Κουτσοί στραβοί, όλοι designers

Ώρες ώρες πραγματικά μου θυμίζω και τους δύο γέρους του The Muppet Show, καθώς ακούγομαι γκρινιάρης και κακιασμένος, όταν κατά βάθος βλέπω το τέλος -του fashion κόσμου- γρηγορότερα και από την Δευτέρα παρουσία με αποτέλεσμα τα πόδια μου να μην «στροφάρουν» τόσο γρήγορα όσο του τρομερού cartoon, Bip Bip που αιωνίως τρέχει να γλυτώσει.

Και εξηγώ. Πρόσφατα διάβασα ότι και η Lily Allen ετοιμάζει σειρά ρούχων με την αδελφή της. Προφανώς το μουσικό της τέλος ήρθε γρηγορότερα από ότι περίμενε και ο χώρος της μόδας πρέπει να την πληρώσει για αυτό. Η κοπέλα που οι λιμενεργάτες στον Πειραιά δεν θα τόλμαγαν να την προκαλέσουν σε μαραθώνιο μπύρας γιατί θα τους κέρδιζε, καταναλώνοντας τα λίτρα στα βαρέλια με το καλαμάκι, θέλει να κάνει μόδα.

Η μετριότατη νευρωτική Aμερικανίδα στυλίστρια Rachel Zoe επειδή καταφέρνει να μαζέψει 200 μακριά φορέματα για να τα φορέσει στα διάφορα celebrities αυτούσια, νομίζω πως ξεχνάει ότι το συγκεκριμένο επάγγελμα λέγεται courier και ουχί celebrity Stylist. Γιατί λοιπόν να κάνει δική της σειρά ρούχων όταν επί της ουσίας αγοράζει vintage που τα κοπιάρει και μετά τα πουλάει σαν δικά της;

Η πλέον κακόγουστη Jessica Simpson, που δεν μπορεί ούτε ένα σουτιέν να βάλει σωστά, θέλει και αυτή να κατακτήσει τον κόσμο της μόδας. Στη σκέψη και μόνο γελάω δυνατά και την φαντάζομαι στα design meetings να κλαίει για να τις δώσουν λεξικό Αγγλικών και να καταλάβει τι συζητάνε μεταξύ τους οι creative directors.

Αρχίζει πλέον η λογική με την αισθητική να έχουν σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας και αν σκεφτείς τη γνωστή μανία κοπιαρίσματος οτιδήποτε ερχόμενου εξ Αμερικής, σύντομα θα έρθει και από εδώ αυτή η μανία.

Έχω να σας πω, όμως, το ένα και μοναδικό καλό παράδειγμα: η Jennifer Lopez πρόσφατα εκμυστηρευτικέ ότι το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας της ήταν που ξεκίνησε τη δική της σειρά ρούχων. Ακόμη και αυτή που ξεκίνησε πρώτη το trend ηθοποιός-τραγουδίστρια-fashion designer-μούσα ξυραφιών, είδε ότι μερικά πράγματα καλό είναι να τα αφήνεις για αυτούς που τελικά πραγματικά ξέρουν.

Γιατί καλή και η καραμέλα να βρίζουμε τα δικά μας local celebrities αλλά τουλάχιστον εμείς είμαστε ένα χωριό αντίστοιχο με αυτό του Asterix με τους Γαλάτες. Αντιστεκόμαστε σθεναρά προς τα έξω, αλλά τρωγόμαστε μετά μανίας από μέσα. Γιατί εδώ, τέτοιες κατακαημένες που φαντάζονται τον εαυτό τους σχεδιάστριες και style icons δεν έχουμε. Επειδή απλά οι δικές μας έχουν το ένα και απόλυτο προσόν που οι άλλες αγνοούν: αυτογνωσία.