Haute Couture, η ιστορία πίσω από την υπερβολική φινέτσα
Η υψηλή ραπτική κουβαλάει βαριά υφάσματα, θεατρικά σχέδια και τόνους εντυπωσιασμού.
Η μόδα έχει τις εναλλαγές της και για το λόγο αυτό δεν παύει να εκπλήσσει.
Η υψηλή ραπτική (γνωστή αλλιώς και ως «haute couture») αναφέρεται στις δημιουργίες ρούχων εξαιρετικής ποιότητας και ακριβών υλικών προορισμένες για σούπερ επίσημες εμφανίσεις. Ο όρος προστατεύεται από το νόμο και σύμφωνα με αυτόν δεν μπορεί οποιοσδήποτε σχεδιαστής ή οίκος να βγάλει στο εμπόριο haute couture fashion. Τα κριτήρια (για παράδειγμα, ότι τουλάχιστον 15 άνθρωποι θα πρέπει να εργάζονται στον οίκο ή ότι ο οίκος οφείλει να παρουσιάζει κάθε σεζόν τις κολεξιόν του στο Παρίσι) ψηφίστηκαν το 1945 και ανανεώθηκαν το 1992.
Αρχικά ο όρος αναφερόταν στη δουλειά του Άγγλου Charles Frederick Worth, ο οποίος σχεδίαζε εντυπωσιακά και ιδιαίτερα πρωτότυπα ρούχα στα μέσα του 19ου αιώνα.. για την ακρίβεια εκείνος ίδρυσε το 1858 τον πρώτο οίκο υψηλής ραπτικής στην οδό 7, rue de la Paix στο Παρίσι.
Στη συνέχεια η haute couture άρχισε να επεκτείνεται στις δημιουργίες διαφόρων σχεδιαστών που έφτιαχναν βαριά φορέματα βουτηγμένα στην extravaganza και στην χλιδή. Πρωτοπόρος πάντα υπήρξε η Γαλλία, που από τα χρόνια ακόμα του Λουδοβίκου XIV έδινε το προβάδισμα στις λεπτομέρειες της μόδας. Η χρυσή εποχή υπογραμμίζεται τη δεκαετία του '50 αλλά ακόμα και σήμερα διάσημοι οίκοι, όπως οι Christian Dior, Chanel και Oscar de la Renta καταθέτουν κάθε χρόνο τις υπέροχες δημιουργίες τους.