Ένας χρόνος με τη Νίκη Κάρτσωνα

Τη Νίκη δεν την ήξερα πριν από το Queen.gr και τη γνώρισα τον Αύγουστο του 2010. Είχε αφόρητη ζέστη και η πρώτη μέρα στο γραφείο μου ήταν με ένα nu rave t-shirt, denim hotshorts και ένα ζευγάρι baby blue wayfarer γυαλιά ηλίου, όχι δηλαδή η τυπική εμφάνιση επαγγελματία. Και ενώ περίμενα έντονα βλέμματα και κριτική από τη νέα μου διευθύντρια a.k.a. Νίκη Κάρτσωνα, εκείνη απλά χαμογέλασε. Μου είπε καλημέρα και έτσι απλά μου απέδειξε πως είναι ακομπλεξάριστη.

Πέρασαν μερικές μέρες και συνειδητοποίησα με μεγάλη χαρά ότι η Νίκη τρώει. Πολύ και ακατάπαυστα. Ένα χρόνο μαζί έχουμε χτίσει με τις παραγγελίες μας τα Simply Burgers της Νέας Ερυθραίας, έχουμε δοκιμάσει όλα τα σουβλατζίδικα των γύρω περιοχών (ναι ξέρουμε ποια έχουν πιτάκια καλαμποκιού και ποια όχι), μας έχουν μάθει με το μικρό μας όνομα στον τοπικό φούρνο(Λογοθετίδης North μόνο), προσφέρουμε με τις παραγγελίες μας το 50% του τζίρου στο κυλικείο της εταιρίας και πάντα απορώ πως με τόσο φαγητό καταφέρνουμε τελικά και δουλεύουμε τόσο. Βέβαια, δύο τρώμε, ένας παχαίνει (και απ'ότι καταλαβαίνετε δεν είναι η Νίκη αυτή).

Και με αφορμή τα συχνά break που κάνουμε από τη δουλειά για να πάρουμε φαΐ και να το καταναλώσουμε πρέπει να σας πω ότι η Νίκη έχει θέμα με το χρόνο. Μη νομίζετε ότι κρύβει την ηλικία της, αλλά θεωρεί ότι η αντίδραση σε χρόνο dt είναι η μοναδική σε οποιοδήποτε request. Ναι οι μισοί από εμάς λέμε «τώρα» και εννοούμε αργότερα, αλλά η Νίκη είναι σα μικρό παιδί. Αν της πεις «τώρα» και δεν το κάνεις, θα γκρινιάξει. Πολύ, δυνατά, έντονα. Και μετά θα το ξεχάσει. Γιατί δεν ξέρω αν σας το είπα, αλλά είναι και κυκλοθυμική. Πολύ, όπως οι περισσότερες γυναίκες φαντάζομαι. Έρχεται χαρούμενη και με ένα άσχημο νέο μπορεί να την πιάσει κατάθλιψη. Έρχεται πεσμένη, αλλά μερικά αστεία μας μπορεί να της ανοίξουν την όρεξη για δουλειά και ζωή. Κυρίως για δουλειά, γιατί η Νίκη δουλεύει πολύ. Παρά πολύ και αυτό δυσκολεύει όλους όσους είναι από κάτω της ιεραρχικά και δεν αφήνει περιθώρια να τεμπελιάζουν. Ευτυχώς, για όλους βέβαια είναι γενικά αισιόδοξος άνθρωπος. Χαμογελά πολύ, ρωτάει ακόμα πολλά και χωρίς συμπλέγματα για ό,τι δεν ξέρει και σου θυμίζει εκτός διευθύντρια μπορεί να είναι και φίλη. Και ακόμα και αν έξω από το γραφείο δεν την έχουμε δει πολύ γιατί έχει και μια οικογένεια η γυναίκα να στηρίξει και να αφιερώθει, στο γραφείο εννέα στις δέκα φορές είναι διασκεδαστικό να δουλεύεις μαζί της.

Ζητά πολλά, αλλά δίνει κιόλας. Παραδέχεται τα λάθη της και υπερασπίζεται τους δικούς της ανθρώπους σα λέαινα. Αλλά ακόμα και ως αιλουροειδές δεν δαγκώνει, όσο και αν βρυχάται. Θα σου μιλήσει όταν φρικάρεις για να σε ηρεμήσει, θα σιγοτραγουδήσει μαζί σου Celine Dion και Barbra Streisand (σολάρουμε λέμε στο Woman in love) που αγαπά, θα σου αναφέρει με νοσταλγία και αγάπη τη ζωή στην Καλαμάτα, θα πει πάντα την κακία της για τη Victoria Beckham και τη Lady GaGa, θα σε παρασύρει να φας μαζί της ακόμα και μόλις πήρες το δεύτερο δωδεκατιάνο σου και θα σου χαρίσει άδεια για να φύγεις επειδή κλαις όλο το πρωί που σε παράτησε το ταίρι σου.

Για τις αναγνώστριες είναι η Νίκη Κάρτσωνα, για εμάς είναι η Νίκη που γελάει, δυστυχώς δεν σχολιάζει αρνητικά (εκτός αν πρόκειται για Victoria Beckham ή Lady GaGa), κάνει μαλλιά και make up μια στο τόσο στο γραφείο της, αγωνιά για τους αριθμούς και έχει δεθεί για πάντα με όλη την ομάδα με τις λέξεις «αναρτήσεις», «κουκλίτσα», «πασιονάριες», «βιασμός», «φουλ», «συνθετικό». Μπορεί να μην καταλαβαίνετε τι εννοούμε ακριβώς, αλλά εμείς αγαπάμε την καθημερινότητα μας και τη Νίκη έτσι όπως είναι και βέβαια της ευχόμαστε χρόνια πολλά.