Ο πανικός είναι ο χειρότερος εχθρός μας

Στο πνεύμα των καιρών δεν θα αναφερθώ σε κάποια νέα τάση του καλοκαιριού όσον αφορά την μόδα, ούτε πως να αποφύγουμε έναν χωρισμό μέσα στο καλοκαίρι, παρότι ο λόγος που αγαπάω αυτό το μπλογκ είναι ότι κάθε εβδομάδα μοιράζομαι πράγματα μαζί σας και μου δίνετε το βήμα να πούμε και καμιά κουβέντα παραπάνω μέσα από το queen.gr και όχι απλά το fb. Τωρα που είπα fb, θα ξεκινήσω από εκεί, από τα social media και πως τα διαχειριζόμαστε όλοι με αφορμή τις πολιτικες-οικονομικές εξελίξεις στην χώρα μας, μέσω του status update.

Και ξεκινώ:
Πρώτον: Πόσοι αμόρφωτοι και κακομοίρηδες άνθρωποι υπάρχουν εκεί έξω; Nαι αναφέρομαι σε εσένα, που εκφράζεσαι με τον χειρότερο και πιο χυδαίο τρόπο, που πάντα ήσουνα πεινασμένος, γιατί δεν έχεις δουλέψει ποτέ στην ζωή σου, παρότι θα μπορούσες και βρήκες τώρα την ευκαιρία να εκφράσεις και καλά άποψη και να κηρύξεις την δική σου επανάσταση. Δεν έχεις ιδέα από πολιτική και δεν έχεις αγάπη για κανένα ζωντανό ον. Είσαι ο ίδιος, που κάθε φορά που προβάλλεται το Your face sounds familiar, οποιονδήποτε λίγο παραπάνω χαριτωμένο celebrity, τον αποκαλείς αδερφή και απορείς πως οι γονείς του, δεν τον έπνιξαν στην κούνια, όταν ήταν μωρό. Rebel without a cause... Μου επιβεβαιώνεις την παγκόσμια έρευνα, ότι ο μέσος όρος του μορφωτικού επιπέδου στα κοινωνικά δίκτυα και κυρίως στο facebook, είναι κάτω του μέτριου.

Δεύτερον: Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι, αν και λιγότεροι που εκφράζουν την άποψη τους, όποια και να είναι αυτή, με πολιτισμένο τρόπο, με ωραίο λεξιλόγιο και τελειώνουν το update τους με μια ευχή. Καλή τύχη και υπομονή!

Τωρα θα περάσω στο θέμα του πανικού. Πιστευω ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου μετά τον ίδιο του τον εαυτό, είναι ο πανικός. Είτε πρόκειται για τον οδηγό που θα δει να του έρχεται "κάτι" στην εθνική και θα στρίψει με 120km στο αντίθετο ρεύμα, είτε πρόκειται για αυτόν που κατά την διάρκεια του σεισμού θα τρέξει να μπει στο ασανσέρ, είτε για αυτόν που θα αδειάσει τα ράφια του σουπερ μάρκετ από ζυμαρικά και θα τσακωθεί στην ουρά των τυριών του ΑΒ για το τελευταίο κιλό, τυρί φέτα #truestory
Δεν μιλάω εκ του ασφαλούς και εκφράζομαι έτσι. Απλα έτυχε λόγω κάποιων δυσάρεστων γεγονότων που μου έχουν συμβεί σε μικρή ηλικία να μπορώ να διαχειρίζομαι τον πανικό και να μην τον δέχομαι ούτε για εμένα, ούτε για τους οικείους μου. Απο την άλλη φυσικά, σέβομαι αυτόν που θα τον "πάθει" και αν είμαι και δίπλα φυσικά και θα τον βοηθήσω. Επειδη δεν υπάρχει εγχειρίδιο διαχείρισης πανικού, όπως υπάρχει αντίστοιχα για τον θυμό και επειδή είπα παραπάνω ότι ο μεγαλύτερος εχθρός είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, μήπως τελικά από εκεί ξεκινάνε όλα; Μηπως ήρθε ο καιρός να τα "βρείτε";

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΖΗΤΩ Η ΠΑΙΔΕΙΑ...

Επικοινωνείτε μαζί μου στο facebook

Με ακολουθείτε στο twitter

Θαυμάζετε τις φανταστικές μου φωτογραφίες στο Instagram