Τον έρωτα δεν τον μετράς με χρόνο…

Υπάρχει ένα έργο. Το «Τανγκό των Χριστουγέννων». Αν δεν το έχετε δει, να το δείτε. Ένας άντρας ερωτεύεται μια γυναίκα. Δεν της το έχει πει ποτέ. Γιατί είναι παντρεμένη. Ζει για ένα βράδυ. Λάθος. Για έναν χορό. Ένα τανγκό. Δεν ξέρει καν να χορεύει τανγκό… Και προσπαθεί να μάθει… Παλεύει με το χρόνο. Γενικά κι ειδικά. Θέλει να κλείσει, να ζήσει έναν ολόκληρο έρωτα σε ένα τανγκό… Τρελό; Όχι.

Γιατί μιλάμε για έρωτα. Και τον έρωτα δεν τον μετράς με χρόνο. Μάλλον με πόνο… Αλλά μην είμαστε απαισιόδοξοι. Ούτε δειλοί. Ειδικά στον έρωτα.

Υπάρχει κόσμος που έχει ζήσει τα πάντα σε ένα βράδυ. Μπορεί και σε μισό. Σε μια στιγμή. Μια στιγμή για πάντα, που λέει και το τραγούδι.

Υπάρχει κι άλλος, πολύ περισσότερος, που σπατάλησε μια ζωή χωρίς να είναι ερωτευμένος… Ή που πίστευε ότι ήταν. Αλλά δεν ήταν. Χαμένη ζωή. Βολική και βολεμένη. Αλλά χαμένη.

Ο έρωτας δεν θέλει διάρκεια.

Η αγάπη ίσως. Ο έρωτας όχι. Αρκεί ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα για να γίνει ο «σεισμός» εντός σου. Να στα ισοπεδώσει όλα… Να στα κάνει οικόπεδο…

Αν είσαι τυχερός θα τα ξαναχτίσεις. Αν όχι, θα έχεις απολαύσει το γκρέμισμα και θα βλέπεις τουλάχιστον τη θάλασσα… Όλα εκεί άλλωστε αρχίζουν και τελειώνουν. Κυρίως το βλέμμα του ανθρώπου… Κάτι είναι κι αυτό. Πολλά είναι. Τα πάντα είναι. Τι να τα κάνεις τα τείχη που ύψωσες άμα σου κόβουν τη θέα; Τι να την κάνεις τη ζωή άμα φοβάσαι να ερωτευτείς; Έστω για μια στιγμή… Για ένα βράδυ.

Δεν θα σου πω τι γίνεται στο έργο μετά το χορό… Θα σου πω τι θα έκανα εγώ μετά από έναν «χορό». Θα ησύχαζα. Κι ας τελείωνε εκεί… Ας μην είχε παρακάτω. Ας μην την ξανάβλεπα ποτέ. Ποτέ.

Γιατί δεν υπάρχει χειρότερο παίδεμα από το να μετανιώνεις για κάτι που δεν έκανες. Για κάτι που δεν τόλμησες. Για κάτι που φοβήθηκες…

Γιατί αυτό το «αν» δεν θα απαντηθεί ποτέ… Θα σε παιδεύει για πάντα… Κι ας έχεις υψώσει τείχη… Κανένα τείχος δεν μπορεί να σε προστατέψει από τον ίδιο σου τον εαυτό. Να το θυμάσαι…

Βρες με στο Instagram: https://www.instagram.com/nikos_sirigos/

Διάβασε όλα τα κείμενά μου εδώ