When in Rome...

Στη Ρώμη το μόνο πράγμα που δεν πρέπει να έχεις μαζί σου είναι ταξιδιωτικός οδηγός. Όχι, δεν υποσκάπτω τη δουλειά μου, αλλά αν έστω και λίγο τα μάτια σου αποσπάσουν οι αφηγήσεις κι όχι η υπερβολή, η απεραντοσύνη, η αιωνιότητα όλου αυτού που υπήρχε, συμβαίνει και πρόκειται να αναπτυχθεί στην πρωτεύουσα της Ιταλίας, απλώς δεν ξέρεις τι χάνεις. Μια πόλη που βρίθει από ιστορία, φωνάζει από αναμνήσεις, κινείται σε έναν χαοτικά υπέροχο ρυθμό με πλήθη από τουρίστες να αποφεύγουν με μαεστρία τις βέσπες, καλόγριες που ήρθαν να εκπληρώσουν το τάμα τους στο Βατικανό και ξαποσταίνουν μ' ένα παγωτό στο χέρι, Καθολικούς ιερωμένους που καπνίζουν πούρα, στιλάτους γιάπηδες που στροβιλίζονται στα πλακόστρωτα, φινετσάτες Ιταλιδούλες με ταμπεραμέντο απτόητο, ακόμη και μετά τον πέμπτο εσπρέσο της μέρας.

Στη Ρώμη, το γνωμικό λέει, πως πρέπει να φέρεσαι σαν Ρωμαίος, άρα;
Άρα οφείλετε να αγανακτήσετε με την αφόρητη κίνηση γύρω από το Κολοσσαίο, να πετάξετε κέρμα στην πιο φωτογενή γωνιά της πόλης, την Fontana Di Trevi –προσέξτε τι εύχεστε-, να συναγελαστείτε με πλανόδιους και αγύρτες στην Piazza Navona, να αναμιχθείτε με το νέο αίμα της πόλης που πλημμυρίζει φασαριόζικα, σχεδόν ξεδιάντροπα το Trastevere, να σουλατσάρετε στη Via Condotti (και μία και δύο και τρεις φορές), να ακολουθήσετε το καθόλα τουριστικό έθιμο του παζαριού με τους ζωγράφους της Piazza di Spagna, να δροσιστείτε στους θεϊκούς κήπους της Villa Borghese, να νιώσετε δέος στη larger than life Βασιλική του Αγίου Πέτρου, να πετάξετε το θερμιδομετρητή (και τις Ερινύες) στην ανακύκλωση και να νιώσετε καλύτεροι άνθρωποι τρώγοντας pasta (χωρίς κουτάλι εννοείται), να αφήσετε το στόμα σας να ανοίξει μεγαλοπρεπώς στη θέα του ολοκαίνουριου ΜAXXI (πρόκειται για το Μουσείο Τεχνών του 21ου αιώνα που σχεδίασε η Zaha Hadid), να παραπατήσετε από τη ζάλη του Frascati, να αισθανθείτε ρίγη φελινικής αύρας στη θρυλική Via Veneto, να ξεγλιστρήσετε ανάμεσα στους τουρίστες στο Πάνθεον, να δώσετε μάχη στην ουρά για έναν εσπρέσο στα όρθια.

Ποιος σας ξεγέλασε λέγοντας ότι η Ρώμη είναι απλώς η αιώνια πόλη; Εδώ μιλάμε για μια εμπειρία που θα σας κάνει να δείτε τον κόσμο αλλιώς. Τυχαία νομίζετε ότι η Τζούλια Ρόμπερτς αναγεννήθηκε στα πλακόστρωτά της, πάνω από ένα πιάτο μακαρόνια με σάλτσα και βασιλικό στο «Eat, Pray, Love»;

Διαμονή
Hotel de Russie
Via del Babuino 9
Εμβληματικό ξενοδοχείο της πόλης, με τη σχέση της φήμης του σε ευθεία αναλογία με την τιμή του. Υπέροχα, τεράστια φωτεινά δωμάτια, εξωφρενικά ανθισμένοι κήποι, υπηρεσίες σε μέγεθος ολόκληρου γαλαξία –βλ. πέντε αστέρια- και οι πλέον elegant και στιλάτοι ταξιδιώτες να περιδιαβαίνουν το lobby του.

Orange Hotel
Via Crescenzio 86
Χαριτωμένο και χρωματιστό, δυο βήματα μόλις από την πλατεία του Αγίου Πέτρου –ενδείκνυται μάλλον για μεταμοντέρνους προσκυνητές του Βατικανού, εκείνους που δε σοκάρονται με τίποτα, ούτε καν από την εκμηδένιση της διαδρομής από το art deco στην pop art.

Hotel Pulitzer Roma
Viale G. Marconi, 905
Αν ο ρωμαϊκός κλασικισμός σας προκαλεί δυσφορία, κλειστοφοβία ή άλλα δεινά σε –ία, οι 70s αναφορές του Pulitzer –και οι λιγότερο αλμυρές σε σχέση με την υπόλοιπη Ρώμη τιμές του- θα σας δώσουν το φιλί της ζωής.

Stendhal Hotel Rome
Via del Tritone 113
Όλη ατμόσφαιρα της αγγλικής εξοχής, ιδωμένη κάτω από το εκτυφλωτικό φως της ιταλικής πρωτεύουσας. Επιλέξτε ένα από τα 30 δωμάτιά του, αν το «τάμα» που σας φέρνει στη Ρώμη έχει γίνει στον πολιούχο του αδήρρητου shopping στη γειτονική Via Condotti.

Radisson Blu es. Rome
Via Filippo Turati 171
Το ιδανικό ελιξίριο της «σκανδιναβοσύνης» του μέσου μινιμαλιστικού εγκεφάλου. Τετράγωνα χρωματιστά δωμάτια, θέα που χορταίνει και την πιο βουλιμική όραση και οι εγγυημένες παροχές της δημοφιλούς αλυσίδας ξενοδοχείων.

Casa Howard
Via Sistina 149
Σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα που ηγήθηκε της ανακαίνισης του Hotel de Russie, το συγκεκριμένο bed&breakfast δεν υπολείπεται σε τίποτα των μεγάλων ξενοδοχείων. Ίσα ίσα εδώ θα βρείτε τη ζεστασιά και τη θαλπωρή που τόσο αποζητούσε και τελικά απήλαυσε η μέχρι λιποθυμίας νεο-ζεν Τζούλια Ρόμπερτς στο περσινό «Eat, Pray, Love».

Food & Drink
Alfredo
Piazza Augusto Imperatore, 30
Εμβληματικό εστιατόριο για ιταλική πάστα από το 1914. Εδώ επινοήθηκε η μακαρονάδα al fredo χάρη στη σύζυγο του τότε ιδιοκτήτη Alfredo που είχε χάσει την όρεξή της για φαγητό στη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Ο Douglas Fairbanks αγαπούσε τόσο πολύ το φαγητό στον Alfredo που χάρισε στο εστιατόριο –κυριολεκτικά- ένα σετ από χρυσά κουτάλια (και πηρούνια και μαχαίρια).

Il Gelato de San Crispino
Via Uffici del Vicario 40
Στην Ιταλία, πόσω μάλλον στη Ρώμη, η υπόθεση «παγωτό» δεν είναι παίξε γέλασε. Τα αδέλφια Alongi έχουν δημιουργήσει ένα από τα θρυλικότερα παγωτατζίδικα της πόλης με τη χειρουργική ακρίβειά τους, τις παρθένες πρώτες ύλες τους και τη σχεδόν ψυχαναγκαστική αφοσίωσή τους στην ανακάλυψη νέων γεύσεων και εξεζητημένων συνδυασμών (το παγωτό σοκολάτα-πεπεροντσίνο πρέπει να ανακηρυχθεί σε μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την Unesco).

Glass Hostaria
Vicolo del Cinque 58
Ιταλικές γαστρονομικές ρίζες ραφιναρισμένες μέσα από τη μαγειρική σκοπιά της Αμερικανίδας σεφ Christina Bowerman. Σύγχρονη και ολιστική προσέγγιση στην έννοια του φαγητού, μια πρέζα design στη σάλα, α!, κι ένα αστέρι Michelin (για το φόβο των Ιουδαίων).

La Campana
Vicolo della Campana 18
Ο αστικός μύθος λέει πως το συγκεκριμένο εστιατόριο παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο από την εποχή που ο Φελίνι ήταν μπόμπιρας. Καμώνεται πως είναι το παλιότερο στη Ρώμη –κανείς δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει ή να το διαψεύσει- και συνεχίζει να θρέφει γενιές και γενιές Ρωμαίων –από πολυάσχολους γιάπηδες που κάνουν εδώ το lunch break τους μέχρι ρετροφιλικές φοιτητοπαρέες.

Palatium
Via Frattina 94
Wine bar νέας κοπής, το οποίο μάλιστα τελεί υπό την αιγίδα της αιγίδας της τοπικής κυβέρνησης. Παραδοσιακά κρασιά από την ευρύτερη περιοχή του Λάτσιο που θα σας πάνε ένα βήμα παραπέρα από το Frascati μαζί με καλοβαλμένους (και καλοβαλμένες) 30αρηδες, μίνιμαλ ατμόσφαιρα και μπόλικο finger food (λέγε με antipasti) που αξίζει τον κόπο να δοκιμάσετε.

Caffé Greco
Via Condotti 86
Το ιστορικότερο καφέ της πόλης, ένα ζωντανό μνημείο που έχει κλείσει μέσα του τις ευαισθησίες του Λόδρου Βύρωνα, τις υπαρξιακές συζητήσεις του Γκαίτε, το φανταστικό κόσμο του Άντερσεν, μερικών δηλαδή από τους διασημότερους θαμώνες του εδώ και 250 χρόνια. Οι σάλες του είναι η επιτομή τoυ retro-chic.

Caffè S. Eustachio
Piazza S. Eustachio 82
Ο Raimondo και ο Roberto Ricci ανέλαβαν από το 1999 να συνεχίσουν την ιστορία του αποκαλούμενου και «Πανεπιστημίου του Espresso» που χάνεται στα μεσοπολεμικά 30's. Μην αποθαρρυνθείτε από τις μεγάλες ουρές και τον «όχλο» των Ρωμαίων που πίνουν έναν espresso στο πόδι. Εδώ συνωστίζονται μερικά από τα καλύτερα χαρμάνια καφέ στον κόσμο.

Goa
Via Libetta 13
Ντυθείτε στην πένα –εδώ το DNA του ιταλικού στιλ τρέχει από τα μπατζάκια- και διαπιστώστε γιατί ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο και η παρέα του τάχθηκαν στους φανατικούς συνδαιτυμόνες του συγκεκριμένου club, στη διάρκεια των γυρισμάτων των «Συμμοριών της Νέας Υόρκης» στην Τσινετσιτά.

Salotto 42
Piazza di Pietra 42
Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι. Μην προσπαθήσετε να εκλογικεύσετε τις συνήθειές τους, όμως τα τελευταία χρόνια στη Ρώμη η τάση κοκτέιλ και ανάγνωση (κατά το τσάι και συμπάθεια) ζει και βασιλεύει. Εδώ ξεκίνησε η ιστορία των «Book Bars».

Shopping
Via Condotti
Οι συστάσεις για το διασημότερο ίσως εμπορικό δρόμο της υφηλίου είναι μάλλον περιττές. Εδώ η ορκισμένη shopper φτάνει αποφασισμένη πως βρίσκεται σε αποστολή αυτοκτονίας, σε μια πολύ προσωπική τζιχάντ με τις αποταμιεύσεις μιας ζωής. Όπου και να γυρίσεις να κοιτάξεις θα βρεθείς ως άλλη πρωτόπλαστη Εύα μπροστά σε φαρμακερούς όφεις που ξεπηδούν με DNA Λερναίας Ύδρας. Bvlgari, Gucci, Fendi, Missoni, D&G, Valentino, Ferragamo, σύμπασα η ιταλική ιντελιγκέντσια της μόδας θα θεραπεύσουν τη fashionista (ή θα τη στείλουν στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή).

Brioni
Via Veneto 129
Δεν ξέρετε τι θα πει sur mesure αν δε δείτε την ιστορία και την εμπειρία σχεδόν 70 χρόνων κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σας (ή του έστω του καλού σας). Κλασικό ιταλικό ραφτάδικο που έντυσε όλους τους μύθους του Χόλιγουντ στη χρυσή εποχή της Τσινετσιτά, θα αφήσει εσάς στη χρονοκάψουλα του «Mad Men» και τους ομότεχνους της λονδρέζικης Savile Row με το στόμα ορθάνοιχτο.

Ilaria Miani
Via Monserrato Campo de' Fiori 35
Μπορεί να ξεκίνησε ως μια ταπεινή σχεδιάστρια κορνιζών, όμως η Ilaria Miani κατάφερε να χτίσει μια μικρή αυτοκρατορία ειδών σπιτιού. Αφού ανακαίνισε τις βίλες που διαθέτει προς ενοικίαση στον αγρό της Τοσκάνης, κατάλαβε πως οι ρετρό γραμμές των δημιουργιών της μπορούν κάλλιστα να βρουν την urban-chic θέση τους. Αποτέλεσμα το κατάστημα της Ρώμης.

Le Gallinelle
Via del Boschetto 76
Σκεφτείτε εκείνο το παλιό 50's φόρεμα της θείας Ευτέρπης –ναι, που μυρίζει ναφθαλίνη- σε μεταμοντέρνα κόπια. Η Wilma Silvestri ψάχνει για vintage κομμάτια πιο ενδελεχώς κι από τα εκπαιδευμένα για το ξετρύπωμα τρούφας γκριφόν –εμμονή που έχει κληροδοτήσει και στην κόρη της- τα μεταποιεί και ξεπουλά σε ρυθμό οκαζιόν. Κι όλο αυτό μέσα στη ρετρό άχλη ενός παλιού κρεοπωλείου –ναι, τα δοκιμαστήρια είναι μέσα στο ψυγείο!

AVC by Adriana V Campanile
Piazza di Spagna 88
Άγνωστη Ιταλιάνα σχεδιάστρια παπουτσιών με μικρή μπουτίκ χαμένη κάπου στην πολύβουη Ρώμη γίνεται μέσα σε λίγα χρόνια μια καθωσπρέπει μεγιστάνας του smart-chic. Στην ιλουστρασιόν νέα μπουτίκ της, ακριβώς πάνω στην Piazza di Spagna θα διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι (και με μπόλικο ιδρώτα της πιστωτικής σας) το λόγο.

Joseph DeBach
Vicolo del Cinque 19
Μετα-σχεδιαστής παπουτσιών που άφησε πίσω του την Τρίπολη της Λιβύης για να κυνηγήσει μια καριέρα στη Ρώμη. Δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα αν μπορείτε να διασχίσετε την Πανεπιστημίου με της σουρρεαλιστικής κοπής δωδεκάποντές του, αλλά οφείλετε να δείτε μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας αχαλίνωτος σε φαντασία ανθρώπινος νους.

Il Discount dell' Alta Moda
Via Gesù e Maria 16Α, Piazza di Spagna
Λειτουργεί και ως καθαρτήριο για σας και την πιστωτική σας που γονατίσατε άπασες στις glossy προθήκες της Via Condotti. Φιλικές και εξυπηρετικές πωλήτριες, μα, κυρίως, όλα τα Gucci, τα Armani, τα Ferreti, τα Fendi και δε συμμαζεύεται με εκπτώσεις που ξεπερνούν την έννοια της γενναιότητας.

L'Olfattorio
Via di Ripetta 34, Piazza del Popolo
Κλασικό αρωματοπωλείο παλαιάς κοπής, το κατώφλι του οποίου περνάτε μόνο εφόσον διαθέτετε άφθονο χρόνο α) για να χαζέψετε τα χιλιάδες μικρά μπουκαλάκια και β) για να αφήσετε τους ειδικούς να δημιουργήσουν επί τόπου ένα μοναδικό άρωμα, κομμένο και ραμμένο στο Ph του δέρματός σας.