Η όαση Κρι Κρι!

Κυριακή μεσημέρι. Ο ανεμιστήρας προσπαθεί να δροσίσει το σαλόνι κι εγώ στον καναπέ, σε σχήμα αστερία μη τυχόν και ακουμπήσει κάποιο μέλος με το άλλο και δημιουργήσει έξτρα θερμότητα- αντιμετωπίζω τον καύσωνα με μεγάλη επιτυχία μένοντας ακούνητη!

Κι εκεί που χαλαρά δεν σκέφτομαι/κάνω τίποτα, σαν neon επιγραφή μέσα στο μυαλό μου αναβοσβήνει η σωτηρία της δροσιάς «ΠΑΓΩΤΟ»!

Από τη μία αρνούμαι να κουνηθώ, από την άλλη η επιθυμία είναι τέτοια που έχω βρεθεί στο λεπτό στα σκαλιά της εισόδου.

Τα τζιτζίκια δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας και ο ήλιος καίει τόσο που νομίζεις πως θα λιώσεις στο πεζοδρόμιο.

Oι σαγιονάρες ακουμπούν στην άσφαλτο σχεδόν σερνάμενες και το μυαλό μου ξεκινά να βασανίζει η σκέψη των θερμίδων! Τι έφαγα χθες; Πόσες θερμίδες έχει ένα παγωτό; Πως θα το κάψω με τέτοια ζέστη; Μήπως να γυρίσω πίσω;

Φτάνω στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς, ο Σωτήρης ( ιδιοκτήτης ) στέκεται αμίλητος πίσω από το ταμείο και παρακολουθεί ειδήσεις. Με βλέπει και μου χαμογελά.

-Καλώς την!

Ακουμπάω το σώμα μου πάνω στο κατακίτρινο ψυγείο της ΚΡΙ ΚΡΙ και παίρνω λίγη από την δροσιά του.

-Σωτήρη θέλω παγωτό!

Βγαίνει έξω χαμογελαστός... Τι παγωτό θες; Διάλεξε...

-Λοιπόν, άκου με προσεκτικά! Θέλω ένα παγωτό, που να έχει απέξω σοκολάτα και μέσα κάτι ΠΟΛΥ δροσερό αλλά πρόσεξέ με... να μην έχει θερμίδες!

Περιμένω να γελάσει δυνατά και να με στείλει πίσω στο σπίτι μου. Εκείνος ανοίγει το ψυγείο ΚΡΙ ΚΡΙ και μου δίνει ένα μοβ-ροζ σακουλάκι.

- Στο κερνάω, γιατί άμα φας ένα θα έρχεσαι κάθε μέρα, μου λέει με χαμόγελο.

Το παίρνω στα χέρι μου και διαβάζω: MasterΚΡΙ ΚΡΙ, παγωτό ξυλάκι με γεύση κόκκινων φρούτων, πραγματική σοκολάτα και 0% θερμίδες!

Νομίζω ότι πρόκειται για όαση λόγω ζέστης, αποκλείεται! Ανοίγω το σακουλάκι καθώς επιστρέφω σπίτι.

Πρώτη δαγκωνιά: η σοκολάτα σπάει σε κομμάτια στο στόμα μου και αποκαλύπτει μέσα της μια μοναδική κρέμα με κόκκινα φρούτα τόσο δροσερή που ο καύσωνας έχει ως δια μαγείας εξαφανιστεί.

«Αποκλείεται αυτό το θαύμα να μην έχει θερμίδες!», παραμιλάω μόνη μου... Κρατάω το ξυλάκι ( σκέτο πια ) στο χέρι και ανεβαίνω τα σκαλιά του σπιτιού.

Ένα χαμόλεγο απόλαυσης με έχει καταβάλει, επιστρέφω στη θέση αστερία στον καναπέ και σκέφτομαι τι ώρα θα επιστρέψω αύριο από το γραφείο για να περάσω από το μίνι μάρκετ. Έχω την εντύπωση ότι είδα άλλες 8 γεύσεις Master…

Ευχαριστώ ΚΡΙ ΚΡΙ, έκανες τις «τύψεις» για την απόλαυση ενός παγωτού, χίλια κομμάτια!

#‎krikri ‪#‎mykrikri ‪#‎krikriicecream #‎no_sugar ‪#‎red_fruits