τα λεγόμενα «περιοδικά τζιτζίκια» των ΗΠΑ ενηλικιώνονται και βγαίνουν από το χώμα συγχρονισμένα. Τα τζιτζίκια στις νότιες ΗΠΑ εμφανίζονται με περίοδο 13 ετών, ενώ άλλα είδη που ζουν στις Βορειοδυτικές και Μεσοδυτικές ΗΠΑ ζουν λίγο περισσότερο, ακριβώς 17 χρόνια.
Όπως και το ελληνικό τζιτζίκι, το τζιτζίκι του αμερικανικού νότου είναι διαβόητο για τον διαπεραστικό ήχο με τον οποίο τα αρσενικά καλούν τα θηλυκά για ζευγάρωμα. Ο ήχος προέρχεται από ένα ειδικό όργανο στο κάτω μέρος του εντόμου, το οποίο ονομάζεται "τερετίζων υμένας". Αφού ανταποκριθούν στο εκκωφαντικό κάλεσμα για ζευγάρωμα, τα βουβά θηλυκά χαράσσουν αυλακιές στα δέντρα και αποθέτουν εκεί εκατοντάδες αυγά. Οι νύμφες εκκολάπτονται έπειτα από έξι εβδομάδες, πέφτουν στο έδαφος και εισέρχονται στο χώμα. Χρόνια αργότερα, οι νύμφες εγκαταλείπουν το υπέδαφος και σκαρφαλώνουν στα δέντρα. Η διάρκεια της παραμονής στο υπέδαφος ποικίλει από είδος σε είδος.
Παραμένει ασαφές γιατί ορισμένα είδη τζιτζικιών ζουν και αναπαράγονται συγχρονισμένα. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι η απότομη εμφάνιση ενός τόσο μεγάλου σμήνους αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης για κάθε μεμονωμένο άτομο, αφού οι θηρευτές αδυνατούν να φάνε όλες αυτές τις δισεκατομμύρια λιχουδιές.