Σε αυτόν πόλεμο πρέπει να είμαστε μαζί! Γυναίκες και άνδρες… Άνδρες και γυναίκες!
Όταν αποφάσισα να κάνω τηλεόραση, ήξερα ότι οι απόψεις μου δεν είναι από αυτές που χαρακτηρίζονται από… πολιτική ορθότητα.
Κι επειδή μου είναι αδύνατον να βάλω «φίμωτρο» στα 45 μου, ξέρω ότι θα διαφωνήσω πολλές φορές και με πολλούς. Ακόμη και με ανθρώπους που αγαπώ. Λατρεύω τη διαφωνία. Κι όπως είπε κάποτε ένας σοφός «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες»...
Σιχαίνομαι δύο κατηγορίες απόψεων. Αυτές που… εκφράζουν κάτι «κακόψυχα» πλάσματα μέσω ανώνυμων λογαριασμών στο twitter που ζουν για να κράζουν και αυτές που είναι γενικευμένες.
Θεωρώ τη γενίκευση μέγιστη μορφή φασισμού. Ειδικά σε ότι αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις. Το να λέμε λοιπόν δημόσια ότι «Όλοι οι άντρες είστε…» ή «Όλες οι γυναίκες είστε…» είναι ό,τι πιο επικίνδυνο και ό,τι πιο άδικο συνάμα…
Ειδικά σε μια περίοδο όπως αυτή που μετράμε γυναίκες δολοφονημένες από άντρες. Είναι τώρα η περίοδος που όλοι μας οφείλουμε να φωνάξουμε ότι η μάχη δεν είναι ανάμεσα στους άνδρες και στις γυναίκες. Στις γυναίκες και στους άνδρες. Είναι ανάμεσα στους ανθρώπους και στα τέρατα. Γιατί αυτοί που σκοτώνουν τις γυναίκες τους, που απλώνουν χέρι σε μια γυναίκα, σε ένα κορίτσι, δεν είναι άνθρωποι. Δεν είναι καν άντρες. Είναι τέρατα. Κι έτσι πρέπει να αντιμετωπιστούν από όλους. Έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα. Στο μυαλό το δικό μου και φαντάζομαι στο μυαλό κάθε άντρα, η λέξη αυτή κρύβει τεράστια ευθύνη κι υποχρέωση: Να προστατεύεις με κάθε τίμημα και κόστος ό,τι αγαπάς. Να είσαι ασπίδα. Να είσαι εκεί. Ίσως για κάποιους και αυτό να χρήζει… ψυχιατρικής βοήθειας. Αλλά είπαμε, φίμωτρο δεν έβαλα ποτέ…. Να βάλω τώρα; Αδύνατον.
Άρα; Άρα σεβόμενος την ελευθερία του άλλου να πει ό,τι θέλει θα συνεχίσω να διαφωνώ. Και να το λέω. Κυρίως θα συνεχίσω να επιμένω ότι όποιος προσπαθεί να μετατρέψει τη μάχη ανθρώπων-τεράτων σε μάχη ανδρών-γυναικών, προσπαθεί να σβήσει τη φωτιά με πετρέλαιο. Κι επειδή χάνονται ζωές η μία πίσω από την άλλη, τώρα δεν είναι η ώρα για να λέμε ένα «πομπώδες τίποτα», δεν είναι η ώρα για likes και χειροκροτήματα, δεν είναι η ώρα που η λάμψη της χρυσόσκονης θα φωτίσει το σκοτάδι… Δεν είναι η ώρα των λόγων. Είναι η ώρα των πράξεων. Τώρα που μετριόμαστε απέναντι στα τέρατα, οι άνθρωποι οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι. Γυναίκες και άνδρες. Άνδρες και γυναίκες. Μαζί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Κορίτσι μου, είσαι δικιά σου… Μόνο δικιά σου
Bloggers
